حسن نصرالله، دبیر کل حزب‌الله لبنان، و چند مقام دیگر این حزب جمعه ششم مهر در حمله هوایی اسرائیل در جنوب بیروت کشته شدند، اما رژیم طالبان، که روابط نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران دارد، تا زمان نوشتن این مطلب هیچ واکنشی نشان نداده است.  

حسن نصرالله یکی از چهره‌های نزدیک به جمهوری اسلامی ایران بود و با تجهیزات نظامی، ازجمله موشک‌هایی که از تهران دریافت می‌کرد، شاخه نظامی حزب‌‌الله را تقویت کرده بود. حزب‌الله به شبه‌نظامیان دیگر منطقه مانند حماس، شبه‌نظامیان عراق و یمن نیز کمک می‌کرد.  

رژیم طالبان پس از اینکه اسماعیل هنیه، مسئول دفتر سیاسی حماس، در تهران ترور شد، این اقدام را محکوم کرد. این رژیم هنیه را «رهبر مسلمان، هوشیار و مدبر فلسطینی» توصیف کرد و مرگ او را برای امت اسلامی و «کاروان جهادی» ضایعه‌ای بزرگ خواند. هئیت بلندپایه طالبان به رهبری مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخست‌‌وزیر، نیز در مراسم خاکسپاری هنیه در دوحه شرکت کردند. در آن زمان کاربران همسو با طالبان به حمایت از حماس و اسماعیل هنیه در شبکه اکس کارزار بزرگ تبلیغاتی به راه انداختند.  

اسماعیل هنیه از چهره‌هایی بود که پیش از این با ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی، مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی، امیرخان متقی، وزیر خارجه، ذبیح‌الله مجاهد، سخن‌گو، و دیگر مقام‌های طالبان دیدار کرده بود.   

اما  رژیم طالبان، نیروها و هوادارانشان در مقابل کشته شدن حسن نصرالله سکوت کرده‌اند و یکی از دلایل این امر ممکن است شیعه بودن او باشد.  

این در حالی است که در خرداد ماه، حسن ایلایک، خبرنگار ارشد روزنامه الاخبار لبنان، مدعی شد که رژیم طالبان به جمهوری اسلامی ایران گفته است که اگر اسرائیل و حزب‌الله وارد جنگ شوند این گروه در حمایت از حزب‌الله هزاران نیرو به لبنان می‌فرستد.    

به گفته این روزنامه‌نگار، جمهوری اسلامی آمادگی دارد تا برای هر جنگی که در جنوب لبنان و جنوب سوریه دربگیرد، از پاکستان، افغانستان، عراق و یمن نیروی انسانی به منطقه اعزام کند. این نخستین‌بار بود که ادعا می‌شد طالبان از حزب‌الله، که گروهی شیعه و تحت حمایت جمهوری اسلامی ایران است، پشتیبانی می‌کند.    

جمهوری اسلامی ایران کوشید که میان طالبان و حزب‌الله ارتباط برقرار کند، اما این اتفاق رخ نداد. حسن کاظمی قمی، سفیر جمهوری اسلامی در کابل، دی ماه در مصاحبه‌ای با شبکه «افق»، افغانستان را بخشی از «محور مقاومت» خواند و گفت که در صورت نیاز بیش از یک لشکر «استشهادی» به جنگ غزه خواهند رفت. طالبان نیروهای انتحاری‌شان را «استشهادی» می‌نامند و «محور مقاومت» اصطلاحی است که مقام‌های جمهوری اسلامی در اشاره به گروه‌های شیعه تحت حمایت خود در خاورمیانه به کار می‌برند. 

با روی کار آمدن رژیم طالبان در افغانستان، تهران روابط نزدیکی با این گروه برقرار کرد و سفارت افغانستان در تهران را هم به این گروه واگذار کرد. تهران امیدوار است که با گسترش روابطش با کابل و میزبانی از هیئت‌های طالبان، منافعش در منطقه را با این گروه گره بزند و از بازوی جنگی آن‌ها استفاده کند، اما سکوت طالبان درمورد کشته شدن حسن نصرالله این فرضیه را قوت می‌بخشد که طالبان از روی ناگزیری دست دوستی به سوی جمهوری اسلامی دراز کرده است و در بحران‌های منطقه‌ای موضع‌گیری‌هایش همسو با تهران نیست.