هفت عضو یک خانواده از جمله زنان و کودکان شامگاه جمعه ۱۴ بهمن، در روستای جرقلعه ولسوالی چمتال استان بلخ، به‌دست افراد مسلح ناشناس کشته شدند. فرماندهی پلیس طالبان در بلخ با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد هنوز سرنخی از عاملان این حادثه در دست نیست.

به گفته احمد بلندی، نویسنده و استاد دانشگاه، که پیش‌تر ساکن بلخ بود، این خانواده‌ در اصل اهل روستای اسپیچ اسمیدان در شهرستان کوهستانات استان سرپل بودند و از مدتی پیش، در چمتال زندگی می‌کردند. او در ادامه افزود از این خانواده فقط یک کودک دو ساله زنده مانده است.

پدر این خانواده عبدالحسین نام داشت و هنوز مشخص نیست که چه انگیزه‌ای باعث قتل‌عام اعضای این خانواده شده است.

طالبان مدعی‌اند امنیت را در سراسر افغانستان برقرار کرده‌اند، اما براساس آمار وزارت داخله (کشور) که سراج‌الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی، در راس آن قرار دارد، در سال میلادی گذشته، ۱۵۹۰ قتل در افغانستان رخ داده است. علاوه بر این، ۳۶۹ نفر، که بیشتر آنان جوان بودند، با اقدام به خودکشی به زندگی خود پایان دادند.

سه‌شنبه هفته گذشته، شفیع مظفری، یک پزشک جوان در شهر مزارشریف، ربوده شد و دو روز بعد، به‌دست افراد ناشناس به قتل رسید. 

پیش از آن، یک‎شنبه هفته گذشته، مردی به نام عبدالحسین در مسیر دولت‌آباد-مزارشریف، به‌دست افراد همسو با طالبان کشته شد. طالبان جزئیات بیشتری از این دو قتل مرموز در اختیار رسانه‌ها نگذاشتند.

سخنگوهای طالبان با جلوگیری از پخش اطلاعات دقیق در مورد حوادث جنایی، می‌کوشند اوضاع را امن و امان جلوه دهند، اما در بیشتر این قتل‌ها، رد اعضای طالبان یا افراد همسو با این گروه که اسلحه در اختیار دارند مشاهده شده است.

طالبان در ۱۸ ماهی که از سلطه‌شان بر افغانستان می‌گذرد، چند عملیات بازرسی منازل در سراسر افغانستان انجام دادند و مدعی شدند هزاران قبضه اسلحه کشف و ضبط کرده‌اند. این عملیات‌ها بیشتر بر مناطق تاجیک، هزاره و ازبک‌نشین متمرکز بودند. سخنگوهای طالبان با توجیه عملیات بازرسی منازل، گفتند برای تامین امنیت ضروری است همه سلاح‌هایی که مردم در اختیار دارند جمع‌آوری شوند.

با وجود این، آدم‌ربایی، قتل‌های هدفمند و ترور نظامیان دولت پیشین همچنان ادامه دارد. طالبان در بیشتر موارد ادعا می‌کنند که این قتل‌ها در نتیجه خصومت‌های شخصی رخ می‌دهند.