فدراسیون فوتبال در پایان لیگ بیست‌ودوم آیین‌نامه جدیدی برای نقل‌وانتقالات منتشر کرد که مدعی صرفه‌جویی و جلوگیری از تجمیع بدهی باشگاه‌ها است. البته تعدادی از بندهای این آیین‌نامه که با قوانین فیفا تناقض دارند، با مخالفت گروهی از بازیکنان روبرو شده‌اند و مشخص نیست که بتواند به مرحله اجرا برسد؛ اما تازه‌ترین تصمیمی که می‌تواند نقل‌وانتقالات تابستانی فوتبال ایران را با مشکل مواجه کند، ممنوعیت عقد قرارداد دلاری با بازیکنان و مربیان خارجی است.
به گزارش تسنیم، رئیس دبیرخانه ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی در نامه‌ای به محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهوری، خواهان ممنوعیت عقد قرارداد دلاری یا یورویی با بازیکنان و مربیان خارجی شده است. در بخشی از این نامه درخواست «استفاده از ریال یا سایر ارزهای جایگزین منطقه‌ای به‌جای دلار در انعقاد قراردادهای کاری و حرفه‌ای با مربیان و بازیکنان ورزشی خارجی» مطرح شده است. مخبر هم این موضوع را به وزیر ورزش و جوانان ابلاغ و دستور اجرای آن را صادر کرده است.
استقلال و پرسپولیس که زیر نظر وزارت ورزش اداره می‌شوند مشمول این دستور خواهند شد ولی چنین تصمیمی به معنی تبعیض آشکار بین این دو باشگاه و رقبایشان است؛ زیرا اکثر باشگاه‌ها به سایر ارگان‌های دولتی وصل‌اند و اگر این دستور فقط مربوط به این دو تیم پرطرفدار تهرانی باشد، توازن لیگ را به هم خواهد ریخت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ظاهرا دلیل صدور این دستور مشکلاتی است که برای تسویه‌حساب با بازیکنان و مربیان خارجی در سال‌های گذشته وجود داشت؛ با این حال مشخص نیست که این راه‌حل بتواند برای فوتبال ایران گره‌گشا باشد. مربیان و بازیکنان مطرح خارجی حاضر به پذیرش قرارداد ریالی نخواهند شد. آن‌ها از کاهش دائمی ارزش پول ایران آگاه‌اند و در صورت دریافت این پول، برای تبدیل و انتقال آن به کشورشان دردسر زیادی خواهند داشت. عقد قرارداد با ارز کشورهای منطقه هم دردسرهای خودش را دارد و قطعا باشگاه‌ها و طرف قراردادهایشان از این تصمیم استقبال نخواهند کرد.
بحران اقتصادی که نتیجه بی‌کفایتی و فساد در مدیریت کشور است، عرصه را بر باشگاه‌های لیگ برتری روز‌به‌روز تنگ‌تر می‌کند و نتیجه این محدودیت‌های جدید چیزی جز تضعیف آن‌ها نخواهد بود. هم‌زمان باشگاه‌های آسیایی هر روز بیشتر در فوتبال سرمایه‌گذاری می‌کنند و این باعث می‌شود لیگ قهرمانان برای نمایندگان ایرانی به یک رقابت نابرابر تبدیل شود.
النصر عربستان فصل گذشته کریستیانو رونالدو، برنده پنج توپ طلا، را به ترکیبش اضافه کرد و الهلال و الاتحاد عربستان برای فصل آینده به دنبال جذب لیونل مسی و کریم بنزما، دو ستاره دیگر فوتبال جهان‌اند. جذب بازیکنان باکیفیت خارجی فقط مختص سعودی‌ها نیست و تیم‌های قطری، ژاپنی، کره‌ای، چینی و اماراتی هم ستاره‌های مطرحی در ترکیبشان دارند و تیم‌های ایرانی با قراردادهای ریالی قطعا نمی‌توانند با رقبایی که امثال رونالدو، مسی و بنزما را در خط حمله رقیب مبارزه کنند.
از آخرین قهرمانی یک تیم ایرانی در آسیا سه دهه می‌گذرد و بعید است که دست یک تیم ایرانی به این زودی‌ها دوباره به جام قهرمانی برسد.
نظم مالی و فیرپلی مالی [قانونی در اروپا که بر اساس آن باشگاه‌هایی که به رقابتهای اروپایی صعود کرده‌اند، نباید هیچ‌گونه بدهی یا حساب عقب‌مانده‌ای داشته باشند] در فوتبال ایران نزد مدیران تحمیلی از سوی دولت و حاکمیت بی‌معنا است و آن‌ها برای اصلاح ساختار باشگاه‌داری در ایران هیچ تلاشی نکرده‌اند. فارغ از این، باشگاه‌داری دولتی از بنیان با فوتبال حرفه‌ای در تضاد است اما دولت و حاکمیت جمهوری اسلامی چون نمی‌خواهند تسلط سیاسی و امنیتی خود بر فوتبال را از دست بدهند، باشگاه‌ها را رها نمی‌کنند و با شیوه مدیریت خود بی‌وقفه بر بحران‌های آن‌ها اضافه می‌کنند.
آیین‌نامه‌ها و دستورهایی مشابه ممنوعیت عقد قرارداد دلاری در سال‌های گذشته هم اعلام شد اما چون بنیان حرفه‌ای و منطقی نداشت، در اجرا بی‌حاصل بود و حتی به فساد مالی بیشتر منجر شد. این بار نیز ممنوعیت جدید نمی‌تواند سرنوشت بهتری داشته باشد.
