کارشناسان سازمان ملل متحد اواخر روز سه‌شنبه ۲۰ تیر (۱۲ ژوییه) گفتند که طالبان به‌گونه سیستماتیک حقوق بشر زنان و دختران افغان را محدود کرده‌اند و این رفتار طالبان می‌تواند مصداق «آپارتاید جنیستی» باشد. 

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر، و دوروتی استرادا تانک، رئیس کارگروه تبعیض علیه زنان و دختران در سازمان ملل، گزارشی به شورای حقوق بشر سازمان ملل ارائه کردند.  

این کارشناسان از ۲۷ آوریل تا ۴ مه به افغانستان سفر کرده و از استان‌های کابل و مزار شریف بازدید کرده بودند. این کارشناسان با جامعه مدنی، کارآفرینان، رهبران مذهبی، معلمان، روزنامه‌نگاران، دفاتر آژانس‌های سازمان ملل متحد، جامعه دیپلماتیک، سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی، و مقام‌های رسمی دیدار کردند و یافته‌هایشان در گزارشی مشترک گنجاندند. 

در این گزارش از افغانستان با عنوان «بدترین» کشور در جهان در زمینه حقوق زنان نام برده شده است. 

در این گزارش آمده است: «زنان و دختران در افغانستان هدف تبعیض‌اند که ممکن است به آزار جنسی تبدیل شود که می‌توان آن را آپارتاید جنسیتی توصیف کرد.» 

در این گزارش ذکر شده است که مقام‌های طالبان همراه با تبعیض سیستماتیک حکومت را اداره می‌کنند و قصد دارند زنان و دختران را زیر سلطه کامل خود بگیرند.  

دوروتی استرادا تانک گفت که در هیچ جای دنیا به اندازه افغانستان حمله گسترده و سیستماتیک و فراگیر به حقوق زنان و دختران نمی‌شود. 

این کارشناسان گفتند که بر اثر دستورهای طالبان از اوت ۲۰۲۱ تا کنون، محدودیت‌های گسترده‌ای بر حقوق زنان و دختران و دسترسی به آموزش، کار، بهداشت و عدالت تحمیل شده است. 

آنان افزودند که محدودیت بر مشارکت زنان و دختران در امور سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی-فرهنگی اثر چشمگیری بر آن‌ها گذاشته است و به افزایش خشونت‌های زن و شوهری در درون خانواده‌ها منجر شده است. 

زنان در مصاحبه با کارشناسان سازمان ملل متحد وضعیت زندگی زیر حاکمیت طالبان را این گونه توصیف کرده‌اند: «ما زنده‌ایم، اما زندگی نمی‌کنیم.»  

این زنان گفتند که پس از محدودیت‌های اعمال شده طالبان، زنان مانند زندانی زندگی می‌کنند و آینده‌ای ندارند. 

در گزارش کارشناسان سازمان ملل متحد آمده است که قضات طالبان به زنان متقاضی طلاق گفتند که چرا طلاق می‌گیرند، در صورتی که دست و پای آن‌ها شکسته نیست. همچنین، به زنانی که در مورد بدرفتاری مردان به پلیس طالبان گزارش داده‌اند تذکر داده شده است که نباید شکایت کنند. 

در این گزارش آمده است که افغانستان تنها کشور در جهان است که در آن دختران و زنان جوان از آموزش در نهادها تحصیلی و تحصیل در مدرسه بعد از کلاس ششم محروم شده‌اند. 

در گزارش کارشناسان سازمان ملل تذکر داده شده است که ممنوع شدن کار زنان و خانه‌نشینی آن‌ها باعث گسترش افسردگی و خودکشی شده است: «زنان  در افغانستان از کار کردن در خارج از خانه در بیشتر بخش‌ها، از خروج از خانه بدون داشتن همراه خویشاوند مرد یا محرم، از دسترسی به حمام‌های عمومی و پارک‌ها و سالن‌های ورزشی، و از رفت‌وآمد آزادانه در سراسر کشور منع شده‌اند.» 

کارشناسان سازمان ملل گفتند که محدود کردن دسترسی دختران و زنان فقط به پزشک زن خطر مرگ‌ومیرهای قابل پیشگیری را افزایش داده است و این وضعیت به «زن‌کشی» توصیف شده است. 

آن‌ها از طالبان خواستند که به محدود کردن آزادی‌های زنان و دختران در افغانستان پایان دهند. 

طالبان نزدیک به دو سال می‌شود که حکومت را در افغانستان در اختیار دارند. زنان افغان می‌گویند که هیچ روزنه‌ امیدی برای بهبود زندگی‌شان متصور نیستند و از این می‌ترسند که این محدودیت‌ها افزایش پیدا کند.