دانشمندان می‌گویند شواهد جدیدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهند سیاره کی۲ــ‌۱۸بی (K2-18b)، در فاصله حدود ۱.۱ تریلیون کیلومتری از زمین، ممکن است میزبان حیات باشد.

به گزارش بی‌بی‌سی، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه کمبریج در جریان بررسی جو این سیاره که اندازه آن ۲.۵ برابر زمین است، نشانه‌هایی از مولکول‌هایی را کشف کرده‌ است که روی زمین، تنها در اثر فعالیت موجودات زنده تولید می‌شوند.

این دومین باری است که تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا مواد شیمیایی مرتبط با حیات را در جو این سیاره شناسایی می‌کند. به گفته دانشمندان، با وجود اینکه اخترشناسان تاکید می‌کنند هنوز برای تایید این نتایج به داده‌های بیشتری نیاز است، این کشف در مقایسه با موارد قبلی امیدوارکننده‌تر است.

به گفته دانشمندان، این قوی‌ترین شاهدی است که تاکنون برای احتمال وجود حیات در جایی بیرون از زمین به دست آمده و ممکن است معنادار بودن این سیگنال، ظرف یک تا دو سال آینده تایید شود.

قدرت تلسکوپ جیمز وب به‌حدی است که می‌تواند ترکیب شیمیایی جو سیارات را بر اساس نور ستاره میزبان آن سیاره، تحلیل کند.

تیم تحقیقاتی دانشگاه کمبریج می‌گوید به نظر می‌رسد جو این سیاره امضای شیمیایی دست‌کم یکی از دو مولکول مرتبط با حیات یعنی دی‌متیل سولفید (DMS) و دی‌متیل دی‌سولفید (DMDS) را داشته باشد. به گفته آن‌ها، این گازها را در زمین، فیتوپلانکتون‌های دریایی و باکتری‌ها تولید می‌کنند.

این نشانه‌ها اصطلاحا با عنوان «امضاهای زیستی» شناخته می‌شوند. جستجوی حیات فرازمینی تاکنون عموما بر این امضاها یا همان ردپاهای زیستی متمرکز بوده است. دانشمندان برای یافتن حیات بیگانه فرازمینی، معمولا به دنبال عناصر یا خصوصیاتی می‌گردند که اشکال مختلف حیات آن‌ها را به شکل زیستی ایجاد می‌کنند، مانند متان در جو سیارات.

در عین حال، معیار دیگری به نام «امضاها یا ردپای فناوری» (technosignatures) نیز وجود دارد که بیش از نیم قرن است توجه ستاره‌شناسان را به خود جلب کرده‌اند. این ایده به‌طور کلی بر امواج دریافتی رادیویی مانند سیگنال «واو!» (!Wow) متمرکز بوده؛ البته پژوهشگران می‌گویند نظریه اساسی و مبنای اولویت‌بندی «امضای فناوری» در مقایسه با «امضاهای زیستی»، هنوز در مراحل بسیار ابتدایی است.

امضای زیستی سیاره «کی۲ــ‌۱۸بی» تا چه حد جدی است؟

دانشمندان می‌گویند میزان گازی که در بازه مشاهداتی از سیاره کی۲ــ‌۱۸بی به‌دست آمد، آن‌ها را شگفت‌زده کرده است. به گفته آن‌ها، میزان تخمینی این گاز در جو این سیاره هزاران برابر بیشتر از چیزی است که در زمین داریم. در این صورت، اگر این گاز نشانه‌ حیات باشد، نشان می‌دهد که حیات در این سیاره بسیار گسترده و رایج است.

با این حال، پژوهشگران ترجیح می‌دهند در تایید این خبر کمی صبور باشند. به گفته آ‌ن‌ها، حتی با این میزان احتمال بالا، هنوز این پرسش باقی می‌ماند که خاستگاه این گاز چیست.

دانشمندان می‌‌گویند در زمین این گاز را میکروارگانیسم‌های اقیانوسی تولید می‌کنند، اما حتی با داده‌های کامل نیز نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم که خاستگاه این گاز در یک سیاره بیگانه نیز الزاما زیستی است، زیرا در گیتی پدیده‌های عجیب بسیاری رخ می‌دهند و ما نمی‌دانیم چه فعالیت‌های ژئولوژیک دیگری ممکن است در این سیاره رخ داده باشند که این مولکول‌ها را تولید کرده‌اند.

به همین منظور دانشمندان در حال حاضر تلاش می‌کنند ببینند آیا اساسا می‌توان دو مولکول مرتبط با حیات یعنی دی‌متیل سولفید و دی‌متیل دی‌سولفید را به‌ صورت غیرزیستی در آزمایشگاه تولید کرد یا نه. اگر پاسخ منفی باشد، این احتمال که ما اکنون برای نخستین‌بار درتاریخ، نشانه‌های حیات بیگانه فرازمینی را کشف کرده‌ایم، شدت می‌گیرد.