احمد نواز، نوجوانی که توسط یک شبه‌نظامی طالبان در حمله‌ای تروریستی به مدرسه‌اش در پاکستان مجروح شده بود،  به دانشگاه آکسفورد راه یافت. آن حمله به مرگ ۱۵۰ دانش‌آموز و آموزگار انجامیده بود.

وقتی بنیادگرایان فرقه طالبان به کشتار جمعی افراد حاضر در مدرسه دولتی ارتش در پیشاور دست بردند، احمد نواز تنها ۱۴ سال داشت. برادر کوچکتر او در آن فاجعه کشته شد و او نیز پس از آن که تیری به بازوی چپش خورد و خود را به مردن زد، توانست جان خود را حفظ کند.

جراحات او آنقدر بد بود که بلافاصله بعد از نجات از مدرسه، برای مداوای اضطراری با هواپیما به بیرمنگام برده شد.

او سپس در این سال‌ها با خانواده‌اش همان جا باقی ماند و توانست مدرک دیپلم خود را با نمره‌هایی بگیرد که باعث پذیرش او در رشته مطالعات فلسفی و الهیات دانشگاه آکسفورد شد.

آقای نواز که اکنون ۱۹ سال دارد، گفت: «وقتی تروریست‌ها برای حمله به کودکان در مدرسه اقدام کردند، می‌خواهد هیچ کس تحصیل نکند. این واقعیت که اکنون من در یکی از بهترین دانشگاه‌های دنیا پذیرش دارم، به آنها این پیام را می‌فرستد که نمی‌توانند با انجام این کارهای بی‌رحمانه جلوی ما را در سیر پله‌های ترقی بگیرند.»

او قدم در جای پای ملاله یوسف‌زی می‌گذارد که اخیرا از رشته فلسفه، سیاست و اقتصاد همین دانشگاه فارغ التحصیل شد.

به خانم یوسف‌زی نیز وقتی تنها ۱۵ ساله بود  و در پی کارزاری که او برای ترویج تحصیل دختران در پاکستان، کشور مادری خود، به راه انداخت، حمله شد و توسط یکی از افراد طالبان هدف قرار گرفت.

آقای نواز هم در کالج «لیدی مارگارت هال» پذیرش گرفته است که همان دانشکده‌ای است که خانم یوسف‌زی که اکنون ۲۳ سال دارد، از آن فارغ التحصیل شده است.

آقای نواز هنگام صحبت درباره آن حمله، به نشریه تایمز گفت که او و صدها دانش‌آموز دیگر در سالن مدرسه گردهم آمده بودند تا در برنامه آموزش کمک‌های اولیه شرکت کنند.

او گفت، تیراندازان «یکی یکی» به افراد شلیک می‌کردند و جلو می‌آمدند، تا به دانش‌آموزانی رسیدند که جلو او قرار داشتند.

آقای نواز افزود: «روی زمین دراز کشیده بودم و سرم را پایین نگه داشتم. یک لحظه که بالا را نگاه کردم، دیدم مستقیم به سر دوست من شلیک کرد و با خود گفتم نوبت من رسید.»

او ادامه داد: «او تفنگ را در فاصله نیم متری از من گرفت و سرم را نشانه رفت ولی دقیقا همان موقعی که شلیک کرد من به سمت راست حرکتی ناگهانی کردم که باعث شد تیر به بالای بازوی چپم اصابت کند.» فرد تیرانداز بعد از آن شلیک به مسیر خود به سمت نفر بعدی ادامه داد و تیراندازی را از سر گرفت.

آقای نواز که اکنون مقیم بیرمنگام است، گفت: «غریزه من برای نجات بالا گرفت و با خود فکر کردم اگر کوچکترین تکانی بخورم یا صدایی درآورم، جان خود را از دست خواهم داد.»

او بعدا از آن آموزشگاه نجات پیدا کرد، ولی تا به بیمارستان برسد، خون زیادی از دست داد و از هوش رفت.

شش عمل جراحی بر روی بازوی او در بیمارستانی در پیشاور انجام شد و سپس به بیمارستان ملکه الیزابت در بیرمنگام منتقل شد تا جلو قطع بازوی او گرفته شود.

از آن زمان تاکنون و در طول اقامتش در بریتانیا، او به فعالیت و سخن گفتن علیه افراطی کردن جوانان و ترویج حق تحصیل برای تمام کودکان مشغول است و به همین خاطر نیز برنده جوایز حقوق بشری متعددی شده است.