شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار است در ماه ژوئن، با برگزاری نشستی، تحریمهای وضع شده علیه طالبان و رهبران این گروه را بررسی کند. در این نشست تصمیم گرفته خواهد شد که آیا تحریمهای کنونی پابرجا بمانند یا افزایش و کاهش یابند.
ممنوعیت سفر رهبران طالبان، ازجمله تحریمهایی است که شورای امنیت سازمان ملل متحد وضع کرده است. این تحریمها برای شمار زیادی از رهبران و اعضای ارشد طالبان، در سال ۲۰۱۹ و همزمان با آغاز مذاکره میان طالبان و آمریکاییها، برای آسانسازی روند مذاکرات برداشته شد. برداشته شدن این تحریمها به رهبران طالبان اجازه داد تا به کشورهای منطقه سفر کنند و با تقویت روابط و تعامل با دولتها، از یک گروه تروریستی به یک جریان سیاسی تاثیرگذار تبدیل شوند. هرچند مذاکرات طالبان با دولت افغانستان شکست خورد و این گروه با خشونت و جنگ بر افغانستان مسلط شدند، اما رهبران این گروه همچنان برای سفر به کشورهای مختلف آزادند، زیرا شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه دسامبر سال گذشته، معافیت آنان از تحریمها را تمدید کرد.
آنی پفورزایمر، معاون پیشین دستیار وزیر خارجه آمریکا در امور افغانستان و معاون پیشین سفارت آمریکا در کابل، در مقالهای که روز جمعه ۱۳ مه در نشریه هیل آمریکایی منتشر شد، ضمن بررسی تحریمها علیه طالبان، از سازمان ملل متحد و دولت آمریکا خواست که ممنوعیت سفر رهبران طالبان را دوباره اعمال کنند.
این دیپلمات پیشین آمریکایی پیشنهاد میکند که در ماه آینده، وقتی نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد برای بررسی تحریمها علیه طالبان برگزار میشود، ایالات متحده باید با تمام قدرت بر وضع ممنوعیت سفر رهبران طالبان تاکید و حتی از حق وتو در این زمینه استفاده کند. به باور آنی پفورزایمر، سازمان ملل متحد و دولت آمریکا، با این تصور به رهبران طالبان امتیاز دادند که آنان به وعدههایشان به جامعه جهانی و مردم افغانستان عمل میکنند، اما عملکرد این گروه در ۹ ماه گذشته ثابت کرد که آنان هیچ قصدی برای بهبود اوضاع و اصلاح اشتباههایشان ندارند.
آنی پفورزایمر باور دارد که هیچ الزام و منطقی برای تمدید معافیت رهبران طالبان از ممنوعیت سفر وجود ندارد و در ماه ژوئن نباید این معافیت تمدید شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این دیپلمات آمریکایی استدلال میکند که طالبان برخلاف وعدههایشان، به مذاکرات صلح تن ندادند و خودشان را با زور و خشونت به مردم افغانستان تحمیل کردند. این گروه همچنین دولت متحد آمریکا در افغانستان را سرنگون کردند و همکاران نهادهای آمریکایی در افغانستان را به قتل میرسانند. مهمتر از همه، طالبان آشکارا با سایر شبکههای تروریستی تعامل دارد، بنابراین نباید جنایتهای آنان عادیسازی شود.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در آوریل ۲۰۱۹، محدودیتهای سفر رهبران طالبان را تنها با هدف آسانسازی روند مذاکرات صلح لغو کرد، اما رهبران طالبان به کشورهای روسیه، چین، ایران، پاکستان و برخی دیگر از کشورها سفر کردند و به تواناییهایشان در مبارزه علیه دولت افغانستان افزودند. رهبران طالبان که مجوز سفر با هدف شرکت در مذاکرات صلح را داشتند، با سوءاستفاده از این مجوزها، برای بستن قراردادهای غیر مرتبط به مذاکرات صلح، به کشورهای مختلف سفر کردند. شماری از رهبران این گروه ازجمله مولوی امیر خان متقی هنوز با استفاده از این مجوزها، به کشورهای مختلف سفر میکنند.
آنی پفورزایمر میگوید سرویس تحقیقاتی کنگره آمریکا، اخیرا شواهد و اسناد کافی جمعآوری کرده است که نشان میدهد القاعده و دیگر شبکههای تروریستی، با حمایت طالبان در افغانستان رشد کردهاند. گروه داعش خراسان نیز هرچند از سوی طالبان حمایت نمیشود، اما زیر چشم این گروه حملههای مرگباری را به راه میاندازد.
اینکه طالبان در اوایل سال جاری میلادی اعلام کردند، یک گردان انتحاری را وارد ساختار وزارت دفاع کردهاند و از نیروهای انتحاری با عنوان نیروی رسمی دولتی استفاده میکنند، نیز نشان بارزی از تقویت تروریسم است.
این گروه همچنین هیچ تمایلی به آشتی سیاسی، تشکیل دولت فراگیر و تعامل با جریانهای سیاسی افغانستان ندارد و آمار قتل، بازداشت، شکنجه و تعقیب فعالان حقوق بشر، خبرنگاران و معترضان در حال افزایش است.
این دیپلمات آمریکایی گفت طالبان با استفاده از امتیاز سفر آزادانه به کشورهای دیگر، تلاش میکنند مشروعیت سیاسی به دست بیاورند و عملکردشان را عادیسازی کنند. او دادن این امتیازها به طالبان را، درحالیکه زنان و دختران افغانستان از حق کار و آموزش محروماند، «ظالمانه» توصیف کرد.
آنی پفورزایمر به دولت آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهاد میکند که باید تحریمها علیه طالبان تمدید شود و محدودیتهایی برای سفر رهبران این گروه وضع شود. او استدلال میکند که طالبان به دلیل روابط پیچیده و عمیق با سایر گروههای تروریستی، خطرناکتر از همیشه است، چون آمریکا همه اهرمهای فشار خود را در جریان مذاکرات بیثمر با این گروه، از دست داد.
به باور این دیپلمات آمریکایی، وضع محدودیت و اعمال فشار بیشتر بر طالبان، به نفع امنیت ایالات متحده است و آمریکا باید از بیثباتسازی منطقه که طالبان درصدد انجام آن است، جلوگیری کند.