با گذشت دو ماه از اعتراضات آبان ۹۸، هنوز تعداد و اطلاعات دیگر مربوط به کشته شدگان اعلام رسمی نشده است. ظاهرا هیچ نهادی در جمهوری اسلامی نمی‌خواهد مسئولیت این جنایات را بپذیرد. تمرکز حکومت بر پنج کشته سپاهی در عراق برای یک هفته و تعطیل کردن کشور برای کسانی که مسئولیت ریختن خون هزاران نفر را دارند، هرگز موجب نخواهد شد که مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی ۱۵۰۰ کشته آبان را فراموش کنند.
وقتی خبر کشته شدن سلیمانی به حاشیه برود، افکار عمومی دوباره ممکن است به موضوع کشته شدگان آبان باز نگردد، اما این پرسش باقی است که مگر خون برخی رنگین‌تر است. اگر همه این کشته‌ها ایرانی و شهروند هستند، بر مقامات جمهوری اسلامی است که اطلاعات مربوط به آن ۱۵۰۰ نفر «غیرخودی» را نیز همانند ۵ نفر «خودی» که اطلاعاتشان به تفصیل اعلام شده است، گزارش کند. فعلا به دلیل قرار داشتن قدرت در دست سپاهیان، کشته‌های آنها «قهرمان» و کشته‌های معترضان، «اشرار» معرفی می‌شوند، تا روزی که قدرت جابه‌جا شود. حتی یک کشته عراقی (ابو مهدی المهندس)، بیش از ۱۵۰۰ کشته ایرانی قدر می‌بیند.
در سال‌های ۸۸ و ۹۶، حکومت از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کرد یا دروغ‌های باور ناکردنی گفت، و شواهد را به زیر قالی فرستاد. تفاوت کشتار در ماهشهر با کشتارهای قبلی، آن است که حتی در بوق‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی هم تایید شده است. اعلام تعداد و اسامی کشته شدگان توسط نهادهای بین‌المللی و رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها نیز که مورد تکذیب واقع شده‌اند، می‌تواند عامل دیگری برای ایجاد فشار بر حکومت برای اعلام تعداد کشته شدگان باشد. اما صِرف اعلام تعداد، برای اطلاع‌رسانی کافی نیست. مقامات باید در یک کنفرانس مطبوعاتی در برابر خبرنگاران رسانه‌ها از داخل و خارج حاضر شوند، و به پرسش‌های آنها در این مورد پاسخ دهند.
سخنگوی دولت گفته است که مقامات مربوطه مشغول جمع زدن آمار کشته‌ها هستند. این فرایند جمع زدن هر قدر هم که کُند و طاقت‌فرسا باشد، باید بالاخره روزی به انجام برسد. بنا به نشریه داخلی سپاه (اخبار و تحلیل‌ها)، اعلام تعداد کشته شدگان حیاتی است. ۵۰ تن از بسیجی‌ها و نورچشمی‌های نظام نیز در نامه‌ای به خامنه‌ای خواستار اعلام تعداد کشته‌ها شده‌اند. در نتیجه، می‌توان انتظار داشت که بالاخره زبان مقامات در این مورد باز شود. قبل از آن، می‌توان پرسش‌هایی را برای افکار عمومی مطرح کرد، چون امید نمی‌رود که مقامات، واقعیات را در مورد کشته شدگان بگویند. وقتی مجتبی ذوالنور، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس می‌گوید «۲۹ درصد افرادی که در فتنه اخیر دستگیر شده‌اند جزو خانواده‌های طلاق و متلاشی شده بوده‌اند»، مشخص است که ریز اطلاعات مربوط به کشته شدگان در اختیار حکومت است، اما آنها از انتشار این اطلاعات خودداری می‌کنند.
سوالاتی که در این نوشته مطرح می‌کنم، همه پایی در واقعیت دارند، سوالات مقدر افکار عمومی هستند، مبتنی‌اند بر ادعاهای مقامات، یا دستکم توسط برخی گروه‌ها مطرح شده‌اند، که نیازمند پاسخ است. مجموعه سوالاتی که خبرنگاران می‌توانند از این مقامات (دبیر شورای امنیت ملی، وزیر کشور، فرمانده نیروی انتظامی و فرمانده سپاه و بسیج) بپرسند (اگر آنها در برابر خبرنگاران بایستند و به آنها پاسخ دهند که امیدی بدان نمی‌رود)، از این قرار است:
۱. مجموعا چند نفر مستقیما یا غیرمستقیم در پیوند با اعتراضات آبان ۹۸ کشته و مجروح شدند؟
۲ و ۳. چند نفر از این کشته‌ها به معترضان و شهروندان عادی، و چند نفر به نیروهای حکومتی تعلق دارند؟ (بدون بسیجی‌سازی معترضان)، تفکیک کشته‌های نیروهای حکومتی، بنا به سازمان نظامی، انتظامی، شبه‌نظامی و لباس شخصی، چگونه است؟
۴ و ۵. تفکیک سنی کشته‌های معترضان و کشته‌های حکومتی چگونه است؟ به طور مشخص، چند کودک و نوجوان (زیر ۱۸ سال) در این اعتراضات کشته شده‌اند؟
۶ و ۷ و ۸. چند نفر دختر و زن در این اعتراضات کشته شده‌اند؟ تفکیک سنی آنها؟ تفکیک استانی و شهری آنها؟
