در حالی که دولت‌ها در حال پاسخگویی به شیوع گسترده ویروس کرونا هستند، دبیرکل سازمان ملل متحد، آنتونیو گوترس، خواستار تدابیری برای مقابله با «افزایش وحشتناک جهانی خشونت خانگی» شد که  زنان و دختران را هدف قرار داده است.

دبیرکل سازمان ملل  با اشاره به درخواست‌های مکرر خود برای برقراری آتش‌بس در منازعات سراسر جهان، به منظور تمرکز بر مبارزات مشترک برای غلبه بر ویروس کرونا، خاطرنشان کرد: «خشونت محدود به میدان جنگ نیست و برای بسیاری از زنان و دختران بزرگترین تهدید در جایی است که آنها باید آنجا ایمن باشند: در خانه‌های خودشان.»

بر اساس گزارشی که سازمان ملل منتشر کرده است، ترکیبی از فشارهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از بیماری همه‌گیر کرونا و همچنین محدودیت در رفت‌وآمد، باعث افزایش چشمگیر تعداد زنان و دختران در معرض سوءاستفاده در تقریباً همه کشورها شده است.  با این حال، حتی قبل از گسترش جهانی ویروس کرونای جدید، آمارها نشان می‌داد که یک سوم از زنان در سراسر جهان نوعی خشونت را در زندگی خود تجربه کرده‌اند.

آمارهای سازمان ملل نشان می‌دهد که این نکته بر اقتصادهای توسعه‌یافته و فقیر تأثیر می‌گذارد: «تقریباً یک چهارم از دانشجویان دانشگاه در آمریکا تجاوز جنسی یا بدرفتاری را تجربه كرده‌اند، در حالی كه در بخش‌هایی از آفریقا، خشونت توسط شریک زندگی، واقعیت ۶۵ درصد زنان است.»

تحقیقات سازمان بهداشت جهانی  (WHO) جزئیات ناراحت‌کننده تاثیرات خشونت بر سلامت جسمی، جنسی، تولید مثل وروان زنان را نشان می‌دهد: «زنانی که سوء استفاده جسمی یا جنسی را تجربه می‌کنند، دو برابر احتمال سقط جنین دارند و این تجربه احتمال افسردگی آنها را بیشتر می‌کند.  در بعضی از مناطق به همین جهت زنان یک ونیم برابر احتمال ابتلا به HIV دارند و شواهدی هست که نشان می‌دهد زنان قربانی تجاوز جنسی، ۲.۳ برابر بیشتر با اختلالات مرتبط با مصرف الکل مواجه هستند. 

براساس آمارهای سازمان ملل، ۸۷ هزار زن به‌عمد در سال ۲۰۱۷ کشته شدند که بیش از نیمی از قتل‌ها توسط شرکای زندگی آنها انجام گرفته است. 

شوک‌آور این است که خشونت علیه زنان، به همان اندازه به عنوان یک «دلیل مرگ» جدی است که بیماری‌هایی مانند سرطان، و حتی از مجموع  تصادفات با ماشین و ابتلا به مالاریا هم بیشتر است.

از زمان آغاز  شیوع ویروس کرونا، سازمان ملل متحد گزارش کرده است که، به عنوان مثال، در مقایسه با ماه مشابه در سال گذشته، در لبنان و مالزی، تعداد تماس‌های مربوط به تلفن‌های مربوط به گزارش خشونت دو برابر شده‌اند.  این رقم در چین سه برابر است و در استرالیا، موتورهای جست‌وجوی اینترنتی مانند گوگل، نسبت به پنج سال گذشته، بیشترین میزان جست‌وجو برای کمک به خشونت خانگی را نشان می‌دهند.

این ارقام نشانه‌هایی از مقیاس این مشکل را نشان می‌دهد، اما فقط کشورهایی را که سیستم‌های گزارش‌دهی در آن قرار دارند، پوشش می‌دهد: «با گسترش ویروس در کشورهایی که دارای نهادهای حمایتی ضعیف هستند، اطلاعات و داده‌های کمتری دردسترس خواهد بود، اما انتظار می‌رود آسیب‌پذیری زنان و دختران بالاتر باشد.»

پاسخگویی به افزایش خشونت با توجه به  این واقعیت پیچیده‌تر می‌شود که نهادهای حمایتی، تحت فشار سنگینی برای پاسخ‌گویی به مطالبات موجود برای مقابله با ویروس همه‌گیر کرونا هستند. 

 آقای گوترس گفت:  «ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و پلیس بیش از حد فعالیت‌ دارند و تعداد کارکنانشان کافی نیست.  گروه‌های پشتیبانی محلی فلج شده‌اند یا کمبود بودجه دارند. برخی از پناهگاه‌های خشونت خانگی بسته شده‌اند و مکان‌های موجود پر هستند.»

یکی از دلایل کمبود پناه‌گاه‌ها  این است که بسیاری از ساختارهای سلامتی، تبدیل به موسساتی برای مقابله با ویروس کرونا شده‌اند و یا با این  نگرانی مواجهند که قربانیان خود منجر به شیوع و گسترش ویروس کرونا (در آن مکان‌ها) شوند. پلیس و دیگر نیروهای امنیتی هم در بسیاری از موارد، کمتر تمایل دارند که عاملان خشونت را دستگیر کنند و با آنها روبرو شوند. 

دبیرکل سازمان ملل متحد از همه دولت‌ها خواست كه پیشگیری و مقابله با خشونت علیه زنان را یك بخش اساسی ازبرنامه‌های واکنش ملی خود برای مقابله با کووید۱۹ قرار دهند. او اقدامات متعددی را كه می‌توان برای بهبود اوضاع انجام داد، تشریح کرده است. 

دبیرکل سازمان ملل متحد نتیجه گرفت: «با هم، ما می‌توانیم و باید از خشونت در همه جا جلوگیری کنیم، از مناطق جنگی گرفته تا خانه‌های مردم، زیرا ما در تلاش برای امحای کووید۱۹ هستیم.» 

در همین حال، در کوزوو، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، UNFPA در گزارشی به وزارت دادگستری از جهش ۱۷درصدی در موارد خشونت بر اساس جنسیت اشاره کرد، در حالی که مناطق شهری شاهد یک افزایش عمده هستند.

ماه گذشته پس از تایید ده‌ها مورد کووید۱۹ در کشور و اعلام اضطراری بهداشت عمومی توسط دولت، یک ممنوعیت رفت‌وآمد ۱۳ ساعته تا ۲۵ مارس اعمال شد.

مسئولان سازمان ملل می‌گویند که در صورت نیاز زنان به فرار از خانه، از زمان آزاد برای رفت‌وآمد استفاده کنند، اما افزود که امکان زندگی با متجاوز به مدت ۱۳ ساعت «چیزی است که باید همه ما را نگران کند.»