محمود احمدینژاد، رئیس دولتهای نهم و دهم جمهوری اسلامی ایران، در اجلاس جهانی «ماموریت برای صلح» سخنرانی کرد. احمدینژاد در این اجلاس که در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ و در شهر دبیِ امارات متحده عربی برگزار شد، بهصورت آنلاین حضور پیدا کرد و موضوع جلسه، یعنی «برافراشتن پرچم سفید صلح در جنگهای مسلحانه» را بسیار مهم دانست.
او در صحبتهایش حمله روسیه به اوکراین را «جلوهای آشکار از چهره خشن و ضد مردمی تمرکز قدرت و ثروت» دانست که موجب «افشای نقش سلطهگران ضد بشر و برنامههای دراز مدت آنها برای سلطه بر جهان» شد. او همچنین گفت بارها با نوشتن نامههایی به رهبران منطقه و جهان و همچنین با مصاحبههای مطبوعاتی خود تلاش کرده است تا نقشه قدرتها بهمنظور جنگافروزی را عیان کند.
احمدینژاد در این نشست، «شناخت جنگ و صلح و ریشهیابی علل و عوامل جنگها» را مهمترین عامل رسیدن به صلح پایدار دانست. به گفته او صلح در هماهنگی با سرشت پاک نوع بشر قرار دارد و جنگ نتیجه پشت کردن انسان به این فطرت پاک است. احمدینژاد در این رابطه گفت:«همواره جنگطلبانی بودهاند که برای ارضای امیال نفسانی و تحقق افکار شیطانی بر کوس جنگ نواخته و در عینحال با تمجید از یورش، سرکوب و غارت دیگران کوشیدهاند مشی و نقش خود را توجیه کنند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
رئیس دولتهای نهم و دهم جمهوری اسلامی ایران در ادامه اظهاراتش در این نشست، صلح را «مظهری از توسعه و تکامل فرهنگی» خواند که «انسان را در دیدن بلندترین قلههای کمال» یاری میرساند. احمدینژاد همچنین با خطاب قرار دادن شرکتکنندگان در نشست «ماموریت برای صلح» گفت:«جنگ طرف پیروز ندارد، خسارتهایِ فاتحِ آن بیشتر است و ادامه خواهد داشت.صلح امری اصیل است و زندگی در پرتو آن یک حق ابتدایی همگانی است.»
به گفته محمود احمدینژاد «در قرون اخیر سیاستمداران و حاکمان مستبد و سلطهجوی اروپایی همزمان با گسترش رقابت و جنگ در اروپا، به نام عمران و آبادانی، با هجوم و تصرف بخشهای مهمی از جهان، فقر، عقبماندگی و ناامنی را به ملتها تحمیل کرده، منابع آنان را به غارت برده و فرهنگ و هویت آنان را نفی کردند.» او در ادامه این بخش از سخنانش گفت:«متاسفانه بزرگترین سازندگان و صادرکنندگان سلاح در جهان، در شورای امنیت سازمان ملل با حق وتو مسئول برقراری امنیت در جهان شدهاند.»
احمدینژاد در ادامه سخنرانیاش اشاره کرد که نظام سرمایهداری، «دموکراسی و آزادی» را به اسارت گرفته است. با اینحال او با اشاره به مجموعهای از وقایع تاریخی، از جمله جنگ ویتنام و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، گفت:«بسیاری از ملتها بهطور نسبی آزاد شده و استقلال خود را بازیافتند.»