یک جلد قرآن نفیس با ۱۹۳ سال قدمت که گفته شده نخستین کتاب چاپ سنگی در ایران است، توسط شهروند تبریزی و استاد بازنشسته دانشگاه، وقف کتابخانه مرکزی «آستان قدس رضوی» شد.

این کتاب که در زمان فتحعلی‌شاه و ولایت‌عهدی عباس میرزا چاپ شده، به خط خوشنویس مشهور آن دوره، محمدحسین بن میرزامحمد تبریزی کتابت شده است. از مشخصات منحصربه‌فرد این قرآن، کتابت شدن سر سوره‌ها به سرخی و دست‌نویس و جدول‌بندی تمامی اوراق به‌صورت دستی به رنگ سرخ و لاجورد است. همچنین در حاشیۀ صفحات آن، توضیحاتی راجع‌به آیات، از نظر صرف و نحوی و بعضاً معنی نوشته شده است.

در انتهای این قرآن نوشته شده که در زمان فتحعلی‌شاه و ولایت‌عهدی عباس میرزا، محمد صالح شیرازی به روسیه رفته و آنجا صنعت چاپ را دیده و این صنعت را به تبریز منتقل کرده است. در این متن آمده است: «صنعت انطباع جدید را در آن ملک دیده، اسباب و اثاث آن را به دارالسلطنه تبریز حمل ‌و نقل نمود، دارالانطباعی قرار داد. تیمناً و تبرکاً اول نسخه‌ای که به تاریخ ۲۵ شهر رمضان ۱۲۴۹ از دارالانطباع بیرون آمد، (این) کلام‌الله مجید ربانی است. "

این نوشته سندی روشن بر منحصربه‌فرد بودن این اثر به‌عنوان نخستین کتاب سنگی چاپ شده در ایران است.

جواد پورعلی، استاد بازنشستۀ دانشگاه تبریز و واقف این اثر گفته است: «این نسخه متعلق به پدربزرگ پدربزرگم بوده و دست‌نوشته‌های پدربزرگمان میرحسین جنابی که روحانی تبریز و خوشنویس بود نیز در آن دیده می‌شود.»

او در پاسخ به این سؤال که آیا از قدمت این قرآن خبر داشته است، گفت: «بله، می‌دانستیم قدیمی‌ترین است.»

کتابخانه مرکزی آستان قدس بیش از ۲۶ هزار نسخه قرآن و جزوات قرآنی خطی و چاپ‌سنگی در اختیار دارد.