از سال ۱۹۹۸، سالیانه مبلغ ۸ هزار پوند به یک مرد بریتانیایی پرداخت می‌شود تا جادوگر رسمی (wizard) شهر کرایست‌چرچ در کشور نیوزیلند باشد.
«ایان برکنبری چنل» که با اسم ساده «جادوگر» خوانده می‌شود، از زمانی که در دهه ۱۹۷۰ وارد شهر«ساوت آیلند» شد، دهه‌ها است که مرتب مورد بازدید قرار می‌گیرد.
او در حالی که ردای بلند پوشیده و یک کلاه جادوگری بر سر دارد، با ریشی بلند بر چهره و عصایی در دست، بیشتر اوقات خود را در میدان اصلی این شهر و در مقابل کلیسا می‌گذراند.
اما شباهت او به شخصیت «گاندالف» از فیلم «ارباب حلقه‌‌ها» که در نیوزیلند فیلمبرداری شد اتفاقی است و آقای چنل تأکید می‌کند که نقش وی خیلی بیشتر از تنها سرگرم کردن گردشگران است.
به گزارش سی‌ان‌ان از سخنان سخنگوی شورای شهر، او از سال ۱۹۹۸ جادوگر رسمی شهر کرایست‌چرچ بوده است و سالانه مبلغ ۱۶ هزار دلار نیوزلند از شورای این شهر دریافت می‌کند تا «کارهای جادوگری و سایر خدمات مشابه جادوگران را به عنوان بخشی از کارهای تبلیغاتی برای شهر کرایست‌چرچ انجام دهد.»
در این طرح، هر ساله حدود ۲۰۰ ساعت کار صرف تبلیغات رویدادهای محلی، ترغیب گردشگران و استقبال از مقامات محلی شهر کرایست‌چرچ می‌شود.
در طول سال‌ها او مولفه ثابت شهر کرایست‌چرچ بوده است و حتی صفحه خود را در اینترنت دارد و در تارنمای «مشاوره برای سفر»(TripAdvisor) هم رتبه کسب کرده است و اغلب در رویدادهای مدنی شهر ظاهر می‌شود.
او به سی‌ان‌ان گفت که نقش خود را برای سازمان‌ها تحریک کننده و طنز‌آمیز می‌بیند و اظهار داشت: «جهان هر روز جدی‌تر می‌شود، به همین دلیل در حال حاضرشوخی کردن قدرتمندترین ابزار در جهان است.»
بیشتر زمان وی در میدان‌های شهر کرایست‌چرچ صرف صحبت کردن می‌شود؛ از گفت‌وگو راجع به فلسفه گرفته تا مشارکت دادن مردم درعقایدش راجع به همه چیز، مانند تغییرات آب و هوایی و نابرابری احتمالی در آمارگیری کشور نیوزیلند.
مسیر او برای جادوگری از زمانی شروع شد که در هه ۱۹۷۰ در یک دانشگاه در استرالیا مشغول به کار بود. آن موقع او شروع به تلاش برای افزودن بیشتر شوخی و سرگرمی و بی‌معنایی در کلاس‌هایش کرد. آن رفتار او ازجانب مسئولان دانشگاه با استقبال سردی رو‌به‌رو شد و سرانجام همسرش هم او را ترک کرد و بدین ترتیب، اوقات آزادش بیشتر شد تا به تعهد تمام‌وقت خود برای جادوگر شدن بپردازد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اما در آن سوی آب، در نیوزیلند، جوَ پذیراتری یافت و قبل از این که در فهرست حقوق بگیران شورای شهر قرار گیرد، توسط انجمن مدیریت گالری هنر کشور به عنوان یک اثر هنری زنده در دهه ۱۹۸۰ معرفی شد.
گالری هنری شهر آکلند حتی او را به صورت رسمی به مجموعه هنری خود اضافه کرد و اظهار داشت که وسیله ابراز هنر وی «حضور جسمانی هنرمند» است و ارزش آن را «بسیارگران‌بها» اعلام کرد. وی در سال ۲۰۰۹ برای کسب جایگاهش در زندگی مدنی کرایست‌چرچ، مدال خدمات ملکه را به عنوان پاداش دریافت کرد.
اگرچه او نامش را به صورت قانونی تغییر نداده است، اما هم گذرنامه بریتانیایی و هم گواهینامه نیوزیلندی که آقای چنل دریافت کرده است، به نام جادوگر صادر شده‌اند.
حتی در تارنمای وی تصویری از یک نامه است که به گفته وی در سال ۱۹۹۰ از نخست وزیر نیوزیلند دریافت کرده است که از او می‌خواهد تا «جادوگر نیوزیلند، جنوبگان و سواحل نواحی مربوطه شود.» این نامه ادامه می‌دهد: «بدون شک پیامدهایی در زمینه طلسم، دعا، نفرین و سایر موضوعات ماوراء طبیعی خواهد بود که فراتر از صلاحیت نخست وزیران صرف است.»
آقای چنل که حالا ۸۷ ساله است، در حال پایان دادن به حرفه‌اش به عنوان جادوگر شهر است، اما در طول شش سال گذشته شاگردی را به نام«آری فریمن» تربیت کرده است و آقای فریمن امیدوار است روزی مالک این ردا شود.
آقای فریمن ۳۹ ساله که یک گروه موسیقی فانک سایکدلیک (روان‌گردان) را رهبری می‌کند، مطمئن نیست که زمانی که آقای چنل سرانجام ردا وعصای جادوگری‌اش را کنار بگذارد، شورای شهر وی را نیز با همان سبک و سیاق آقای چنل استخدام کند.
او به سی‌ان‌ان گفت: «من می‌خواهم پدیده جادوگری ادامه یابد، و کاملا از پس آن نقش برخواهم آمد. باید کسی باشد که کارهای نامعمول انجام بدهد، به مغز و ذهن آدم‌ها تلنگر بزند تا به مسایل با دیدی عمیق بنگرد و تغییری اساسی اساسی را موجب شوند، و چنین افرادی جادوگرهستند.»
© The Independent
