گویا پیام‌های بازرگانی برای افتتاح شرکت طلا فروشی در حال نشر است!... کارخانه ها و شرکتهای صنایع به بزرگترین بستر شیوع کرونا تبدیل می شوند و در آن زمان پشیمانی هیچ سودی نخواهد داشت.

از ۱۵ فوریه تا ۳۱ مارس تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در پاکستان، یعنی طی یک و نیم ماه، به دو هزار تن محدود شده بود. اما از ۳۱ مارس تا ۱۵ آوریل - در جریان دو هفته - این تعداد به هشت هزار تن افزایش یافته، یعنی فقط در ۱۵ روز، شش هزار تن به این ویروس مبتلا شده اند.

براساس آمارهای رسمی دولت، تا کنون ۹۲ هزار آزمایش کرونا در کشور انجام شده است که در مقایسه با جمعیت ۲۲۰ میلیون نفری اصلاً معنایی ندارد. این فقط نسبت (۰.۴۲) را نشان می دهد که کاملاً ناچیز است. پیام‌ های بازرگانی برای افتتاح شرکت طلا فروشی همه جا را پُر کرده است. کارگران کارخانهها را دوباره به محل کارشان باز می گردانند، آن هم در شرایطی که شما (حکومت) حتی توان و ظرفیت کافی برای آزمایش لازم کرونا را ندارید و همچنان نحوه اجرای استاندارد (SOP) برای آزمایش بیماران مشکوک  کووید۱۹ وجود ندارد. آیا مقابل هر کارخانه و یا شرکت صنایع امکان کنترل پلیس موجود است تا بررسی کنید که آیا "SOP" رعایت می شود یا خیر؟

همدردی و همکاری با طبقۀ کارگر و فقیر اقدام نیکی است، اما چرا ما تلاش داریم تا با دستان خویش پاکستان را به سمت یک بحران بزرگ سوق دهیم؟ این فقط خیال خام است که پاکستان تا هنوز از وضعیت وحشتناک در امان است، یگانه دلیل این امر آن است که شما نمی دانید در واقع چه تعداد موارد مثبت کرونا وجود دارد، زیرا ما آزمایش های لازم را انجام نمی دهیم.

بدون آزمایش، فقط بر اساس فرضیه های واهی و توجیهات تعدادی مقامات دولتی، راهکاری ساخته شد که طی آن قرار است کشور را به سوی بحران شدیدی سوق دهند. پاکستان به نحو عاجل نیاز دارد تا روزانه به طور میانگین به انجام ۵۰ هزار آزمایش کرونا بپردازد، آن‌گاه حداقل در طول یک ماه خواهیم دانست که روند و دامنۀ ابتلا به ویروس کرونا در کشور در کدام حد است.

شگفت‌آور است که تا هنوز هیچ آزمایشی در اینجا انجام نشده است و به مثابۀ رها کردن تیر در تاریکی، مردم را دوباره به محل کارشان باز می گردانند. کارخانه ها و شرکت های صنایع به بزرگترین بستر شیوع کرونا تبدیل می شوند و در آن زمان پشیمانی هیچ سودی نخواهد داشت. طی دو هفتۀ گذشته آزمایش کرونا در پاکستان سهولت بیشتری یافته است، در نتیجه هر روز موارد مثبت  و وفیات ناشی از این ویروس، طور فزاینده به ثبت می رسد.

در این وضعیت ترس‌آور چه کار کنیم؟ وقتی روند آزمایش کرونا روزانه حد اقل به ۲۵ الی ۵۰ هزار افزایش داده شود، با آن همه چگونه اطمینان حاصل کنیم که طبقۀ کارگر و فقیر در محل کار با یکدیگر دست نمی دهند، بغل کشی نمی کنند، ماسک و دستکش می پوشند، امکان استفاده از مواد ضد عفونی برایشان فراهم خواهد بود؛ یا دستگاههایی که با آن کار می کنند، آلوده نخواهند شد؟ این ها در شرایط و مکان هایی کار می کنند که دسترسی به امکانات برای حفظ سلامت و رعایت اصول بهداشت عمومی برابر است با هیچ.  

