بلاول بوتو زرداری، وزیر خارجه پاکستان، در کنفرانس امنیتی مونیخ، مقاومت علیه طالبان را در افغانستان «افسانه» خواند و مبارزه مسلحانه جبهه مقاومت ملی و دیگر جبهه‌های مردمی ضدطالبان را انکار کرد. امسال در نشست سه روزه امنیتی مونیخ، از روسیه، ایران و گروه طالبان دعوت نشد، در حالیکه در سال‌های قبل نمایندگان جمهوری اسلامی ایران، روسیه و دولت پیشین افغانستان در این نشست شرکت می‌کردند.

مشروعیت نداشتن طالبان در مقام حکومت رسمی افغانستان و وجود نام‌های سران این گروه در فهرست سیاه سازمان ملل متحد و ایالات متحده آمریکا، باعث شده است که دولت‌ها و سازمان‌ها از دعوت سران طالبان در نشست‌های بین‌المللی خودداری کنند. صدور فرمان‌های متعدد طالبان علیه زنان، از جمله منع تحصیل و اشتغال زنان در افغانستان، نیز به انزوای بیشتر این گروه کمک کرده است.

با این حال، بلاول بوتو، وزیر خارجه پاکستان، جای خالی طالبان را در نشست امنیتی مونیخ تا حدی پر کرد. او در روز دوم این نشست و در بحثی که به افغانستان اختصاص یافته بود، همان نکاتی را تکرار کرد که سران طالبان نیز در گفت‌وگو با دیپلمات‌های غربی بیان می‌کنند.

بلاول بوتو از مسدود شدن ذخایر ارزی افغانستان که طالبان خواهان دسترسی به آنند، انتقاد  کرد و دولت‌ها را تشویق کرد که با طالبان تعامل کنند.

وزیر خارجه پاکستان همچنین گفت که برقراری ثبات در افغانستان می‌تواند خطر رشد تروریسم را در منطقه و جهان دفع کند. بلاول بوتو بی هیچ اشاره‌ای به فجایع افغانستان که بخشی از آن حاصل حاکمیت طالبان است، گفت ذخایر ارزی افغانستان باید آزاد شود و کمک‌ها به آن کشور افزایش یابد.

وزیر خارجه پاکستان، دولت‌های غربی را به تعامل با گروهی تشویق کرد که وزیر داخله (کشور) آن، به رهبر القاعده پناه داد و روابط خود را با سازمان‌های تروریستی همچنان محکم نگهداشته است.

ایمن الظواهری، رهبر پیشین القاعده، که در ۳۰ ژوئیه سال گذشته میلادی در کابل کشته شد، در خانه‌ای در ناحیه وزیر اکبرخان که به سراج‌الدین حقانی تعلق داشت، زندگی می‌کرد. طالبان در توافقنامه دوحه تعهد کرده بودند که روابط خود را با تمامی گروه‌های تروریستی، از جمله القاعده، قطع می‌کنند.

وزارت خارجه طالبان روز یکشنبه، ۳۰ بهمن (۱۹ فوریه)، با انتشار بیانیه‌ای، ضمن استقبال از موضع بلاول بوتو در نشست امنیتی مونیخ، تکرار کرد که ثبات در افغانستان، به ثبات در کشورهای منطقه و جهان منجر می‌شود.

وزارت خارجه طالبان ادعا کرد که این گروه از توانایی مدیریت افغانستان و تامین ثبات در این کشور برخوردار است و هیچ کشوری از خاک افغانستان تهدید نخواهد شد.

در بیانیه وزارت خارجه طالبان آمده است: «امنیت در افغانستان در قیاس با بسیاری از کشورهای جهان، بهتر تامین شده است.»

امرالله صالح، رئیس امنیت ملی و معاون نخست رئیس جمهوری در دولت‌های حامد کرزی و اشرف غنی، در توییتی نوشت که پاکستان سیاست متنقاضی در برابر تروریسم دارد. صالح افزود: «وزیر خارجه پاکستان از جهان غرب در مونیخ درخواست کرده است که به طالبان کمک کند که دیکتاتوری ظالمانه خود را تحکیم کنند، و با این حال، خواهان نابودی تحریک طالبان پاکستان است. این یک سیاست متناقض است.»

بلاول بوتو پیش از این نیز گفته بود که موجودیت طالبان افغان «واقعیت» است، اما تحریک طالبان پاکستان «فتنه» است. این دیدگاه او در مورد جریان طالبانی در افغانستان و پاکستان که روش‌ها و بنیان‌های عقیدتی آن‌ها یکسان است، انتقادهای زیادی را در پی داشت.

دولت پاکستان از حامیان سرسخت طالبان در افغانستان قملداد می‌شود. در ۲۰ سال جنگ طالبان با دولت‌های پیشین افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در این کشور، پاکستان پناهگاه امن طالبان افغان بود. این گروه در تبانی با سایر گروه‌های تروریستی، قرارگاه‌هایی را در استان‌های وزیرستان، خیبر پختونخوا و کویته در پاکستان ایجاد کردند و همچنین با سربازگیری از مدارس دینی پاکستان، توانستند نیروهای جنگی خود را در در داخل افغانستان تقویت کردند.

هرچند دولت پاکستان پاسخ حمایت از طالبان افغان را با افزایش حمله‌ها در شهرهای مختلف آن کشور و تقویت طالبان پاکستانی دریافت کرد، همچنان بر تحکیم سلطه طالبان بر افغانستان تاکید می‌کند.

از زمانی که طالبان قدرت را در افغانستان در دست گرفتند، حمله‌های طالبان پاکستانی به دولت پاکستان به طرز چشم‌گیری افزایش یافت. این حمله‌ها در سال ۲۰۲۲ جان حدود ۲۸۰ نظامی پاکستانی و صدها شهروند غیرنظامی را گرفت و ده‌ها تن دیگر را زخمی کرد.

در ماه نخست ۲۰۲۳ نیز ۴۴ حمله تروریستی در پاکستان به ثبت رسید که در اثر آن‌ها ۱۳۴ نفر کشته شدند. طالبان پاکستان از حمایت مستقیم طالبان افغان که اینک به ارزش حدود هفت میلیارد دلار اسلحه آمریکایی در اختیار دارند، برخوردارند. دولت پاکستان نیز می‌داند که طالبان افغان به لحاظ عقیدتی نیز با طالبان پاکستان در مورد غیراسلامی بودن نظام پاکستان، موافقت دارند. با این حال، دولت پاکستان از حمایت از طالبان افغان و نمایندگی از این گروه در نشست‌‌های بین‌المللی دست برنمی‌دارد ، چون سران دولت پاکستان به هسته قدرتمندی در طالبان افغان که تابع اسلام‌آباد است، امیدوارند.