اگر جمهوری اسلامی ایران یا شبه‌نظامیان مورد حمایت آن در عراق، هنگامی به مواضع آمریکا حمله کنند که اواخر کار دولت ترامپ باشد و او فرصتی برای واکنش نداشته باشد، و یا اگر در اوایل ریاست جمهوری بایدن حمله کنند، آمریکا بین دستیابی سریع به بازدارندگی و سنجش دقیق واقعیت‌ها و گزینه‌ها دچار چالش می‌شود.

نشریه آمریکایی پولیتیکو در تحلیلی با اشاره به سوابق تصمیم‌گیری مقام‌های آمریکایی در چنین مواقعی، دو سناریوی روشن شدن یا روشن نشدن ارتباط ایران با حملاتی را که به مواضع آمریکا صورت می‌گیرد، بررسی کرده است.

بر این اساس، اگر حمله آن‌قدر قوی باشد که منجر به مرگ آمریکایی‌ها شود (که به‌طور معمول از آن‌ها محافظت کامل صورت می‎گیرد) ممکن است از جانب ایران باشد، اما دولت آینده می‌تواند منتظر بماند تا ارتباط این حمله با ایران مشخص شود. چنان‌که پس از سوءقصد به جان بوش در سال ۱۹۹۳، کلینتون قبل از حمله به سرویس اطلاعاتی عراق ۷۲ روز صبر کرد.

اگر شواهدی مبنی‌بر نقش ایران وجود داشته باشد، دولت بایدن، همچون دولت کلینتون – به این امید که بایدن سریع‌تر عمل کند – نباید از انجام کار درست برای بازدارندگی حملات آینده به آمریکایی‌ها منصرف شود. اگر ایران تصور کند که چنین است، آیا اکراهی خواهد داشت که در وهله اول به پرسنل آمریکایی حمله کند؟

آنچه ایالات متحده آمریکا می‌تواند و باید بلافاصله انجام دهد، این است که هزینه حملات به آمریکایی‌ها را به ایران نشان دهد؛ به شبکه گسترده ایران حمله کند و گزینه حملات گسترده‌تر را حفظ کند. در سالی که گذشت، هر زمان حملات راکتی و بمب‌گذاری علیه ایالات متحده آمریکا رخ می‌داد، نهادهای امنیتی ایالات متحده طی چند ساعت یا چند روز، شبکه مسئول حملات را شناسایی می‌کردند. ترکیبی از سه گروه پیشتاز شبکه‌های عراق، یعنی کتائب حزب‌الله، اصائب اهل‌الحق و حرکت النجبا مسئول این حملات بودند. این گروه‌ها در برابر حملات آسیب پذیرند و با این حال به ایالات متحده حمله می‌کنند.

شرکای شبه‌نظامی ایران هر روز سخت تلاش می‌کنند تا ارتباط با حملات به مواضع ایالات متحده آمریکا در عراق را پنهان کنند. چرخش در تعداد گیج‌کننده‌ای از عناوین جدید مانند اصحاب کهف و قاصم الجبارین در همین راستا صورت می‌گیرد. در تاریخ ۱۳ مارس، این تاکتیک‌ها با موفقیت مانع پیوستن بریتانیا به ایالات متحده آمریکا در حمله مشترک برای انتقام از حمله‌ شبه‌نظامیان عراقی شد که در آن دو آمریکایی و یک انگلیسی کشته شده بودند.

در حالی که وکلای دولتی بریتانیا درمورد آن که مقصر واقعی کیست و چه کسی باید هدف قرار گیرد بحث می‌کردند، هواپیماهای بریتانیایی سوخت‌گیری کرده و مسلح روی باند نشسته بودند. اما در پایان، دولت ترامپ نتوانست آن‌ها را متقاعد کند که کتائب حزب‌الله هدف درستی است و مقامات بریتانیایی به هواپیماهای خود اجازه پرواز ندادند. اگر دولت بایدن به مهاجمان بالقوه اجازه ندهد که به این بازی مخفی‌کارانه ادامه دهند، می‌تواند قدرت بازدارندگی خود را تقویت کند.