آنچه به وضوح مشاهده می شود، نبود آگاهی درست دینی در میان مردم است. تا کنون، مردم پاکستان حتی یک روز هم به درستی قرنطینه نشدهاند که - با  تصمیمهای عجولانه - به بخش بزرگی از جمعیت کشور - طبقۀ کارگر- آزادی بیرون رفتن و گردهمایی داده شد. بازرگانان تشنۀ سود و منفعت و صاحبان منبر و محراب (ملا ها) هم در پی انحصارگرایی دین و مذهب و تثبیت جایگاه و منزلت خویشاند. هیچ یک از این فرصت طلبان آماده نیستند تا دست از انحصار و درآمد و سودشان بردارند، لذا با حیله‌گری و بهانه‌جوییها دولت را به گروگان گرفته اند. چه کسی به فکر سلامتی و حیات فقیران است؟ نه سردمداران دین و نه صاحبان تجارت و ثروت. تاجر - چه دین چه دنیا - با قبر فقیر سر و کار دارد، هر یک از این ها به منظور سودجویی خود، انسانِ نیازمند را همچون گاو مجبور به کار کرده اند.

برآوردن نعرۀ "توکل به خدا" و "مرگ حق است" از منارههای مسجد و از حنجرۀ بازرگانان اکثرا شنیده می شود، اما گاهی شنیده اید که به خاطر روزی و مصارف روز بعد خود، کسی نعرۀ توکل به خدا را سر داده باشد؟ چون لازم است تا مغازه ها و دفاتر کاری و تجاری باز شود. آنچه بایسته است، این بود که در هفتۀ اول تثبیت موارد مثبت کرونا، یک استراتژی جامع و فوری طرح می شد و به طور یکنواخت در سراسر کشور قرنطینه شدید اعمال می شد و عجالتاً ظرفیت آزمایش موارد مشکوک افزایش داده می شد. ماه فوریه، بهترین فرصت برای پاکستان بود که نه تنها شیوع ویروس را مهار می کرد، بلکه در ضمن روند بازگشت به زندگی عادی و امور تجاری نیز آغاز می شد.

تمامی کشورهای بزرگ اروپا، به رغم اشتباهات اولیه، از همین فرمول استفاده کردند. حال اگر کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان، اسپانیا و نروژ به تدریج قرنطینه را در شهرهایشان کم کنند، به دلیل آن است که یک مرحلۀ سخت کارآزمایی و آزمایش جدی موارد مشکوک را سپری کردهاند. اما با وجود این، سازمان بهداشت جهانی به اروپا و آمریکا هشدار می دهد که در این شرایط، بازگشت به زندگی تجاری و عادی می تواند بسیار خطرناک واقع شود.

از سوی دیگر، خطر آغاز موج دوم ویروس کرونا در چین نیز در حال افزایش است. در این شرایط، آغاز فعالیت های تجاری و اداری در پاکستان با خودکشی برابر است. به نظر میرسد سیاست‌گذاران، مرگ بر اثر کرونا را بر مرگ بر اثر گرسنگی ترجیح داده اند، زیرا آنها نه توانایی تدوین سیاستی برای مبارزه با کرونا را دارند و نه شجاعت مقابله با گرسنگی در آنهاست. ماه های آوریل، مه و ژوئن سه ماه نهایت پُراهمیت برای پاکستان است. در این دوره، ویروس کرونا را مهار نموده و روند آزمایشها را افزایش دهید، هنوز هم زمان و فرصت دارید. در غیر آن، آمادۀ بحران بزرگ وحشتناک باشید، چون شاید تا دو سال دیگر برگشتن به حالت عادی امکان پذیر نخواهد بود.