تأثیر گرمایش جهانی بر رشد اقتصادی

یک مطالعه جدید نشان داده است طی ۵۰ سال گذشته، تغییرات اقلیمی فقیرترین کشورهای جهان را «به میزان قابل ملاحظه‌ای» فقیرتر کرده است، در حالی‌که برخی از ثروتمندترین و آلوده کننده‌ترین‌ها را غنی‌تر می‌کند.

افزایش دمای جهان قراراست بلایای طبیعی، خشک سالی و قحطی را که می‌تواند موجب دربدری میلیون‌ها نفر در آینده بشود بدتر کند، اما پژوهشگران در آمریکا نشان داده‌اند که این پدیده‌ها هم اینک موجب دهه‌ها نابرابری و و خامت بیشتر شده‌اند.

این پژوهش، به سرپرستی دانشگاه استانفورد، نشان می‌دهد بین ۱۹۶۱ و ۲۰۱۰ ثروت سرانه در فقیرترین کشورهای جهان بین ۱۷ تا ۳۰ سنت از آنچه انتظار می‌رفت بدون گرمایش جهانی باشد، کمتر بود.

در حالی‌که کشورهای استوائی در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی هدف دمای بالاتر و هوای داغ تر بوده‌اند، کشورهای شمالی‌تر- مانند کانادا و نروژ- شاهد رشد اقتصادهای خود به میزان یک سوم بوده‌اند.

اقتصاد بریتانیا امروز ۱۰ درصد از آنچه بدون گرم شدن هوا می‌بود بزرگ‌‌تر است، در حالی که اقتصاد سودان – که سخت‌ترین ضربه‌های گرمایش زمین را تحمل کرده- ۳۶ درصد کوچکتر شده است.

دکتر مارشال بورک، دانشمند سامانه زمین و مؤلف پژوهش گفت :«داده‌های تاریخی آشکارا نشان می‌دهد که وقتی دمای هوا نه زیاد داغ است نه زیاد سرد، گیاهان و نباتات محصول بیشتری می‌دهند، مردم ثروتمند‌تر هستند و ما بیشتر تولید می‌کنیم.

« معنایش این است که در کشورهای سرد، مقدار اندکی گرما می‌تواند کمک کند. اما در مکان‌هایی که داغ هستند خلاف آن صادق است.»

این نابرابری زیست محیطی با این واقعیت‌که ملت‌های غنی‌تر، که تولید ناخالص داخلی آن‌ها از برکت گرمایش زمین به طور میانگین ۱۰ درصد رشد کرده بدتر می شود – آنها همچنین بزرگترین پخش کننده گازهای گلخانه ای که تغییرات اقلیمی را موجب می‌شود هستند.

پایین‌ترین کشورهای آلاینده در ۵۰ سال گذشته، شاهد کاهشی حدود ۲۵ درصد در تولید ناخالص داخلی بوده‌اند.

دکتربورک گفت :«این با تنزل تولید اقتصادی که در جریان رکود بزرگ در آمریکا دیده شد، برابر است، که  در مقایسه با آنچه در صورت قرار داشتن کشورها در جای دیگر می‌شد انتظار داشت، زیان عظیمی است.»

مانند پس انداز در یک حساب با بهره بالا، این ضایعات کوچک در محصول یا بهره وری انسانی در دهه ۱۹۶۰، به منزله زیان‌های بزرگ طی دهه‌ها، به ویژه با بدتر شدن شرایط اقلیمی است.

برای مثال، اقتصاد هند ۳۱ درصد از آنچه بدون گرم شدن هوا می‌بود کوچکتر است.

پژوهش که در نشریه آکادمی ملی علوم منتشر شد، از تخمین‌های ۲۰ مدل اقلیمی متفاوت استفاده کرد. این مدل‌ها به پیش‌بینی این‌که چگونه میزان دما ممکن است با سطوح مختلف انتشار گازگلخانه‌ای در سراسر جهان تغییر کند کمک می‌کند، اما همچنین نشان می‌دهد این تغییر چگونه بوده است، و می تواند در راستای پیش‌بینی‌های اقتصادی مقایسه شود.

دکتر بورک و همکارانش تشخیص داده‌اند که سطوح ابهام در مدل سازی اقتصادی و آب و هوا بالاست، به ویژه در میان کشورهائی مانند آمریکا و چین که در طیف شرایط اقلیمی معتدل قرار داشتند.

دکتر بورک گفت در حالی که این اقتصادهای بزرگ  هنوز صدمه ندیده‌اند، و امکان دارد سود برده باشند، اما وضع همیشه چنین نخواهد ماند.

او گفت «گرمای زیاد در آینده آن‌ها را از هوای مطلوب دور خواهد کرد.»