ساکنان اقلیم نیمه‌خودمختار کردستان در شمال عراق صبح یکشنبه ۲۹ مهر در حالی برای شرکت در انتخابات پارلمانی پای صندوق‌های رای رفتند که اختلاف‌های سیاسی حل‌نشده، درگیری‌های نظامی و بی‌ثباتی اقتصادی در این منطقه به بالاترین حد رسیده است.

به گزارش آسوشیتدپرس، رقبای اصلی در این انتخابات باز هم دو حزب مسلط به منطقه کردستان، یعنی حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان‌اند. در روالی سنتی، حزب دموکرات کردستان بر اربیل و دهوک و حزب اتحادیه میهنی کردستان بر سلیمانیه کنترل دارند. این تقسیم‌بندی به بن‌بست سیاسی منجر شده و این رقابت‌ها و اختلاف‌ها بین دو حزب اتخاذ تصمیم‌های مهم و حل مسائل اساسی منطقه را دشوار کرده است.

این انتخابات پارلمانی ابتدا قرار بود سال ۲۰۲۲ برگزار شود اما به دلیل اختلاف بر سر قانون و رویه‌های انتخابات، چندین‌ بار به تعویق افتاد و سرانجام کارکنان وزارت کشور و نیروهای پیشمرگه در انتخاباتی ویژه، جمعه گذشته رای دادند و و رای‌گیری عمومی هم امروز یکشنبه برگزار می‌شود.

در انتخابات ویژه روز جمعه، حزب دموکرات کردستان با کسب ۶۰ درصد آرا به میزان چشمگیری پیشتاز شد، در حالی که اتحادیه میهنی کردستان حدود ۳۰ درصد آرا را به دست آورد. «جنبش نسل جدید»، یک حزب اپوزیسیون که به‌تدریج حمایت‌هایی به دست آورده، هم ۵.۳ درصد کل را به دست آورد که نسبت به سه درصد آرا در انتخابات ویژه سال ۲۰۱۸، افزایش یافته است. در انتخابات ویژه آن سال، حزب دموکرات کردستان ۴۰ درصد و حزب اتحادیه میهنی ۲۸.۵ درصد آرا را به دست آوردند.

با اینکه جذابیت حزب جنبش نسل جدید، به‌ویژه برای رای‌دهندگان جوان که از سیستم سیاسی سنتی ناامید شده‌اند، همچنان در حال افزایش است، این حزب در رقابت با تسلط تثبیت‌شده و دیرینه حزب دموکرات و اتحادیه میهنی همچنان با چالش‌های جدی مواجه‌ است.

به گزارش آسوشیتدپرس، مشکلات اقتصادی منطقه نگرانی اصلی رای‌دهندگان است. با وجود ذخایر نفتی غنی، اقلیم کردستان با مشکلات اقتصادی قابل‌توجهی مواجه است؛ از جمله تاخیر در پرداخت حقوق به کارمندان دولتی، نوسان‌های قیمت نفت و کاهش بودجه از سوی دولت بغداد. ساکنان اقلیم کردستان از وضعیت اقتصادی و کمبود فرصت‌های شغلی یا دیگر مشکلات مانند قطعی یا نبود برق عمیقا ناراضی‌اند و بسیاری از رهبران سیاسی را به سوءمدیریت متهم می‌کنند.

این خبرگزاری در ادامه می‌افزاید که فساد نیز یکی از مسائل اصلی در انتخابات است. دولت منطقه‌ای سال‌ها است که با اتهام‌هایی مبنی بر زدوبندهای خویشاوندی و فقدان شفافیت مواجه است و  بسیاری از رای‌دهندگان، به‌ویژه نسل جوان، خواستار اصلاحات ساختاری برای رفع این نگرانی‌ها هستند.

با این حال بسیاری از رای‌دهندگان امید به اصلاحات را به کلی از دست داده‌اند و با توجه به تسلط طولانی‌مدت این دو حزب بزرگ بر ساختارهای قدرت و عرصه‌های سیاسی، به توانایی احزاب اپوزیسیون برای ایجاد تغییرات جدا تردید دارند.

همکاری سیاسی با دولت مرکزی هم یکی دیگر از موضوع‌های کلیدی انتخابات اخیر است. روابط اربیل و بغداد از زمان برگزاری همه‌پرسی استقلال اقلیم کردستان در سال ۲۰۱۷، به ویژه در مسائل مربوط به تقسیم درآمدهای نفتی و تخصیص بودجه، همواره پرتنش بوده است.

محمد السودانی، نخست‌وزیر عراق، در سفر اخیرش به اربیل گفت: «ما به تامین حقوق مردم کرد متعهدیم اما این امر باید در چارچوب قانون اساسی عراق صورت پذیرد.»

در برخی مناطق اقلیم کردستان، انتخابات جاری به‌میزان قابل‌توجهی تحت تاثیر نگرانی‌های امنیتی قرار دارد، زیرا آتش زیر خاکستر داعش در مناطق موردمناقشه بین دولت‌ منطقه‌ای و مرکزی، هنوز خاموش نشده است.

جمیله محمد امین، یکی از رای‌دهندگان در اربیل، به آسوشیتدپرس گفت: «ما امیدواریم اقلیم کردستان توسعه بیشتری پیدا کند و امنیت و بازسازی بیشتر را شاهد باشیم. تمام احزاب و نهادهای سیاسی باید با هم همکاری کنند تا به این اهداف دست یابند و آن را در برابر دشمنان محافظت کنند.»