طالبان و انحصار شدید قدرت؛ سمنگانی در قندهار گمارده شد

سمنگانی، سرپرست پیشین مرکز اطلاعات و رسانه‌های طالبان، به مقام رئیس اطلاعات و فرهنگ استان قندهار منصوب شده است

انعام‌الله سمنگانی، از چهره‌های مطرح تبلیغاتی طالبان، قبلا به‌عنوان معاون سخنگوی طالبان نیز کار کرده است- تلویزیون ملی زیر نظر طالبان

اداره امور طالبان روز سه‌شنبه ۱۵ فروردین (چهارم آوریل) اعلام کرد که انعام‌الله سمنگانی، سرپرست پیشین مرکز اطلاعات و رسانه‌های طالبان، به مقام رئیس اطلاعات و فرهنگ استان قندهار منصوب شده است.

انعام‌الله سمنگانی از چهره‌های مطرح تبلیغاتی طالبان به حساب می‌آید و قبلا به‌عنوان معاون سخنگوی طالبان نیز کار کرده است. او ازبک‌تبار است و رهبر طالبان چهره‌های مطرح ازبک‌تبار را در مسندهای پایین در استان‌های نزدیک به قندهار به کار گمارده است.

هم‌اکنون صلاح‌الدین ایوبی به‌عنوان فرمانده پلیس طالبان در زابل، و مخدوم عالم ربانی در جایگاه فرمانده پلیس طالبان در غزنی به کار مشغول‌اند. این درحالی است که صلاح‌الدین ایوبی به‌دلیل دستاوردهایش در جنگ با حکومت پیشین افغانستان در استان‌های شمالی، مدعی در اختیار گرفتن یکی از وزارتخانه‌های کلیدی بود، اما پس از آن در زادگاهش فاریاب، چندین ماه انزوا اختیار کرد.

قندهار پایگاه قدرت ملا هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان است و برخی‌ از آن‌جا به‌عنوان قلب تصمیم‌گیری طالبان و پایتخت غیررسمی حکومت طالبان نام می‌برند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در مقطع کنونی عبدالسلام حنفی به‌عنوان تنها مقام ازبک‌تبار و فاقد تجربه نظامی در مسند معاون نخست‌وزیر طالبان کار می‌کند، اما نقش چندانی در تصمیم‌گیری‌های طالبان ندارند، چون این تصمیم‌ها در حلقه طالبان پشتون‌تبار گرفته می‌‌شود. مقام‌های طالبان که در جنگ و نیروی نظامی تجربه دارند، در زمان تصمیم‌گیری‌های کلان در نشست‌های این گروه، از قدرت بیشتری برخوردارند و پایین‌آوردن جایگاهشان برای ملا هیبت‌الله کار آسانی نیست.

ضمن سرنگونی حکومت افغانستان، طالبان با به‌کارگیری گزینه نظامی قدرت را به‌دست گرفتند و در حکومت طالبان انحصار شدید قدرت وجود دارد. بیشتر مقام‌های کلیدی ملکی (غیرنظامی) و نظامی در اختیار پشتون‌تباران است و اقوام دیگر در این حکومت نقش نمادین دارند و در تصمیم‌گیری‌ها چندان دخیل نیستند.

طالبان ادعا می‌کنند که در حکومتشان همه اقوام حضور دارند، اما جایگاه‌های مهم اغلب در اختیار پشتون‌تباران است.

کشورهای منطقه و جامعه جهانی یکی از شروط به‌رسمیت‌شناختن حکومت طالبان را تشکیل حکومت فراگیر دانسته‌اند، اما طالبان به این درخواست اعتنایی نکرده‌اند.