مجله تایم به‌مناسبت سومین سالروز شلیک نیروی پدافند هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به هواپیمای حامل مسافران پروازِ «پی‌اس ۷۵۲»، که به کشته‌ شدن تمام ۱۷۶ سرنشین این هواپیما منجر شد، گفتگویی با میثم جبلی، عموی یکی از سرنشینان هواپیمای اوکراینی به‌نام محمدامین جبلی، انجام داد؛ فردی که اگرچه در جریان سانحه مربوط به پرواز شماره «پی‌اس ۷۵۲» برادرزاده‌اش را از دست داد اما برادرش، پیمان جبلی، از وفاداران به حکومت اسلامگرای ایران است و از مهرماه سال ۱۴۰۰ به این‌سو نیز ریاست صداوسیمای جمهوری اسلامی را برعهده دارد.

به‌گزارش مجله تایم پیمان جبلی نه‌تنها روابط نزدیکی با علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، و فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دارد، بلکه از چهره‌های نزدیک به مجتبی خامنه‌ای، پسر علی خامنه‌ای، به‌حساب می‌آید که ناظران سیاسی در دو دهه اخیر از او به‌عنوان محتمل‌ترین گزینه جانشینی پدرش یاد می‌کنند.

با تمامی این اوصاف میثم جبلی و یکی دیگر از برادرانش در انتهای سال ۲۰۲۰ برای همیشه ایران را ترک کردند و حالا در خارج از کشور اعلام پناهجویی کرده‌اند. خبرنگار مجله تایم می‌نویسد این دو برادرِ پیمان جبلی اگرچه می‌توانستند به یُمن موقعیت خانوادگی خود از رانتِ نزدیکی به کانون‌های قدرت بهره‌مند شوند، اما در حال حاضر دارند در خارج از کشور برای امرار معاش تلاش می‌کنند؛ تصمیمی که، به‌گزارش تایم، برادران جبلی آن را مایه افتخار خود می‌دانند.

میثم جبلی در این گفتگو به خبرنگار تایم می‌گوید کشته شدن برادرزاده‌اش در سانحه هواپیمای اوکراینی آخرین ضربه‌ای بود که باعث شد تا با خانواده‌اش به طور کامل قطع رابطه کند و برای همیشه از ایران خارج شود. به‌گفته او درک این موضوع که برادرانش، یعنی پیمان جبلی و پدر محمدامین، چطور می‌توانستند پس از مرگ برادرزاده‌اش همچنان به جمهوری اسلامی وفادار باشند برایش سخت و آزاردهنده بود.

میثم جبلی در ادامه این بخش از اظهاراتش می‌گوید:«دیدم برادرم، که در حال حاضر رئیس بزرگ‌ترین دستگاه پروپاگاندای حکومت است، در مورد اینکه برادرزاده‌اش را به‌قتل رسانده [چطور] در صورت من و در صورت کل کشور دروغ می‌گوید. همان موقع دانستم که دیگر نمی‌توانم تاب بیاورم.»

با این‌وجود میثم جبلی تاکید می‌کند که حتی پیش از کشته شدن برادرزاده‌اش در سانحه هواپیمای اوکراینی نیز می‌دانست با دیگر اعضای خانواده تفاوت دارد. جبلی می‌گوید او و برادر جوان‌ترش از همان ابتدای نوجوانی هیچ اعتقاد و باوری به «ایدئولوژی» جمهوری اسلامی نداشتند و او به‌همین علت اختلاف‌های عمیقی با دیگر اعضای خانواده داشته است؛ اختلاف‌هایی که در برخی موارد حتی به درگیری فیزیکی نیز ختم می‌شد.

او در بخشی از گفتگویش با مجله تایم چنین می‌گوید:«احساس می‌کنم خانواده و عزیزانم را برای این حکومت از دست داده‌ام ... و البته می‌ترسم اگر به ایران برگردم، امکان داشته باشد کشته شوم.»

