ادعای طالبان: حقوق ۲۰ هزار زن را تامین کردیم

طالبان از زمان بازگشت به قدرت، بیش از ۷۰ فرمان محدودکننده حقوق اساسی و بنیادین زنان صادر کرده‌اند

یک عضو طالبان در میان گروهی از زنان متقاضی گذرنامه در کابل‌ــ HECTOR RETAMAL / AFP

هم‌زمان با انتشار گزارش آژانس زنان سازمان ملل متحد و هیئت معاونت این سازمان در امور افغانستان (یوناما) در مورد گستردگی خشونت علیه زنان در افغانستان، وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان با انتشار گزارشی اعلام کرد که در سه سال گذشته حقوق ۲۰ هزار زن را در افغانستان تامین کرده است.

در گزارش وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان که در حساب رسمی ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در ایکس منتشر شد، آمده است که ماموران این وزارتخانه در سه سال گذشته، «ارثیه، مهریه و دیگر حقوق اساسی نزدیک به ۲۰ هزار زن را که به دلیل فرهنگ و سنن نادرست از آنان گرفته شده بود، به آنان بازگردانده‌اند.»

این گزارش ادعا می‌کند که ماموران وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان از ده‌ها مورد ازدواج کودکان دختر با مردان بزرگسال جلوگیری و به شکایت‌ها درباره خشونت‌های خانوادگی رسیدگی کرده‌اند.

سخنگوی طالبان در حالی این ادعا را منتشر کرده است که شماری از مقام‌های ارشد این گروه خود به ازدواج با دختران نوجوان متهم‌اند. به عنوان نمونه، ایندیپندنت فارسی بهمن ۱۴۰۰ در گزارشی افشا کرد که خلیل‌الرحمان حقانی ۵۸ ساله، وزیر امور مهاجران طالبان و عضو ارشد شبکه حقانی، مولوی صلاح‌الدین ایوبی، ۵۰ ساله، فرمانده پلیس زابل، و مولوی امان‌الدین منصور، ۶۰ ساله، رئیس پیشین نیروی هوایی طالبان، با دخترانی حدود ۲۰ ساله ازدواج کرده‌اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

بر اساس یک گزارش تحقیقی ایندیپندنت فارسی، مولوی صلاح‌الدین ایوبی زن جوانی به نام شیرین را که ساکن روستای میرشاده در شهرستان المار استان فاریاب بود، با تهدید و اجبار به عقد خود درآورده، آن هم در حالی است که شیرین با مرد دیگری نامزد کرده بود. شیرین دومین همسر ایوبی پس از بازگشت طالبان به قدرت است. ایوبی پیش از او دو همسر دیگر نیز داشت و اکنون چهار همسر دارد.

در سه سال گذشته، برخی فرماندهان و مقام‌های طالبان نیز به اجبار یا با پرداخت پول هنگفت با دختران جوان ازدواج کرده‌اند. در برخی موارد، خشونت‌های ناشی از این ازدواج‌های اجباری به رسانه‌ها درز کرده است. یکی از نمونه‌های جنجالی مورد الهه دلاورزی، دانشجوی دانشگاه پزشکی کابل، بود که اوت ۲۰۲۲ با انتشار ویدیویی مدعی شد قاری سعید خوستی، سخنگوی پیشین وزارت داخله طالبان، پس از تجاوز جنسی، او را به ازدواج اجباری وادار کرده است.

الهه در این ویدیو گفت که خوستی پس از ازدواج، بارها او را شکنجه کرده است. او پس از انتشار این ویدیو، به پاکستان فرار کرد، اما عناصر طالبان در آنجا او را ربودند و به کابل منتقل کردند. الهه سرانجام پس از پنج ماه شکنجه در زندان طالبان و با دخالت سازمان‌های حقوق بشری و پادرمیانی سازمان ملل متحد، آزاد شد و دوباره به پاکستان پناه برد.

نهادهای امنیتی طالبان و سخنگویان این گروه در دو سال گذشته درباره آنچه بر الهه دلاورزی گذشت، هیچ اظهارنظری نکرده‌ و به تماس‌ رسانه‌ها در مورد ازدواج‌های اجباری فرماندهان این گروه با دختران جوان هم پاسخ نداده‌اند.

در گزارش وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان درباره احقاق حقوق زنان، هیچ سند و مدرک مستندی ارائه نشده است که نشان دهد ماموران این وزارتخانه به شکایات زنان رسیدگی کرده‌اند.

وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان یکی از قدرتمندترین نهادهای این گروه است که مستقیم زیر نظر ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان، فعالیت می‌کند. آخندزاده در مردادماه، قانونی را تصویب کرد که به این وزارتخانه برای مداخله در زندگی مردم اختیارات گسترده‌ای می‌داد. بر اساس این قانون، «صدا، صورت و بدن زنان عورت است» و باید پوشیده بماند.

قوانین طالبان علیه زنان را که با محکومیت گسترده سازمان ملل متحد و نهادهای مدافع حقوق بشر مواجه است، ماموران وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان به‌طور روزمره در شهرها و روستاهای افغانستان اجرا می‌کنند.

در بیانیه رئیس یوناما و آژانس زنان سازمان ملل متحد که روز دوشنبه به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان منتشر شد، از طالبان خواسته شده است که فرمان‌های صادره علیه حقوق اساسی زنان را لغو کنند.

خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر طالبان، یک‌ ماه پیش در یک سخنرانی در پاسخ به بیانیه‌های نهادهای حقوق بشری که در واکنش به فرمان‌های صادرشده علیه زنان، گفت تحت هیچ شرایطی از اجرا کردن این فرمان‌ها دست نمی‌کشد. حنفی با اشاره به عورت دانسته شدن صدا، تصویر و بدن زنان گفت زنان حتی‌ هنگام خواندن نماز نمی‌توانند با صدای بلند الله اکبر و سبحان‌الله بگویند چه برسد، به اینکه آواز بخوانند یا در ملاعام صحبت کنند.