۹. چند جسد از سوی نیروهای دولتی به خانواده‌ها تحویل داده شده است؟
۱۰. تفکیک کشته‌ها بر اساس استان چگونه است؟ به تفکیک شهر چطور؟
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
۱۱. چند نفر از معترضان پیش از رسیدن به بیمارستان جان باخته‌اند، و چند نفر پس از رسیدن به بیمارستان؟
۱۲. تعداد کشته‌ها بر حسب نوع آلت قتاله چیست: پرتاب از بلندی، خوراندن قرص یا تزریق، تک تیرانداز، سلاح کمری، دوشکا، قمه، چاقو، و ...؟
۱۳. تفکیک کشته‌ها بر اساس عامل کشتار و سرکوب: یگان ویژه، بسیج، سپاه، ارتش، حشد الشعبی و لباس شخصی؟
۱۴. تفکیک کشته‌ها بر حسب روز، از ۲۳ تا ۲۸ آبان؟
۱۵. نحوه مرگ کشته شدگان توسط گلوله: اصابت گلوله به پشت، سر، سینه، شکم، و ...؟
۱۶. تفکیک کشته شدگان از حیث شغل؟
۱۷. تفکیک کشته شدگان از حیث تحصیلات؟
۱۸ و ۱۹ و ۲۰. چند جسد توسط حکومت دفن شده است؟چند جسد در چاه، رودخانه و دریاچه انداخته شده است؟ آنها که دفن شده‌اند، دفنشان چگونه انجام گرفته است: عادی، یا قبرشان کاملا سیمان گرفته شده است؟
۲۱ و ۲۲. آیا برای تحویل اجساد، از خانواده‌ها مبلغی اخذ شده است یاخیر؟ اگر شده، چه میزان بوده است؟
۲۳. نام تک تک کشته شدگان چیست؟
۲۴ و ۲۵. آیا حشد الشعبی و حزب‌الله لبنان و نیروهای زینبیون و فاطمیون، در کشتن معترضان نقش داشته‌اند؟ اگر چنین بوده است، در کدام استان‌ها و شهرها؟
۲۶. تفکیک کشته شدگان بر حسب ملیت: ایرانی، افغان، و ...؟
۲۷ و ۲۸. تعداد کسانی که در بازداشت کشته شده‌اند، چند نفر بوده است؟ چه تعداد زیر شکنجه یا پس از اسارت، در بیرون بازداشتگاه کشته شده‌اند؟
۲۹. تعداد کسانی که بعد از بازداشت خودکشی کرده‌اند؟
۳۰ و ۳۱. آیا همه خانواده‌ها از کشته شدن عزیزانشان خبر دارند؟ بعد از چه مدت به آنها خبر داده شده است که عزیزانشان را از دست داده‌اند؟
۳۲. اجساد پس از چند روز به خانواده‌ها تحویل داده شده است؟
۳۳. چند خانواده توانسته‌اند برای کشته شدگان‌شان مراسم (تشییع، ختم خانگی، هفتم یا چهلم در مسجد یا سر مزار) برگزار کنند؟
۳۴ و ۳۵. چند تن از کشته شدگان غیرحکومتی، تاکنون به عنوان «شهید» و «بسیجی» اعلام شده‌اند؟ با خانواده‌های آنها چه معامله‌ای، بر اساس تهدید یا پاداش، انجام گرفته است؟
۳۶ و ۳۷. چه تعداد از اعضای خانواده‌های کشته شدگان بازداشت شده‌اند، و برای چند روز؟ چه تعداد هنوز در بازداشت هستند؟
۳۸. چه تعداد از کشته شدگان، بنا به اطلاعات قابل وثوق، رسما عضو یا هوادار سازمان مجاهدین خلق یا گرو‌ه‌های مشروطه‌خواه بوده‌اند؟
۳۹ و ۴۰ و ۴۱. چه تعداد از کشته شدگان سفر خارجی داشته‌اند یا به امریکا و اسرائیل و عربستان سعودی سفر کرده بوده‌اند؟ چه تعدادی از آنها توسط این دولت‌ها آموزش دیده بوده‌اند (با مدارک)؟ در مورد چه تعدادی از انها دستگاه‌های امنیتی دارای شنود و اطلاعات و مدارک موثق هستند که با دولت‌های خارجی در ارتباط بوده‌اند؟
۴۲ و ۴۳ و ۴۴. آیا سخنان رهبر جمهوری اسلامی در مورد «دست داشتن دشمنان خارجی در اعتراضات» بر یکی از کشته شدگان صدق می‌کند؟ آیا ایشان مدارکی در این مورد در اختیار دارند؟ اگر چنین است، چرا آن مدارک را منتشر نمی‌کنند؟
۴۵ و ۴۶. چه مقامی یا مقاماتی دستور تیر داده‌اند و بر اساس کدام قانون؟ نقش رهبر جمهوری اسلامی در آن زمینه مشخص چه بوده است؟
۴۷. «رافت اسلامی» مورد ادعای رهبر جمهوری اسلامی، چه تاثیری در میزان کشته شدگان یا رفتار با خانواده‌های کشته شدگان داشته است؟
۴۸. چه میزان پول تا کنون برای اسکات (حق‌السکوت) خانواده‌های کشته شدگان به آنها پرداخت شده است؟
۴۹. آیا مواردی از کشتار «خودسرانه» در آبان ۹۸ وجود دارد؟ آیا تاکنون ماموری به دلیل تخطی از دستور، بازداشت یا محاکمه شده است؟
۵۰. آیا اصولا عزمی در میان مقامات قضایی برای محاکمه آمرین و مجریان این قتل‌ها به چشم می‌خورد، و آیا چنین چیزی در جمهوری اسلامی ممکن است؟
انبوهی از سوالات، همانند سوالات فوق، در مورد بازداشت شدگان وجود دارد که مقامات باید پاسخگو باشند.
