زنی که آلونک وی از سوی ماموران شهرداری بندرعباس تخریب شد، اقدام به خودسوزی کرد.

فیلم تخریب آلونک یک زن سرپرست خانوار در بندرعباس به دست ماموران شهرداری صبح امروز ۲۹ آبان ماه در فضای مجازی دست به دست شد و واکنش‌های بسیاری در پی داشت. ساعاتی پس از آن نیز خبر خودسوزی این زن از سوی خبرگزاری رکنا منتشر شد.

به گفته شهردار بندرعباس «در لحظات تخریب، زن ناگهان اقدام به خودسوزی کرد. بلافاصله به بیمارستان منتقل شد ولی متاسفانه دچار ۱۸ درصد سوختی شده است که بیشتر در دست چپ اوست.»

عباس امین‌زاده، شهردار بندرعباس در خصوص علت تخریب خانه زن بندرعباسی گفت خانه در زمین تصرفی ساخته شده بود و باید طبق قانون تخریب می‌شد.

به گفته او، بعد از چند نوبت تذکر و ارسال ابلاغیه برای تخلیه این تخریب صورت گرفت. در روز تخریب آلونک این زن نیز ماموران شهرداری و یگان حفاظت مسکن در بخش رفع تصرفات به محل اعزام شده بودند.

شهرداری بندرعباس می‌گوید: «این زمین‌ها متعلق به مسکن و شهرسازی است و به قصد جلوگیری از ساخت‌وساز غیرمجاز این تخریب صورت گرفت. این خانواده مجوز ساخت خانه نداشتند و آن محل را غیر قانونی بنا کرده بودند.»

معاون خدمات شهری شهرداری بندرعباس نیز در مورد این حادثه گفت که برای جبران خسارت وارد شده به زن سرپرست خانوار به دستور شهردار، علاوه بر پرداخت تمام هزینه‌های درمان با هماهنگی وزارت مسکن و شهرسازی زمینی به این خانواده اهدا خواهد شد.

در خرداد ماه ۹۹ نیز ماموران شهرداری کرمانشاه در یکی از محلات حاشیه‌ای با تخریب یک آلونک که گفته می‌شد غیرمجاز است، موجب مرگ صاحب آلونک شدند.

آسیه پناهی، زن ۶۱ساله ساکن این آلونک، در مقابل تخریب مقاومت کرد و کمی بعد خبر درگذشت او منتشر شد. گفته شد نحوه برخورد نیروهای شهرداری موجب فوت آسیه شده است.

به گفته روابط عمومی شهرداری کرمانشاه آسیه ناراحتی قلبی داشت و به دلیل نوع برخورد شهرداری کرمانشاه، در حال انتقال به محل مناسب فوت کرده است.

پیش‌تر اما مدیر اجراییات شهرداری گفته بود آسیه پس از انتقال به اردوگاه ترک اعتیاد چشمه سفید دچار حالت تهوع شده و در گذشته است.

یکی از همسایه‌های وی که از اهالی شهرک فدک در کرمانشاه بود در گفت‌وگو با روزنامه همشهری گفته بود: «آن زن‌ها لباس نوه ۱۰ساله آسیه را که داد و بیداد می‌کرد، از تنش در آوردند و حسابی کتکش زدند. بعد از ویران کردن خانه، آسیه و دخترش سمیه را سوار ون کردند و رفتند. دو ساعت بعد خبر مرگ آسیه رسید. یک ساعت از مرگ آسیه نگذشته بود که ماموران دنبال شناسنامه و مدارک شناسایی آن خدابیامرز آمدند.»

یکی دیگر گفته بود: «فردی اسپری را در دهان آسیه ریخت. آسیه، چون تنگی نفس داشت طاقت نیاورد. به هر کس که سد راهشان بود، اسپری می‌زدند. گوشی‌های چند نفر را نیز که مشغول فیلم‌برداری بودند، گرفتند و شکستند. بعد از تخریب منزل آسیه، دختر و نوه دختری‌اش را سوار ون کردند که به اردوگاه چشمه‌سفید ببرند. پسر آسیه هم وقتی دید خانه‌ خراب شده‌اند با سنگ شیشه یکی از لودرها را شکست.»

این پایان داستان زنی بود که به همراه چهار نفر دیگر از اعضای خانواده‌اش کار ساخت آلونک را تنها سه روز قبل از حادثه به اتمام رسانده بود و زندگی خود را در آن آغاز کرده بود.

در کوچه‌ای که آسیه زندگی می‌کرد و کوچه پشتی شهرک فدک در حاشیه کرمانشاه بیش از ۳۰ خانه تخریب شد. هفت خانواده هم تحویل کمپ «چشمه‌سفید» شدند. این هم بخش دیگری از داستان زندگی «شهرک فدکی‌ها» بود که همشهری نوشت.

آلونک‌نشینی و حاشیه‌نشینی پدیده جدیدی در ایران شده است. این به معنای نفی وجود آن در گذشته نیست، تنها با سریز شدن مشکلات سیاسی در ایران به سمت بخش اقتصاد و فشار بر قشر کم‌درآمد و دهک‌های پایین جامعه چهره شهری و اجتماعی ایران زیر فشار اقتصادی تغییرات جدی متحمل شده است.

از سال ۱۳۹۶ که عباس آخوندی وزیر راه‌و‌شهرسازی در زاهدان گفت، از نگاه شهروندی وضعیت زندگی شهروندی در کشور مناسب نیست و جمعیت شهری ایران حدود ۵۹ میلیون نفر است که ۱۹ میلیون نفر آنان معادل ۳۵ درصد حاشیه‌نشین و بدمسکن هستند تا امسال این چهره روزبه‌روز کریه‌تر شده است.