عفو بینالملل، صبح امروز گزارش سالیانه خود درباره وضع حقوقبشر در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را منتشر کرده است.
در گزارش عفو بینالملل، اعتراضات سال گذشته در ایران، عراق، الجزایر و لبنان، نشانهای از آگاهی مردم به قدرتشان عنوان شده است.
ایران و عراق دو کشوری هستند که در این گزارش مرکز توجه قرار داشتهاند. عفوبینالملل میگوید که مقامات سیاسی و امنیتی در این دو کشور به جای شنیدن صدا و مطالبات معترضان، به شکلی بیرحمانه آنها را سرکوب کردهاند. در نتیجه این سرکوبها که با شیوههای گوناگونی انجام شده است، صدها نفر در دو کشور ایران و عراق کشتهشدهاند و هزاران نفر نیز در زندان بهسرمیبرند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کشتار معترضان در آبان ۹۸، بخش دیگری از این سند عفو بینالملل است: «گزارشهای موثق حاکی از آن است که نیروهای امنیتی در طی چهار روز ۱۵ تا ۱۸ نوامبر، بیش از ۳۰۰ نفر را کشتهاند.»
اعتراضات سراسری آبان ۹۸ در اعتراض به افزایش ۳ برابری قیمت بنزین در شهرهای مختلف ایران برگزار شد. نیروهای نظامی و امنیتی با استفاده از اسلحه جنگی به کشتار معترضان دست زدند.
عفو بینالملل پیشتر اعلام کرده بود که هویت ۳۰۴ نفر از کشتهشدههای این اعتراضات را مستندسازی کرده است. رویترز و مقامات دولت آمریکا، آمار واقعی کشتههای این اعتراضات را حدود ۱۵۰۰ نفر برآورد کردهاند. مقامات ایرانی هنوز آمار رسمی کشتههای این اعتراضات را اعلام نکردهاند. حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در نشست خبری روز یکشنبه گفته بود که مقامات در حال تفکیک کشته شدههای «خودی» از «معترضان» هستند.
عفو بینالملل در گزارش سالیانه خود نسبت به شکنجه، اعتراف اجباری و ناپدپدشدن قهری معترضان ایرانی ابراز نگرانی کرده است.
موضوع قطع اینترنت در ایران برای خاموش کردن شعله اعتراضات، بخش دیگری از این گزارش است. عفو بینالملل از سیاستمداران منطقه خواسته «به جای سرکوبهای مرگبار و استفاده بیش از حد از زور ، شکنجه یا دستگیریهای گسترده و خودسرانه، به مطالبات مربوط به عدالت اجتماعی و اقتصادی و همچنین حقوق سیاسی مردم گوش دهند و به آنها بپردازند.»
بنابه اعلام سازمان عفو بینالملل در سال گذشته ۳۶۷ فعال حقوقبشر در خاورمیانه و شمال آفریقا دستگیر شدهاند که ایران با دستگیری ۲۴۰ نفر از این فعالین در رتبه نخست قرار گرفته است.
این نهاد بینالمللی سال ۲۰۱۹ را سالی دانسته که مردم خاورمیانه و شمال آفریقا با پشتسرگذاشتن پیامدهای خونین بهارعربی در سوریه، یمن، لیبی و سقوط فاجعهبار حقوقبشر در مصر، مجددا به قدرت بسیج عمومی برای ایجاد تغییرات بزرگ ایمان آوردند.