تشکل‌های مختلف کارگری ایران در نامه‌ای سرگشاده خطاب به شرکت‌کنندگان در یکصدویازدهمین اجلاس سالانه سازمان جهانی کار، توجه آنان را به سرکوب اعتراض‌های مردمی و کارگری در ایران جلب کردند و خواستار اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار شدند.

امضاکنندگان این نامه سیاست‌های اقتصادی دولت را عامل اصلی فقر و فلاکت مردم به‌خصوص کارگران و مزدبگیران دانستند و خطاب به تشکل‌های کارگری جهان نوشتند قتل مهسا امینی در شهریورماه گذشته و جنبش زن، زندگی، آزادی، آتش خشم مردم علیه بساط فقر، فلاکت و استثمار حداکثری حاکم بود.

تشکل‌های کارگری در ادامه تاکید کردند حکومت پاسخ اعتراض برحق کارگران، معلمان، بازنشستگان و فعالان دفاع از حقوق کودکان را با «سرکوب گسترده» داد و «در طول این جنبش عظیم مردمی، چندین هزار نفر دستگیر و زندانی شدند که در میان آنان کودکان و دانش‌آموزان هم دیده می‌شوند».

فعالان کارگری در این نامه که متن کامل آن روز سه‌شنبه ۹ خرداد در کانال تلگرامی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت منتشر شد، کشتار دست‌کم ۵۰۰ شهروند در جریان اعتراض‌ها را یادآور شدند و اعلام کردند که طی دو سال اخیر فعالان کارگری، معلمان معترض، کنشگران اجتماعی و تشکل‌های صنفی هدف بیشترین سرکوب‌ها قرار گرفتند.

امضاکنندگان از میان فعالان کارگری زندانی به اسامی افرادی از جمله کیوان مهتدی، سپیده قلیان، عباس دریس، حسن سعیدی، داوود رضوی، مهران رئوف و خبات محمودی و از میان معلمان زندانی نیز به نام‌های افرادی از جمله رسول بداقی، اسماعیل عبدی، جعفر ابراهیمی، عزیز قاسم‌زاده و ناهید شیرپیشه اشاره کردند و افزودند در کنار این افراد، شماری از زنان معترض، دانش‌آموزان، دانشجویان و فعالان سیاسی نیز که در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی بازداشت شدند، در زندان به سر می‌برند.

تشکل‌های کارگری در ادامه تاکید کردند که فهرست طولانی بازداشتی‌ها نشان می‌دهد در جمهوری اسلامی چه خبر است و چگونه پایه‌ای‌ترین حقوق انسانی مردم نقض می‌شود. در ادامه نامه آمده است: «حاکمیت آپارتاید جنسی و سرکوب زنان با چماق حجاب هم در سطح اجتماعی و هم در محیط‌های کار آن‌ها را زیر بیشتر فشار و سرکوب قرار داده است.»

امضاکنندگان این نامه با بیان اینکه به‌عنوان «بخشی از یک جنبش عظیم اجتماعی در حال غلیان» تلاش می‌کنند، صدای این جنبش و اعتراض‌های مردمی و کارگری باشند، از هیئت‌های نمایندگی اتحادیه‌های شرکت‌کننده در اجلاس سازمان جهانی کار خواستند، سرکوب‌ها و نقض فزاینده حقوق کارگران و معلمان و در جمهوری اسلامی را محکوم کنند.

آن‌ها همچنین محکومیت نقض حق تشکل‌یابی، نقض حق برپایی تجمع‌های اعتراضی، سرکوب تشکل‌های مستقل صنفی و کارگری در جمهوری اسلامی را از شرکت‌کنندگان اجلاس جهانی کار خواستار شدند و افزودند از نمایندگان کارگری حاضر در کنفرانس بین‌المللی کار می‌خواهیم بابت این اقدام‌های سرکوبگرانه به هیئت‌ نمایندگی دولت ایران اعتراض کنند.

تشکل‌های کارگری ایران با تاکید بر اینکه هیئت حاضر در اجلاس جهانی کار نماینده کارگران، معلمان و مردم ایران نیستند، اعلام کردند نمایندگان اتحادیه‌های کارگری شرکت‌کننده از ایران را دولت برگزیده است.

فعالان کارگری در پایان، ضمن اعتراض به «مماشات» سازمان جهانی کار با جمهوری اسلامی و سرکوب‌هایش، از هیئت‌های کارگری شرکت‌کننده در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار درخواست کردند اخراج جمهوری اسلامی از سازمان جهانی کار را در دستور کار قرار دهند و برای رفع فوری و بی‌قیدوشرط تمامی اتهام‌های منتسب به فعالان صنفی محبوس در ایران و آزادی تمامی کارگران، معلمان، فعالان اجتماعی، زندانیان سیاسی و لغو فوری اعدام‌ها تمام تلاش خود را به کار بندند.

شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، شورای سازماندهی کارگران غیررسمی نفت (ارکان ثالث)، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های کارگری، شورای بازنشستگان ایران، صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، سندیکای نقاشان استان البرز و مدافعان لغو کار کودکان امضاکنندگان این نامه‌اند.

یکصدویازدهمین اجلاس سالانه سازمان جهانی کار ۱۵ خرداد (۵ ژوئن) در ژنو برگزار می‌شود.