اعتراض خانواده‌های جان‌باختگان پرواز ۷۵۲ اوکراین به بازی فوتبال کانادا – ایران، جریانی نیست که در برنامه تیم ملی ایران در راه جام جهانی اختلال وارد کرده باشد. پیش از این اعتراض‌های خانواده‌های قربانیان نیز که همدلی بسیاری از ایرانی‌ها را در پی داشته است، فدراسیون فوتبال در برنامه‌ریزی برای تیم ملی دچار شدیدترین سوء‌مدیریت بود.

فدراسیون فوتبال ایران در برنامه‌ریزی برای بازی‌های تدارکاتی پیش از جام جهانی قطر، شکست خورده است. بازی با کانادا با شدیدترین انتقادهای خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی مواجه است، اما همچنان بیشترین احتمال را برای برگزاری در روز ۱۵ خرداد دارد. تنها مسئله تیم ملی در راه آماده‌سازی برای جام جهانی، احتمال لغو این بازی نیست. بازی دیگر تیم ملی مقابل اکوادور که قرار بود در تورنتو برگزار شود، لغو شده است و بازی بعدی مقابل سنگال، وضعیتی نامعلوم دارد. آنچه «برنامه» فدراسیون برای تیم ملی اعلام شده بود، به هر چیزی شبیه باشد، به برنامه تیمی که می‌خواهد در جام جهانی بازی کند، شباهتی ندارد.

تیم ملی که در نظر داشت دو یا سه بازی تدارکاتی را در سفر به کانادا برگزار کند، حتی اگر بازی کانادا - ایران برگزار شود، باز هم سفری کم‌ثمر را پشت سر می‌گذارد، چون در سفر طولانی‌اش فقط یک بازی برگزار کرده که جو احتمالی آن بازی در ونکوور نیز نمی‌تواند تیم ملی را در شرایط بازی عادی با بهره‌وری فنی قرار دهد.

فدراسیون فوتبال چنان وضعیت آشفته‌ای دارد و درگیر اختلاف‌های داخلی بین اعضای هیات‌ رئیسه، مجمع، و مسئولان پیشین است که در میانه جدل‌های آنان، آماده‌سازی تیم ملی در راه جام جهانی شاید از کم‌ترین اهمیت برای مسئولان فدراسیون برخوردار باشد.

بازی ایران با اکوادور قرار بود چند روز بعد از بازی با کانادا برگزار شود، اما طبق اعلام فدراسیون فوتبال ایران، ورزشگاهی در تورنتو برای برگزاری این بازی در اختیار تیم ایران قرار نگرفته است. بازی با سنگال نیز اگرچه گفته می‌شد که شاید در تهران برگزار شود، فدراسیون در مذاکره با حریف هنوز موفق نشده است.

ضعف در روابط بین‌المللی، مستقل نبودن فدراسیون فوتبال ایران، فساد و تحریم‌های بانکی، باعث شده است که ایران گزینه‌های کم‌شماری برای بازی تدارکاتی داشته باشد. مواجه شدن با اعتراض خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی در برابر بازی در کانادا، می‌توانست برای فدراسیون ایران قابل پیش‌بینی باشد. خانواده‌های داغدار معترضند در حالی عنوان «دوستانه» روی این بازی گذاشته شده است که سرنوشت پرونده سرنگونی هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه و جان‌باختن ۱۷۶ خدمه و مسافر آن باتوجه به همکاری نکردن جمهوری اسلامی ایران همچنان مبهم باقی مانده است. اما به رغم این احتمال، برگزاری اردو در کانادا برای دو یا سه بازی در برنامه تیم ملی قرار گرفت.

دراگان اسکوچیچ، سرمربی کروات تیم ملی ایران، در مقابل سوء‌مدیریت فدراسیون سیاست سکوت محض را در پیش گرفته است و برای حفظ جایگاهش در تیم ملی، کوچک‌ترین انتقادی به تصمیم‌‌های مسئولان فدراسیون در قبال تیم ملی ندارد. در فوتبال ایران، از سرمربی تیم ملی توقع می‌رود که با طرح ایده و نظر، نقد، و بحث درباره تیم ملی، تاثیری بر پیشبرد برنامه‌های تیمش داشته باشد. اما اسکوچیچ انگار ترجیح می‌دهد که در بدترین روزهای تیم ملی، پنهان باشد. حمید استیلی، سرپرست تیم ملی، نیز پیش‌تر مدیریت تیم «امید ایران» را بر عهده داشت و در برنامه‌ریزی برای آن تیم نیز به اندازه این‌روزهایش در تیم ملی، ناموفق بود. او بر خلاف عنوان مسئولیتش (مدیر تیم ملی)، خود به چهره‌ای انتقاد برانگیز و بی‌برنامه تبدیل شده است. سخنان مدیر تیم امید، بی‌برنامه بودن او را نشان می‌دهد: «درباره لغو اردوی کانادا هنوز چیزی مشخص نیست. امروز هم در این خصوص صحبت کردیم و هنوز چیزی نمی‌توانیم بگوییم. دبیرکل و سرپرست فدراسیون در این خصوص باید صحبت کنند. کانادایی‌ها برای صدور ویزا یک زمانی داده‌اند و نشسته‌ایم تا همه چیز را بررسی کنیم.»

فدراسیون فوتبال در اوج اختلاف‌های درونی، روی تیم ملی متمرکز نیست و کیفیت مدیریت در این فدراسیون چنان نزول کرده است که از پس آماده‌سازی تیم در راه جام جهانی برنمی‌آیند و با پرونده‌های مالی و فساد اداری در فدراسیون درگیرند.

برنامه‌ریزی برای تیم ملی در آستانه جام جهانی، هواداران فوتبال در ایران را نه تنها برای صعود از گروه امیدوار نمی‌کند، بلکه تیم ملی را در خطر نتیجه‌های ناامیدکننده‌ای در جام جهانی قرار می‌دهد و شاید تنها امید این تیم، بازیکنانی باشند که تجربه‌های بین‌المللی دارند.

فدراسیون فوتبال نمی‌تواند از اعتراض‌ها به برگزاری بازی با کانادا، برای توجیه عملکرد ضعیف خود در تدارک تیم ملی استفاده کند.