در حالی که مدیران ورزش ایران به فیفا تعهد داده‌اند که راه حضور زنان را در ورزشگاه فراهم کنند، گفته می‌شود که دیدار آتی تیم ملی فوتبال ایران با لبنان، قرار است در شهر مشهد و بدون حضور زنان در ورزشگاه برگزار شود. این در حالی است که به دلیل شیوع کرونا، دیدار پیشین بدون تماشاگر برگزار شد. اما حالا مسئولان ورزش تصمیم گرفته‌اند تا دیدار بعدی ایران با حضور تماشاگران، اما با حدود یک سوم گنجایش ورزشگاه، یعنی هشت هزار نفر برگزار شود.

در واقع، مسئولان ورزش ایران در کمتر از یک هفته دو تصمیم عجیب گرفته‌اند، و می‌توان پرسید که اگر قرار است مسابقه با حضور تماشاگر برگزار شود، چرا در تهران و ورزشگاه آزادی چنین نشد. 

آیا مسئولان می‌دانند که تعهد ایران به فیفا بابت حضور زنان در ورزشگاه، آخرین مفر ایران برای گریز از احتمال تعلیق بوده است؟

تا پیش از این دیدار، ایران به دلیل تعهدی که داده بود، برخی از زنان را که از تایید حکومت برخوردار بودند، به شیوه گزینشی به ورزشگاه راه می‌داد. در واقع، حضور شمار اندکی از زنان در استادیوم آزادی نوعی فریب فیفا بود تا جلو تعلیق فوتبال ایران گرفته شود.

اما وضعیت در شهر مشهد فرق می‌کند. احمد علم‌الهدی که نماینده رهبر جمهور اسلامی ایران در این شهر است، از مدت‌ها پیش مانع برگزاری بسیاری از رویدادهای فرهنگی و ورزشی در آن شده است. برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر ایران، مشهد نه‌تنها نمی‌تواند میزبان کنسرت‌های موسیقی باشد، بلکه حتی استادیوم‌ها را نیز از حضور زنان خالی می‌بیند.

سال‌ها است که فیفا پیگیر پرونده لغو ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران بوده است. قصه دیدارهای اینفانتینو، رئیس فیفا، با حسن روحانی، رئیس جمهوری سابق ایران، را شاید بارها در گزارش‌ها مرور کرده‌ باشید. نتیجه آن سفرها فقط وعده‌های روحانی، یک عکس یادگاری با رئیس فیفا، و خداحافظی گرم بود. اما ورود زنان به ورزشگاه‌ها آزاد نشد.

فیفا در نامه‌ای رسمی به فدراسیون فوتبال با صراحت هشدار داد که در تمام بازی‌های لیگ‌های فوتبال ایران و بازی‌های ملی، باید ورود زنان به ورزشگاه‌های ایران آزاد باشد و باید بدون محدودیت برای زنان بلیت‌فروشی شود. 

در بخشی از متن هشدار شهریور ۱۳۹۸ فیفا، این نکات را می‌خواندیم: «بازرسی‌های موجود نشان داد که هیچ مانع عملیاتی بزرگی برای حضور زنان وجود ندارد. در همین راستا، هیات فیفا مطابق مقررات مربوط به فیفا، در مورد روش‌های بلیت‌فروشی دقیق و شرایط عملیاتی مورد نیاز نیز صحبت کرده‌اند. زنان باید در همه مسابقات فوتبال، از جمله لیگ برتر، مجوز ورود به ورزشگاه داشته باشند و البته بلیت بر اساس تقاضای آن‌ها عرضه شود و محدودیتی در خرید بلیت برای زنان وجود نداشته باشد.»

شیوع کرونا در دو سال اخیر بهانه‌ای بود تا بازی‌های فوتبال در ایران بدون تماشاگر برگزار شود و در روز بازی ایران-عراق که قرار بود تماشاگران به آزادی بروند، زنان را با گزینش به ورزشگاه راه دادند. فیفا حتما روند حضور تماشاگران زن را بررسی می‌کند، اما شاید سیاست گام‌به‌گام را ترجیح می‌دهد تا درهای ورزشگاه‌ها به روی زنان باز شود.

هشدار فیفا، مبتنی بر خواست حضور زنان در همه مسابقات ملی و باشگاهی است، اما حتی در تک‌بازی‌های ملی هم حضور گزینشی زنان را شاهدیم.

برخی از کاربران ایرانی با اشاره به این که دولت عربستان سعودی نیز در سال‌های اخیر با حضور زنان در ورزشگاه‌ها موافقت کرده است، با کنایه خطاب به مقامات کشور نوشتند که «حسرت ناتمام تجربه ساده‌ترین و بدیهی‌ترین مسائل مرسوم در دنیا» را بر دل شهروندان ایرانی باقی گذاشته‌اند.

یک روزنامه‌نگار هم در توییتی،‌ رفتار مسئولان حکومت ایران را «بزرگ‌ترین توهین» به مردم آن توصیف کرد و نوشت: «در عربستان به راحتی زن و‌ مرد در استادیوم، بدون هیچ رنجی، فوتبال می‌بینند و‌ هیچ ستونی از شرع هم نمی‌لرزد.»

اما فارغ از تصمیم‌های زن‌ستیزانه مسئولان ورزش و حکومت ایران، موضوع مهم این است که تا چه زمانی ایران می‌تواند به این بازی موش و گربه با فیفا ادامه دهد.