لس‌آنجلس لیکرز با عبور از سد گلدن‌استیت وریرز، مدافع عنوان قهرمانی ان‌بی‌ای توانست خودش را در حد یک مدعی قهرمانی نشان بدهد، ولی اوضاع برای یاران لبران جیمز در فینال کنفرانس غرب خوب پیش نرفته و آن‌ها دو بازی اول سری را به دنور ناگتس باخته‌اند. 

بعد از شکست ۱۲۶ – ۱۳۲ بازی اول در زمین دنور، لیکرز مدعی بود که می‌تواند راه مهار حریف، به‌خصوص نیکولا جوکیچ، سنتر صربستانی را پیدا کند. آن‌ها تا پایان کوارتر سوم بازی دوم در این راه موفق بودند، ولی در کوارتر چهارم ورق برگشت و دنور بامداد جمعه توانست در خانه به برتری ۱۰۳ - ۱۰۸ برسد.

بعد از این شکست، انگشت اتهام به سمت لبران جیمز، ستاره لیکرز، برگشت که شب موفقی نداشت و هر شش پرتاب سه امتیازی‌اش را از دست داد. امتیازآورترین بازیکن تاریخ ان‌بی‌ای در این بازی فقط ۲۲ امتیاز گرفت، در حالی که جمال ماری، گارد دنور، با گرفتن ۳۷ امتیاز ستاره زمین بود.

با این حال، جیمز امیدش برای جبران این عقب‌ماندگی را از دست نداد و گفت: «فکر می‌کنم ما در بازی دوم نسبت به بازی اول پیشرفت کرده بودیم. اگر بتوانیم در بازی سوم هم نسبت به بازی دوم همین‌قدر پیشرفت کنیم، در موقعیت برد قرار خواهیم گرفت.»

لیکرز در مقطعی از کوارتر سوم ۱۱ امتیاز از حریفش پیش بود و شاید این برای آن‌ها در بازی سوم که میزبان‌اند، الهام‌بخش باشد. آستین ریوز، یکی از بهترین‌های لیکرز در مرحله پلی‌آف به دفاع از لبران جیمز پرداخت و گفت که آن‌ها اعتمادشان را به او از دست نداده‌اند: «او می‌تواند هرچقدر که می‌خواهد شوت بزند. او لبران جیمز است. فکر نمی‌کنم هیچ‌کس شوت زدن او را زیر سوال ببرد. از او می‌خواهیم هر شوتی را که فکر می‌کند مناسب است بزند، چون او در تمام دوران حرفه‌ای‌اش یک برنده بوده است.»

جمال ماری در کوارتر چهارم کولاک کرد و ۲۳ امتیاز گرفت. او بعد از این نمایش درخشان گفت: «بازی در فینال کنفرانس غرب مقابل لیکرز و لبران جیمز یک فرصت ویژه است و اتفاقی است که شما تا پایان زندگی‌تان به خاطر می‌سپارید.» البته او از توجه بیش از اندازه رسانه‌ها به لیکرز ناراضی است و بعد از برد بازی اول گفته بود که به رغم برتری آن‌ها همه درباره تیم حریف صحبت می‌کنند. 

مایکل مالون، سرمربی دنور ناگتس، هم درباره این بازیکن گفت:‌ «من عاشق جمال ماری‌ام. این علاقه فقط به این دلیل نیست که مربی‌اش هستم. ما هفت سال کنار هم بودیم و فراز و نشیب‌ها زیادی داشتیم. من روزهای تاریکی که او به‌دلیل جراحی رباط صلیبی بیرون بود را دیده‌ام و تماشای بازگشت او به این سطح به من احساس غرور می‌دهد و خیلی خوشحالم.»