اداره توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) پنجشنبه ۲۱ دی ماه (۱۱ ژانویه) اعلام کرده است که پس از سلطه طالبان بر افغانستان، حدود ۸۵ درصد از جمعیت این کشور با کمتر از یک دلار در روز زندگی می‌کنند.
در گزارش این نهاد آمده است که فقر در افغانستان با اعمال محدودیت طالبان علیه آموزش و کار زنان به‌طور قابل‌توجهی «بدتر» هم شده است.
این نهاد بر حمایت مستقیم از مشاغل با مالکیت زنان، ایجاد اشتغال، سرمایه‌گذاری در بخش انرژی‌های تجدید‌پذیر و مدیریت بلایای طبیعی تاکید کرده است.
در گزارش یو‌ان‌دی‌پی آمده است که اعمال محدودیت طالبان علیه زنان بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد دلار به اقتصاد افغانستان خسارت وارد کرده و تولید ناخالص داخلی این کشور از سال ۲۰۲۰ حدود ۲۹ درصد کاهش یافته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اداره توسعه سازمان ملل متحد به زمین‌لرزه مهر ماه سال جاری استان هرات نیز اشاره کرده است که در آن حدود ۱۴۰۰ زن و کودک کشته شدند. این نهاد گفته است که ۱۵۰ هزار نفر در این زمین‌لرزه آسیب دیده‌اند و زیرساخت‌های مهمی مانند مدارس، جاده‌ها، درمانگاهها و سیستم‌های تامین آب به‌شدت تخریب شده‌اند.
در گزارش این نهاد آمده است: «برنامه توسعه سازمان ملل متحد در زمین‌لرزه هرات به‌سرعت وارد عمل شد و از نزدیک با نهادهای سازمان ملل متحد و سایر شرکا همکاری کرد تا کمک‌های فوری را فراهم کند. در کنار کمک به بازسازی ساختارهای اساسی ضروری مانند مدارس و درمانگاهها، ما در حال بازسازی پناهگاه‌ها، ارائه غذای گرم، حذف زباله‌ها و حمایت از دسترسی به انرژی و آب هستیم.»
افغانستان زیر حاکمیت طالبان به کشوری بدل شده که با بحران شدید مالی و انسانی مواجه است. این گروه توانایی ارائه خدمات به شهروندان را ندارد.
طالبان گردآوری مالیات از شهروندان را افزایش داده‌اند و این مالیات‌ها را بیشتر در بخش‌های نظامی، امنیتی و حکومتی مصرف می‌کنند.
رژیم طالبان با بحران مشروعیت در سطح ملی و جهانی روبرو است و به همین دلیل جامعه جهانی این حکومت را نماینده مردم افغانستان نمی‌داند و نهادهای امدادرسان بین‌المللی توزیع کمک‌های بشردوستانه را مدیریت می‌کنند.
رژیم طالبان حکومت فراگیر و همه‌شمول تشکیل نداده و یکی از دلایل به رسمیت شناخته نشدن حاکمیت این گروه نیز همین موضوع است. در حکومت پیشین افغانستان، جامعه جهانی به کمک‌رسانی و حمایت از پروژه‌های انکشافی (توسعه) و زیرساختی اقدام می‌کرد، اما در حکومت طالبان این حمایت کمتر رخ می‌دهد.
طالبان توانایی لازم برای مقابله با بحران انسانی ناشی از فقر و خشکسالی را ندارند و به همین دلیل میزان فقر در جامعه افغانستان گسترش یافته است.
طالبان کار زنان در اداره‌های غیر‌دولتی و نهادهای زیر‌مجموعه سازمان ملل متحد را در افغانستان ممنوع کرده‌اند و شماری از نهادهای خارجی در این کشور فعالیتشان را تعلیق کرده یا کاهش داده‌اند. طالبان به درخواست مکرر جامعه جهانی مبنی بر پایان ممنوعیت کار و آموزش زنان اعتنایی نکرده‌اند و همچنان به سیاست‌های «زن‌ستیزانه» خود پایبند مانده‌اند.
