درست همان طور که در رمان «جنگ دنیاها» اثر هربرت جورج ولز مریخی‌ها توسط «باکتری‌های بیماری‌زا» روی زمین نابود شدند، اکنون دانشمندان می‌گویند که انسان و سایر پستانداران احتمالا برای مبارزه با میکروب‌های سیارات دیگر در تلاش خواهند بود.

اگر شرایط مناسب باشد و ترکیب عناصر هم صورت گیرد، تصور ریزجاندارهایی (میکروارگانیسم‌ها)  مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها که احتمالا خارج از کره زمین وجود داشته باشند، امکان‌پذیر است و طرح‌هایی هم برای جست‌وجوی نشانه‌های این موجودات در مریخ و برخی از قمرهای زحل و مشتری وجود دارد.

حیات «فرازمینی» (خارج از زمین) می‌تواند ترکیبات مختلفی را شامل شود از جمله ترکیبات آمینواسید و یا آن‌هایی که برای ما در زمین آشنا هستند.

آمینواسیدها ترکیبات آلی بنیادین‌اند که بنیان اولیه حیاتی را که می‌شناسیم تشکیل می‌دهند و از نیتروژن، کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده‌اند.

دانشمندان دانشگاه‌های آبردین و اکستر نحوه واکنش سلول‌های ایمنی پستانداران در مقابل پپتیدهای (ترکیبات آمینو اسید) حاوی دو اسید آمینه را آزمایش کرده‌اند، این ترکیب معمولا در کره زمین یافت نمی‌شود اما در شهاب سنگ‌ها وجود دارد.

اسیدهای آمینه «ایزووالین» و «ای- آمینوایزوبوتریک اسید» به موش‌ها که سیستم ایمنی شبیه به انسان دارند، تزریق شدند.

دانشمندان دریافتند که واکنش سیستم ایمنی این موش‌ها درمقابل این پپتیدهای «فرازمینی» در مقایسه با میکروب‌های زمین «کم‌اثرتر»‌اند.

این گروه تحقیق «سلول‌های تی» پستانداران را مورد آزمایش قرار داد، سلول‌های تی معمولا در از بین بردن موجودات خارجی (باکتری، ویروس، میکروب) فعال است و برای مبارزه با بیماری می‌تواند سلول‌های دیگر را نیز به کار گیرد.

اما زمانی که که دانشمندان اسیدهای آمینه کشف شده در شهاب سنگ‌ها را تزریق کردند، عکس‌العمل سلول تی با سطح فعال‌سازی ۱۵ درصدی و ۶۱ درصدی تأثیر کمتری داشت، در حالی که در مقابله با پپتیدهای متشکل از آمینو اسید معمول درزمین،  تأثیر۸۲ درصد و۹۱ درصدی را نشان می‌دهد.

دکتر کاتجا شفر، نویسنده اصلی (این تحقیق) از دانشگاه اکستر، در بیانیه‌‌ای گفت: «حیات روی زمین به ۲۲ اسید آمینه ضروری بستگی دارد. تحقیقات ما نشان داد که اگرچه پپتیدهای فرازمینی پیشرفت کرده و سلول‌های تی هم فعال شدند، اما این واکنش‌ها نسبت به پپتیدهای معمولی در زمین تأثیر کمتری داشتند.»

دکتر شفر افزود: «بنابراین ما حدس می‌زنیم که تماس با ریزجاندارهای خارج از زمین ممکن است خطری ایمیونولوژی (سیستم ایمنی)  برای ماموریت‌های فضایی باشد چرا که احتمال دارد موجودات زنده سیارات خارجی و یا قمرها را احیا کند.»

پروفسور نیل گو نماینده معاون رئیس دانشگاه اکستر گفت: «در حال حاضر جهان از مشکلات سیستم ایمنی در برابر ظهور موجودات بیماری‌زا و کاملا جدید به خوبی آگاه است.»

این مقاله در مجله «میکرواوگانیسمز» با این عنوان منتشر خواهد شد؛ «عکس‌العمل ایمنی ضعیف در برابر پیتیدهای بیگانه مصنوعی پیش‌بینی می‌کند که سیستم ایمنی طبیعی ما در مقابله با ریزجاندارهای خارج از زمین، در خطر خواهد بود».

کشف آب مایع در چندین مکان در منظومه شمسی این احتمال را ایجاد می‌کند که زندگی میکروبی می‌تواند در خارج از زمین هم تکامل یابد و بنابراین می‌تواند به طور اتفاقی وارد اکوسیستم زمین شود.

همچنان که مأموریت‌ها به سایر سیارات رواج پیدا می‌کند، مساله میکروب‌های خارج از زمین به اولویتی در حال گسترش تبدیل می‌شود.

امارات متحده عربی به تازگی اولین ماموریت خود را به مریخ انجام داد و کاوشگر «امید» (The Hope Probe)  را برای یک سفر هفت ماهه از ژاپن به فضا فرستاد. چین هم کاوشگر «سؤالات به بهشت» را برای  کاوش۹۰ روزه درباره سیاره سرخ ارسال کرد.

ناسا اخیراً قراردادی را به مؤسسه «ستی» داد تا اطمینان حاصل کند که حیات خارج از زمین، این سیاره را آلوده نمی‌کند. این قرارداد مأموریت مریخ ۲۰۲۰ و مأموریت اروپا کلیپر که کاوشگری را به یکی از قمرهای مشتری فرستاده، پوشش می‌دهد.

محققان در حال حاضر می‌گویند که احتمال وجود ۳۰ میلیون تمدن فرازمینی در کهکشان ما وجود دارد. این گمانه‌زنی از این فرضیه می‌آید که می‌گوید نحوه گسترش حیات در سایر سیارات مشابه زمین است. دانشمندان شرایط زمین را با شرایط سیاراتی که می‌توانند تاریخ‌های مشابهی داشته باشند، تطبیق داده‌اند.

کریستوفر کنسلیس از دانشگاه ناتینگهام در آن زمان گفت: «نظر بر این است که موضوع تکامل را در مقیاس کیهانی بررسی کنیم. ما این محاسبه را "حد اخترزیست‌شناسی کوپرنیکی" می‌نامیم.»