تور دو فرانس؛ «توماس در مرحله نهایی دیوانگی نمی‌کند»

ایگان برنال، در انتظار قهرمانی است. در پایان یکی از عجیب‌ترین روزهای تاریخ معاصر توردوفرانس، دوچرخه سوار ۲۲ ساله کلمبیایی، یک روز با پوشیدن اولین پیراهن طلایی‌اش فاصله دارد. بر اساس آنچه در سه هفته گذشته رخ داده، این آخرین قهرمانی او نخواهد بود. 

از یک نظر، نامنصفانه بود که برنال در اوج سرعتش متوقف شود، و عملکرد بی‌نظیرش در بلندترین قله توردوفرانس تحت تاثیر وضع هوا قرار بگیرد. ولی در عین حال به نظر منصفانه می‌رسید که مدت‌ها پس از آن که برنال رقبایش را پشت سر گذاشته‌بود، تنها چیزی که در کوه‌های آلپ قدرت متوقف کردن او را داشت، نیروی طبیعت باشد. 

برنال نزدیک بود همان‌طور رکاب بزند. وقتی داشت از کوه عظیم «کول دو لیسران» به سوی آخرین صعودش در آن روز سرازیر می‌شد، در گوشی‌اش گفتند که این مرحله از مسابقه تعلیق شده‌است. برنال گفت: «با تمام سرعت سرپایینی می‌رفتم. شنیدم که می‌گویند "ایست! ایست!" ولی نمی‌خواستم بایستم. مطمئن نبودم. گفتم برایم به اسپانیایی توضیح بدهند. آن موقع بود که فهمیدم». 

کریستیان پردووم، مدیر مسابقه، با اقدامی سریع و قاطع تصمیم گرفت مسابقه را قطع کند، چون خبر رسید که توفان تگرگ در راه است، پیش از آن که تصاویری از رانش گِل به روی جاده و واژگون شدن یک برف‌روب در سیل تایید کند که تصمیم‌اش درست بوده. برگزارکنندگان مسابقه بعدا گفتند که ۵۹ کیلومتر از مرحله بیستم مسابقه روز یکشنبه را به دلیل احتمال زمین‌لغزه های بیشتر لغو کرده‌اند.

مسئولان مسابقه زمان ثبت شده هر دوچرخه سوار را در قله لیسران گرفتند، که باعث شد برنال با ۴۵ ثانیه برتری نسبت به آلافیلیپ، پیراهن طلایی را بپوشد و برای مرحله آخر رقابت با ول تورنس روبرو شود. دوچرخه‌سوار فرانسوی وقتی سوار ماشین تیمش می‌شد، به نظر ناراحت می‌آمد، او هنگام توقف مسابقه با سرعت تمام سرپایینی می‌رفت و مقداری از فاصله‌اش را جبران کرده‌بود. 

دیو بریلزفورد، رئیس تیم اینیوس، سواری جسورانه برنال را تحسین کرد و این موضوع را که آلافیلیپ غیرمنصفانه مغلوب شده‌است، تکذیب کرد. او گفت: «بخت یار شجاعان است. اگر مسابقه امروز ادامه پیدا می‌کرد مطمئنم که آلافیلیپ در سرپایینی مقداری از عقب‌افتادگی‌اش را جبران می‌کرد. ولی اگر به گروهی که جلویش بودند می‌رسید، کمکی به وضعش نمی‌کرد. باید خیلی زحمت می‌کشید. هیچ معلوم نیست». 

برنال از پیروزی رسمی در این مرحله محروم ماند، ولی اهمیتی نمی‌داد. در پایان مرحله خیلی احساساتی بود، و وقتی همکاران و دوستان و اعضای خانواده‌اش را بغل می‌کرد، اشک می‌ریخت. او گفت: «وقتی سوار ماشین شدم می‌دانستم که برنده شده‌ام، ولی تا وقتی پیراهن طلایی را نپوشیدم باورم نمی‌شد. آن برای هر کسی خواب و خیال است، ولی من هیچ‌وقت تصورش را نمی‌کردم که در 22 سالگی این کار را بکنم».  

