در چند سال اخیر، با توجه به همه‌گیری که سراسر جهان را درنوردید، موج‌های گرمای بی‌سابقه و رکوردشکنی بلایای طبیعی، زندگی روی کره زمین دشوار بوده است.

چنین رویدادهایی برخی پژوهشگران را مجاب کرده است که بشر باید مکانی جدید برای زندگی بیابد، پایگاه‌هایی در ماه یا مریخ که بتواند تضمینی برای بقای بشر در مواجهه با فاجعه و انقراض باشد.

اما هنوز اطلاعات زیادی درباره امکان بقا و تولیدمثل بشر در فضا وجود ندارد. به گزارش سی‌ان‌‌ان، اکنون اسپرم موش منجمد و خشک‌شده‌ای که در جعبه‌ای مقاوم مقابل تابش در ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار دارد می‌تواند به شناخت بیشتر در مورد امکان تولیدمثل پستانداران در خارج از زمین کمک کند.

هنگامی که این نمونه‌ها سال آینده به زمین بازگردند، تروهیکو واکایاما، استاد مرکز فناوری زیستی پیشرفته دانشگاه یاماناشی در ژاپن، تاثیر محیط فضا بر آن‌ها را بررسی خواهد کرد تا ببیند می‌توان از آن‌ها برای تولید جنین موش سالم استفاده کرد یا خیر.

واکایاما در آزمایشگاهش در ژاپن در حال ساخت دستگاهی است که به فضانوردان امکان خواهد داد در سال‌های آینده عمل لقاح آزمایشگاهی (آی‌وی‌اف) موش‌ها را در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دهند. او می‌گوید این آزمایش‌ها در نهایت می‌تواند به نجات بشر کمک کند.

او می‌گوید: «هدف ما ایجاد سیستمی برای حفظ ایمن و دائمی منابع ژنتیکی زمین در جایی در فضا‌ــ چه روی ماه چه مکانی دیگر‌ــ است تا حتی در صورت مواجهه زمین با نابودی فاجعه‌بار، حیات احیا شود.»

این ایده ممکن است شبیه داستان‌های علمی‌تخیلی به نظر برسد، اما واکایاما و تیمش روشی نوآورانه برای خشک کردن انجمادی ابداع کردند و از اسپرم موشی که به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال و به‌مدت شش سال در یک فریزر نگهداری شده بود موش‌های سالم تولید کردند.

واکایاما و تیمش از آن پژوهش به این نتیجه رسیدند که اسپرم منجمد خشک‌شده می‌تواند تا ۲۰۰ سال در فضا باقی بماند و همچنان قابل‌استفاده باشد. هرچند این رقم چشمگیر است، واکایاما می‌گوید برای تضمین آینده ما به‌هیچ‌وجه کافی نیست. 

او اکنون با استفاده از نمونه‌های فضایی جدید که در دستگاهی مقاوم مقابل تابش نگهداری شده‌اند، قصد دارد بفهمد آیا امکان ذخیره‌سازی دائمی این نمونه‌ها در فضا وجود دارد یا خیر.