خبرنگاران و فعالان حقوق بشر در افغانستان و سایر کشورهای جهان در واکنش به اجباری شدن ماسک برای مجریان زن رسانه‌های افغانستان، کارزاری با عنوان «صورتش را آزاد کن» (Free her face) در رسانه‌های اجتماعی به راه انداختند. در این کارزار، شماری از خبرنگاران بین‌المللی و فعالان مطرح حقوق بشر، با انتشار عکس‌هایشان در حالی که ماسک به صورت زده‌اند، با زنان افغانستان همصدا شدند.

پس از آنکه طالبان در دستوری رسمی، برقع و چادر بلند سیاه همراه با روبنده را پوشش زنان افغانستان اعلام کردند، فعالان حقوق بشر و زنان به این حکم اعتراض کردند، اما دیری نپایید که طالبان یک حلقه دیگر نیز به زنجیر دست‌وپای زنان افغانستان افزودند و پوشش صورت را برای زنان مجری در رسانه‌ها اجباری کردند. از روز دوشنبه ۲ خرداد، شماری از خبرنگاران و مجریان مرد رسانه‌های افغانستان در حمایت از مجریان زن، هنگام اجرای برنامه‌های خبری، ماسک به صورت زدند و عکس‌هایشان با ماسک را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کردند.

خبر اعتراض خبرنگاران و مجریان مرد به‌سرعت در رسانه‌های اجتماعی گسترش پیدا کرد و چهره‌های سرشناس بین‌المللی در حمایت از این کارزار با هشتگ free her face در توییتر، عکس‌هایی از خودشان در حالی که ماسک زده بودند، منتشر کردند.

پیلار راهولا، خبرنگار اسپانیایی و عضو پیشین پارلمان اسپانیا، در توییتی، با انتشار عکس خودش که ماسک به صورت دارد و در استودیوی تلویزیون نشسته است، در مورد کارزار «صورتش را آزاد کن» نوشت: «این کارزار آغاز شده است تا با مجریان زن رسانه‌های افغانستان که طالبان آن‌ها را مجبور به پوشاندن صورتشان کرده‌اند، همصدا شویم.»

کنت راث، رئیس دیده‌بان حقوق بشر، هدر بار، رئیس بخش زنان، امیلی مک‌دانل، مسئول هماهنگی برنامه‌ها، و ونسل میشالسکی، رئیس این سازمان در آلمان، همگی با انتشار تصاویر مجریان مرد که ماسک به صورت زده‌اند، به این کارزار توییتری پیوستند. اعضای سازمان دیده‌بان حقوق بشر، در کنار هشتگ این کارزار، نوشتند: «کارزار جدید رسانه‌های اجتماعی از خبرنگاران مرد افغان و دیگران می‌خواهد که در همبستگی با خبرنگاران زن افغان که با فرمان جدید و خطرناک طالبان مواجه‌اند، عکس‌هایی از خود با صورت پوشیده منتشر کنند.»

علاوه بر اعضای سازمان دیده‌بان حقوق بشر و فعالان حقوق بشر در افغانستان، شماری از فعالان رسانه‌های بین‌المللی نیز به این کارزار پیوستند و به تصمیم متحجرانه طالبان اعتراض کردند. جان ویلیامز، مدیر اجرایی آر‌تی‌ای نیوز و خبرنگار پیشین سی‌ان‌ان، در توییتی عکسی از خودش با ماسک سیاه منتشر کرد و نوشت: «با دوستان افغان در برابر این تصمیم ظالمانه می‌ایستیم.» اندریو نارت، خبرنگاری دیگر، پیوستنش به این کارزار را یک همصدایی کوچک با خبرنگاران شجاع افغانستان خواند و الیس لابوت، خبرنگار سی‌ان‌ان و برنده جایزه امی در بخش فیلم‌ مستند، نیز با انتشار عکس خودش، به این کارزار پیوست.

با این حال، وزیر امر به معروف طالبان دستور پوشش صورت زنان مجری را بر مبنای شریعت اسلامی و آن را تغییرناپذیر خواند. هرچند فشارهای طالبان بر زنان به‌ویژه زنان فعال در رسانه‌ها هر روز شدت می‌گیرد، مجریان زن تاکنون نشان داده‌اند که حاضرند در هر وضعیتی از موقعیت کاری‌شان دفاع کنند. در دو روز گذشته، مجریان زن در حالی که صورتشان را با ماسک سیاه پوشانده بودند، مقابل دوربین رسانه‌ها نشستند و کار روزمره‌شان را انجام دادند.

زنان افغان در رسانه‌های اجتماعی تصاویر زنان مجری را غم‌انگیزترین تصویر زندگی زن افغان خواندند. شکریه بارکزی، سفیر پیشین افغانستان در نروژ، در توییتی با انتشار عکس خودش با ماسک، به کارزار «صورتش را آزاد کن» پیوست و از وضعیت کنونی زنان افغانستان ابراز تاسف کرد.

علاوه بر شمار انبوهی از زنان و مردان افغان، پدر و مادر ملاله یوسف‌زی، فعال حقوق بشر اهل پاکستان، نیز در همصدایی با زنان افغانستان، تصویری ماسک‌زده از خودشان در توییتر منتشر کردند و نوشتند: «چهره‌های ما دریچه روح ماست، هویت ماست. هویت ما را از ما نگیرید.» شماری از خبرنگاران ایرانی نیز در این کارزار شرکت کردند و با انتشار تصاویر خودشان یا تصاویر خبرنگاران افغان، با زنان مجری و خبرنگار در افغانستان ابراز همدردی کردند.

طالبان در ۹ ماه گذشته، با چشم بستن بر وضعیت وحشتناک فقر، گرسنگی، ناامنی، کمبود شدید امکانات درمانی و بهداشتی و صدها چالش اجتماعی دیگر، تمام انرژی‌شان را صرف طراحی قوانین سختگیرانه برای زنان کرده‌اند. در این مدت، هر روز قاعده جدیدی برای حذف زنان از اجتماع و خانه‌نشینی‌شان وضع کرده‌اند. با این حال، حرکت‌های زنان افغانستان هر روز خبرساز می‌شود و این نشان‌دهنده تحول فکری و آگاهی زنان افغانستان در ۲۰ سال گذشته است.

با این حال، طالبان به اعتراض‌های جهانی در مورد وضعیت زنان افغانستان چندان پاسخگو نیستند. آن‌ها باور دارند که حقوق زنان در چارچوب اسلام تامین می‌شود و بحث بیشتر ضرورتی ندارد.