یک هفته پس از مرگ بصیر ابراهیمپور در دانشگاه امیرکبیر، دانشجوی دیگر به نام یوسف سویزی هم در این دانشگاه جان خود را از دست داد. علت مرگ هر دو نفر ایست قلبی اعلام شد.
بر اساس اطلاعات دانشجویانی که در محل حضور داشتند، یوسف سویزی ظهر چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ پس از شرکت در کلاس آنلاین، دچار ایست قلبی شده و قبل از رسیدن نیروهای اورژانس فوت کرده است. او دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معدن دانشگاه امیرکبیر و ساکن خوابگاه شیخالاسلامی این دانشگاه بود.
دانشجویان و همچنین کانال خبرنامه امیرکبیر در تلگرام مرگ دو دانشجوی این دانشگاه کمتر از یک هفته را مشکوک عنوان کردهاند. برخی دانشجویان در ادعایی تاییدنشده وجود ماده سیپروترون استات در غذای دانشگاه را عامل حمله قلبی دانشجویان دانستهاند.
از وجود این دارو در غذای دانشگاه که یکی از کاربردهای آن کاهش میل جنسی در مردان است، گزارشی رسمی وجود ندارد اما دانشجویان مدعیاند که وجود آن در غذای سلف شیشهای تایید شده است. سلف شیشهای سالن غذاخوری خصوصی این دانشگاه است و از همین رو، برخی دانشجویان معتقدند اگر این ماده در سلف خصوصی دانشگاه وجود داشته، در سلف عمومی نیز احتمالا استفاده شده است. دانشجویان مدعی شدند التهابات پوستی و نارسایی قلبی یکی از عوارضهای این دارو است؛ موردی که بر اساس تحقیقات پزشکی، آن هم تاکنون به تایید سازمانهای غذا و دارو نرسیده است.
برخی وبلاگهای دانشجویی پیش از این و در سالهای گذشته نیز از وجود این ماده در غذای دانشجویان نوشته بودند اما وجود این ماده یا داروهای مشابه در غذاهای دانشجویان هیچگاه تایید یا رد نشد.
به هرحال به نظر میرسد بررسی غذای دانشگاه یکی از خواستههای اصلی دانشجویان به دلیل مرگ دو دانشجو در کمتر از یک هفته باشد. پزشکی قانونی تا امروز برای بررسی غذای دانشگاه اقدامی انجام نداده یا دستکم خبری مبنی بر بررسی غذای دانشگاه در رسانهها منتشر نشده است.
برخی از دانشجویان برگزاری تجمعهای صنفی در اعتراض به مرگ این دو دانشجو را خواستار شدهاند. خبرگزاری رکنا در گزارشی، در مورد مرگ این جوان دانشجو نوشت در بررسیها مشخص شد این دانشجو از صبح همان روز اظهار ناخوشی کرده و ناگهان به کام مرگ فرو رفته است. بالای سر او یک بطری شربت سکنجبین و یک بطری کوچک شیرکاکائو بود و در داخل کمدش قرصهای مسکنی مثل ژلوفن وجود داشت. این رسانه از قول برخی رسانهها نوشت که آنها معتقدند مسمومیت غذایی عامل مرگ این دانشجو است.
سرپرست دادسرای امور جنایی تهران از انتقال جسد یوسف سویزی، دانشجوی دانشگاه امیرکبیر، به پزشکی قانونی خبر داد. محمد شهریاری سرپرست دادسرای امور جنایی تهران درباره فوت این دانشجو گفت: «حسب گزارش کلانتری مبنی بر اینکه جسد مردی با هویت یوسف سویزی در خوابگاه دانشگاه امیرکبیر واقع در خیابان وحدت اسلامی کشف و گزارش شده، بازپرس ویژه قتل به همراه پزشکی قانونی و کارشناسان تشخیص هویت در محل حاضر شدند.»
سرپرست دادسرای امور جنایی تهران اعلام کرد در بررسی ظاهری جسد در محل فوت هیچگونه آثار ضربوجرح یا آثاری که نشان دهنده وقوع جنایت باشد، به دست نیامد. او همچنین اعلام کرد که از مرتبطان و دوستان یوسف سویزی تحقیقات به عمل آمده است.
به گفته شهریاری، «جسد متوفی برای تعیین علت تامه فوت به پزشکی قانونی منتقل شده و اظهارنظر دقیق در مورد این موضوع به آزمایشهای سمشناسی و آسیبشناسی منوط است».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پیش از این بصیر ابراهیمپور، دانشجوی ورودی ۹۸ این دانشگاه در رشته مکانیک هم روز ۱۰ خرداد در حالی که در دانشگاه بود، دچار حمله قلبی شد و جانش را از دست داد. در پی حمله قلبی این دانشجو، دانشجویان اورژانس دانشگاه را مطلع کردند؛ با این حال اورژانس دانشگاه اقدامی نکرد و در محل حاضر نشد. در نهایت پس از گذشت حدود ۴۵ دقیقه، یک آمبولانس از خارج از دانشگاه برای رسیدگی به حال دانشجو از راه رسید اما دیگر برای نجات او دیر شده بود.
در همین حال، رئیس دانشگاه و اعضای هیئت رئیسه که خود یکی از اصلیترین مقصران مرگ این دانشجو به شمار میروند، در بیانیهای ضمن تسلیت، مدعی شدند اورژانس دانشگاه بهموقع در صحنه حاضر شده است. آنها در بخشی از بیانیه خود آورده بودند که «علیرغم حضور بهموقع اورژانس مستقر در دانشگاه و انتقال به بیمارستان و تلاش پزشکان، عملیات احیا موثر واقع نشد». این در حالی است که به گواه دانشجویان حاضر در صحنه، اورژانس دانشگاه اصلا در محل حاضر نشد و نهایتا اورژانسی از بیرون دانشگاه برای نجات جان این دانشجو وارد عمل شد.
شوراهای صنفی دانشجویان با اشاره به نقش دانشگاه در این اتفاق نوشت: «تاخیر در رسیدگی به وضعیت این دانشجو مسئلهای حاشیه نیست، بلکه بازی با جان دانشجو است. چهبسا اگر اورژانس در همان دقایق ابتدایی به وضعیت دانشجو رسیدگی میکرد، بصیر ابراهیمپور اکنون زنده بود.»