یکی از دوچرخه‌سوارهایی که برنال از او جلو زد، ژرن توماس، کاپیتان مشترک تیم اینیوس بود. در اوایل صعود، وقتی گروه آنها شروع به جدا شدن کرد، توماس حمله کرد، ولی برنال از او جلو زد و توماس – قهرمان فصل قبل توردوفرانس – نتوانست به او برسد. توماس حالا جمعا در جای سوم است، یک دقیقه و ۱۳ ثانیه عقب‌تر از هم‌تیمی‌اش، و حتما به او خواهند گفت که به برنال جوان برای رسیدن به هدفش کمک کند، و خودش هم مایل خواهد‌بود. 

برنال گفت: «اگر بخواهد حمله کند می‌تواند، ولی به نظرم در این شرایط، دیوانگی است. من به تصمیمش احترام می‌گذارم ولی به نظرم تیم ما باید مراقب باشد. توماس همین الان هم روی سکوی قهرمانی است، برای همین، عاقلانه نیست که حمله کند». 

کمی بعد، توماس گفت که از هم‌تیمی‌اش حمایت خواهد کرد. او گفت: «حتما. در مرحله آخر که ایگان پیراهن طلایی را به تن دارد، هدف اصلی این است که کارش با تمام کند. معلوم است که از بقیه جلوتر است. برای همین، بله، کاملا حمایتش خواهم کرد». 

«از اول مسابقه، کارش باورنکردنی بوده. استعداد خارق‌العده‌ای دارد. همه ما پارسال می‌گفتیم که یک روزی برنده توردوفرانس می‌شود، حتی اگر امسال نباشد. خیلی قوی بوده، موقع صعود یکی از بهترین ‌ها بوده. حالا فقط باید کار را تمام بکند». 

حتی اگر توماس حمله کند، برنال حتما از او جلو می‌زند. در این مسابقه عملکرد برنال قدرت و جسارت عجیب ورزشکاری به این جوانی را نشان داد. نشاط‌‌‌ آور هم بود: بله، این عملا پیروزی دیگری برای یک دوچرخه سوار دیگر تیم اسکای در توردوفرانس است، ولی پیروزی در توردوفرانس در سال‌های اخیر بیشتر با کنترل مسابقه و دفاع به دست آمده‌است، تا هجوم به درون ابرها با دو صعود و ۵۰ کیلومتر دیگر در پیش رو. 

برنال گفت: «من عاشق دوچرخه‌سواری‌ام. عاشق راندن‌ام، عاشق حس زجر کشیدن توی کوه‌ها هستم، عاشق آدرنالین‌ام. امروز، اگر دفاعی می‌راندم حتما جایم در سکوی قهرمانی محفوظ می‌ماند، ولی همیشه به خودم می‌گویم چه می‌شود اگر حمله کنم. من ۲۲ ساله ام، برای همین فکر کردم که نباید دفاع کنم. تورهای زیادی پیش روی من است، و می‌توانم دوباره برگردم. مطمئنم اگر حمله نکرده‌بودم بعدا از خودم می‌پرسیدم چرا این کار را نکردم». 

برتری برنال جبران‌ناپذیر نیست، ولی با شرایط بدنی او و پیراهن طلایی که به تن دارد، بعید است برنده نشود. آلافیلیپ در صعود سخت و پایانی و در رقابت با وال تورنس از او جلو نخواهد زد، توماس حتما به او کمک خواهد کرد، و نفر چهارم، استیون کرویسویک، که استمرار زیادی از خود نشان داده، احتمالا خواهد کوشید جایی روی سکوی قهرمانی برای خودش کسب کند. قهرمانی از آن برنال است.