ویدیوی خودارضایی سیاستمدار تونسی در خودرویی جلو یک مدرسه ابتدایی در تونس، باعث برافروخته شدن شعله جنبش #من_هم در این کشور نیز شد.

زنان و دختران به خود جرئت داده‌اند و داستان‌هایی از آزار جنسی و تجاوزهایی که به آن‌ها شده در رسانه‌های اجتماعی هم‌رسان می‌کنند و در این کشور آفریقای شمالی تظاهرات برپا کردند.

در ماه اکتبر دانش‌آموزی ۱۹ ساله ویدیویی از زهیر مخلوف، عضو حزب قلب تونس، همرسان کرد که او را به وضوح در حال خودارضایی نشان می‌داد. اما این سیاستمدار همه اتهامات را رد کرد و اصرار داشت بگوید که فقط داشته در بطری ادرار می‌کرده و آن را به بیماری دیابتش ربط داد.

دانش‌آموز دیگری نیز عکس‌هایی از این سیاستمدار گرفته و ادعا کرده او قصد آزارش را داشته. دادستان عمومی دستور انجام تحقیقات مدنی را پیرامون این موضوع صادر کرده اما چون آقای مخلوف نماینده مجلس ملی است و مصونیت قانونی دارد، نمی‌توان بررسی‌های دقیقی درباره او انجام داد. 

استفاده از هشتک #انازیدا که در عربی تونسی به معنی #من_هم است در رسانه‌های اجتماعی افزایش روزافزون دارد و زنان تیشرت‌های حاوی این پیام را می‌پوشند و پلاکاردهایی با این شعار در دست می‌گیرند.

حدود ۴۰ هزار نفر عضو یک گروه خصوصی در فیسبوک شده‌اند که سازمانی مردم‌نهاد به نام اصوات نسا -به معنی «صدای زنان،» آن را تأسیس کرده تا زنان بتوانند در آنجا حرف بزنند و تجربه‌هایشان را از خشونت جنسی هم‌رسانی کنند.

افراد مختلف از پلیس، ارتشی، دانشگاهی و اعضای خانواده قربانیان تا غریبه‌ها و اهالی مطبوعات به جرائمی از جمله دستمالی زنان در وسایل حمل و نقل عمومی گرفته تا رابطه جنسی با محارم متهم شده‌اند.

لینا کبودی نوشت: «امشب آن‌قدر گریه کردم که اشک چشمم خشک شد. امشب مرا آزار دادند و هیچ‌کس به خود زحمت نداد واکنشی نشان دهد.

«برخلاف هر شب، به خودم جرئت دادم و در مقابل آزارگر واکنش نشان دادم. سعی نکردم وانمود کنم حرفش را نشنیده‌ام و راهم را نگرفتم بروم. بلکه ایستادم و او را بازخواست کردم.»

تونس کشوری است که جنبش دموکراسی‌خواهانه بهار عربی در اواخر سال ۲۰۱۰، از آنجا آغاز شد و در میان کشورهای عربی در خط مقدم جبهه برابری جنسیتی قرار دارد. در سال ۲۰۱۷ قانونی تصویب شد که بر اساس آن باید امنیت زنان برای این که جرئت کنند و خشونت‌های جنسیتی را گزارش بدهند تأمین شود.

با این حال تعصب و تابو پیرامون سوءاستفاده جنسی هم‌چنان در لایه‌های عمیقی از جامعه وجود دارد. گزارشی که سال ۲۰۱۷ منتشر شد، نشان می‌داد در ۹۷ درصد از پرونده‌های آزار جنسی، یا قربانی جرم را گزارش نمی‌دهد یا آزارگر از زیر بار مجازات شانه خالی می‌کند.

دیما دبوس، مدیر شعبه‌های خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان مردم‌نهاد «برابری، اکنون»، که هدف آن پیگیری حقوق زنان و دختران است گفت: «این اتفاق نشان از وجود مشکلی جدی دارد که هنوز در جوامع عربی تابوست. مشکل آزار جنسی، که بسیار فراگیر است اما کسی درباره آن حرف نمی‌زند و مواردی که گزارش می‌شود بسیار کمتر از مواردی‌ست که اتفاق می‌افتد.

«زنان شکایت‌هایشان را از طریق مراجع قانونی رسمی پیگیری نمی‌کنند و قانون درست و حسابی برای رسیدگی به چنین اتفاقاتی وجود ندارد که بازدارنده این نوع جرائم باشد یا آزارگران را مجازات کند. جنبش جهانی #من_هم که به سرعت در سراسر دنیا گسترش یافت، در کشورهای عربی تأثیر زیادی نگذاشت و زنان و دخترانی را که در شرایط مشابه بودند تحریک نکرد تا جرئت سخن گفتن پیدا کنند. علت این امر هم مسائل فرهنگی، قانونی و سیاسی بود..

«خیلی خوشحالم که بالاخره در تونس هم بسیاری از قربانیان دست به تلاشی سازمان‌یافته زدند تا درباره این معضل صحبت کنند. پدیده‌ای که زنان و دختران، و به ویژه افراد آسیب‌پذیرتر یعنی جوانان، دانش‌آموزان و افراد کم‌درآمد را هدف گرفته.»

خانم دبوس گفت «طولی نکشید» که زنان عرب نیز به این جنبش جهانی پیوستند تا از آزارهایی که بر آنان رفته سخن بگویند و آزارگران را در هر مقام و موقعیت اجتماعی که هستند بازخواست کنند.

موج عظیم حمایت‌های مردم تونس از حقوق زنان، جنبش #من_هم را نیز در بر گرفت؛ جنبشی که برجسته‌ترین و گسترده‌ترین حرکت فمینیستی سال‌های اخیر بوده و در سال ۲۰۱۷ وقتی زنانی به تعدادی از مردان در صنعت فیلم‌سازی هالیوود و چند حوزه کاری دیگر اتهام آزار جنسی وارد کردند، آغاز شد و سر و صدا کرد. میلیون‌ها زن در سراسر جهان داستان‌ تجاوزها، توهین‌ها و آزارهایی را که دیده بودند بازگو کردند.