رئیس دیپلمات‌های اتحادیه اروپا آنان را به دلیل تنبلی، غرور، حماقت و بارها شکست‌ در حل فوری‌ترین مشکلات پیش روی جهان از جمله جنگ اوکراین، توبیخ کرد.

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در سخنرانی خود برای زیردستانش در سرویس اقدام خارجی اروپا، آنان را به‌شدت شماتت کرد.

وزیر خارجه سابق اسپانیا ضمن آماده کردن مخاطبانش برای ارائه فهرستی از مواردی که به گمان او باید بهبود یابند، گفت: «حالا وقت آن نیست که برای همه‌ شما گل بفرستیم و از کمالاتتان تعریف و تمجید کنیم و بگوییم چه خوب کار می‌کنید و چقدر ما راضی‌ایم. ما یک خانواده بزرگیم.»

او ادامه داد: «قصدم سرزنش کردن و خجالت دادن نیست اما باید این‌ها را به شما بگویم. من از شما می‌خواهم که فعال‌تر باشید؛ ۲۴ ساعت شبانه‌روز.»

بورل دیپلمات‌هایش را به اداره کردن یک شبکه ارتباطی کند و بی‌برنامه که اغلب ثابت شده از روزنامه‌ها کندتر است، متهم کرد.

او گفت: «من می‌خواهم سریع و در زمان واقعی، گزارش دهید که در کشورهایتان چه خبر است. می‌خواهم شما به من اطلاع دهید نه رسانه‌ها. گاهی با خواندن روزنامه‌ها بیشتر می‌فهمم جایی چه خبر بوده تا با خواندن گزارش‌های شما. گزارش‌های شما گاهی خیلی دیر می‌رسد.»

بورل افزود اروپا در حال واگذار کردن نبرد [مجاب کردن] افکار [عمومی] به رقبای خود در شرق است و این تا حدی ناشی از شناخت نداشتن از قدرت اثرگذاری اینترنت است.

او گفت: «ما نمی‌فهمیم که این یک جنگ است... روس‌ها و چینی‌ها در این زمینه خیلی خوب‌اند. دارند صنعتی‌سازی می‌کنند و مزارعی (از ترول) دارند که به طور سازمان‌یافته تکرار می‌شوند و به سراغ هر کسی در جهان می‌روند.»

طبق ارزیابی بورل، موضع‌گیری اروپا در روزهای منتهی به جنگ اوکراین ناامیدکننده بود.

بورل می‌گوید: «باور نداشتیم که جنگ در راه است... آمریکایی‌ها به ما می‌گفتند حمله می‌کنند، حمله می‌کنند و ما به‌هیچ‌وجه نمی‌خواستیم باور کنیم.» روسیه به اروپا حمله کرد تا آن هشدارها پذیرفته شدند.

او از برخورد مغرورانه اروپا با کشورهای فقیر آفریقا، آمریکای لاتین یا آسیا نیز بی‌رحمانه انتقاد کرد.

او گفت که اروپایی‌ها باید به حرف‌های این کشورها بیشتر گوش بدهند نه آنکه سعی کنند مدل خودشان را صادر کنند. «این کار به دلایل فرهنگی، تاریخی و اقتصادی دیگر پذیرفتنی نیست. این جمله را به خاطر بسپارید: بحث هویت است، نادان‌.»

«این دیگر اقتصاد نیست، هویت است. برخی هویت‌ها هرچه بیشتر در حال اوج گرفتن‌اند و می‌خواهند به رسمیت شناخته و پذیرفته شوند و در رهیافت غرب ادغام نشوند.»