میثم جبلی در پاسخ به سئوال تارا کنگرلو، خبرنگار مجله تایم، مبنی بر اینکه او در دوران کودکی‌اش در چه نوع فرهنگی بزرگ شده است که در نتیجه آن نظام جمهوری اسلامی توانسته وفادارترین افراد به خود را در اختیار داشته باشد؟ خلاصه‌ای از تاریخچه خانواده خود را بازگو می‌کند.

به‌گفته او والدینش پیش از انقلاب انسان‌هایی «نیمه مذهبی» بودند، اما با وقوع انقلاب اسلامی آنچنان به کاریزمای روح‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، کشش پیدا کردند و تبلیغات دستگاه پروپاگاندای حکومت اسلامگرای ایران را پذیرفتند که آرام‌آرام به یکی از میلیون‌ها انسان متعصب حامی نظام جمهوری اسلامی بدل شدند؛ نکته‌ای که برای میثم جبلی به‌شکل «دیوانه‌کننده‌ای» آزاردهنده است.

میثم جبلی می‌گوید:«زمانی که از «ایدئولوژی حکومت» صحبت می‌کنید، باید متوجه باشید آنها اصولِ مسموم خود را از لحظه تولد در مغز شما فرو می‌کنند. [در چنین شرایطی] شما زندگی‌ای دارید که زندگی شخصی‌تان به عقد باورهای مذهبی‌تان – که البته قرائت آنها [از مذهب محسوب می‌شود] – درمی‌آید؛ همه اینها هم برای تعهد به حفظ حکومت به هر قیمتی است.»

جبلی، که در حال حاضر ۴۳ سال دارد، می‌گوید در دوران کودکی‌اش با «درد، خون، خشونت و عزاداری و تاریکی» بزرگ شده است و به‌طور دائم از مفاهیمی چون «شهادت» و «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» با او صحبت ‌کرده‌اند. او در فراز دیگری از این گفتگو تاکید می‌کند در نخستین دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، خاصه در دوران جنگ هشت‌ ساله، جمهوری اسلامی می‌خواست تا «فرهنگ غالب مملو از خشونت، مرگ و زشتی باشد.»

میثم جبلی این بخش از اظهارات خود را با این عبارت تکمیل می‌کند:«برای خانواده من و بسیاری خانواده‌های دیگر، هر آنچه مایه پیشرفت «نظام مقدس» باشد مقدس بوده و همچنان نیز هست و کوچک‌ترین چیزهایی که می‌تواند آنها را از مسیر حکومت منحرف کند یا به هر طریقی به ستون‌های «انقلاب»شان ضربه بزند یا تضعیفش کند، محکوم است.»

از نظر میثم جبلی، نیروهای وفادار به نظام جمهوری اسلامی افرادی هستند، که تحت تاثیر تعالیم عقیدتی حکومت ایران، قادرند به هر کاری، از جمله «دزدی، تجاوز، شکنجه و قتل»، دست بزنند و به‌گفته او «بدترین وجه» آن این است که از انجام چنین اعمالی «لذت می‌برند.»

با این‌حال جبلی باور دارد که در حال حاضر می‌توان نشانه‌های «ترس» را در میان مقام‌های جمهوری اسلامی و وفاداران به حکومت مشاهده کرد. به‌گفته او «واکنش‌ها و سیاست‌های تند آنها»، «اعدام‌های غیرمنطقی و غیرقانونی» و همچنین اعمال خشونت گسترده علیه معترضان «شواهد روشنی به حساب می‌آید که نشان می‌دهد آنها در حال غرق شدن هستند» و دارند برای «زنده ماندن» تلاش می‌کنند. جبلی در این بخش از اظهاراتش چنین می‌گوید:«همه شواهد از بحرانی حکایت دارد که آنها واقعاً برای مهار کردنش تقلا می‌کنند.»