پژوهش‌‌های مقدماتی حاکی از آن است که واکسیناسیون علیه کرونا می‌تواند شدت عوارض افرادی را که از ابتلا به  کووید بلندمدت رنج می‌برند، کاهش دهد.

براساس نتیجه پژوهش تیم دانشمندان مستقر در بریستول، واکسن کووید-۱۹ عوارض افرادی را که به کووید بلندمدت مبتلا شده‌اند، «در مجموع و در حدی محدود» کاهش می‌دهد. 

پژوهشگران می‌گویند این تحقیقات که روی ۴۴ فرد واکسینه‌شده و ۲۲ فرد واکسن‌نزده  صورت گرفته است، برای «یک نتیجه‌گیری قاطع » بیش از حد محدود است، اما تاکید کرده‌اند که هیچ شاهد و مدرکی وجود ندارد که افرادی که همچنان به عوارض  کووید-۱۹گرفتارند، باید از واکسینه شدن اجتناب کنند. 

گزارش‌های بالینی دیگری هم درمورد بهبود و نیز تشدید عوارض کووید بلندمدت پس از واکسیناسیون منتشر شده است، اما این نخستین گزارش مبتنی‌بر داده‌های علمی است. 

دانشمندان خواهان آغاز پژوهش‌هایی روی این گزارش‌ها شده‌اند که به گفته چالز بَنگهَم، مدیر بخش ایمنی‌شناسی دانشگاه امپریال کالج لندن، «گاه می‌تواند به اکتشاف‌های مهمی منجر شود». 

در حال حاضر علت دقیق عوارض بلندمدت ابتلا به کووید روشن نیست. کارشناسان حدس می‌زنند که سطوح پایین التهاب در مغز به‌دنبال عفونت حاد، می‌تواند عامل این عارضه باشد.

برخی نیز بر این تصورند که ویروس می‌تواند در گروه‌های کوچک در بدن باقی بماند و باعث بروز عوارض مداوم در بیمار شود.

راهنمای رسمی مؤسسه ملی ارتقای سلامت و مراقبت‌های بهداشتی بریتانیا کووید بلندمدت را به این صورت توصیف کرده است: «علائم و عوارضی که در طول دوره عفونت یا به‌دنبال ابتلا به کووید بروز می‌کند و تا بیش از دوازده هفته ادامه می‌یابد.»

این پژوهش درمورد کووید بلندمدت را دانشمندان خدمات سلامت همگانی بریستول شمالی و دانشگاه بریستول انجام داده‌اند و نتیجه مطالعات آن‌ها هنوز مورد تایید سایر کارشناسان قرار نگرفته است. در این پژوهش، بیمارانی که تابستان گذشته با عوارض کووید در بیمارستان بستری شده‌اند، به مدت سه تا هشت ماه پس از ترخیص از بیمارستان زیر نظارت‌ پزشکی قرار گرفتند. 

بسیاری از بیماران مبتلا به کووید بلندمدت تا پیش از تلقیح واکسن دچار عوارض شدید بیماری، عمدتا خستگی مفرط (۶۱ درصد)، تنگی نفس (۵۰ درصد) و بی‌خوابی (۳۸ درصد)  بوده‌اند. 

عوارض بیمارانی که میان ماه‌های ژانویه تا فوریه با واکسن‌های آکسفورد/آسترازنکا و فایزر/بیون‌تک واکسینه شده بودند، با عوارض بیمارانی از همان گروه که واکسینه نشده بودند، مقایسه شد. 

یک ماه پس از نخستین دُز واکسیناسیون، تمامی گروه با تماس تلفنی و پرسشنامه‌های تنظیم‌شده مورد ارزیابی پزشکی قرار گرفتند. از آن‌ها پرسیده شد که آیا عوارضشان بهبود یافته است، به همان صورت باقی مانده، یا وخیم‌تر شده است.

پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که عوارض کووید بلندمدت در گروه واکسینه‌شده «در مجموع و به‌طورمحدود بهبود یافته است». 

این پژوهش نتیجه‌گیری می‌کند در گروهی که واکسینه شده بودند، عوارض حاد کووید بلند‌مدت ۵.۶درصد کاهش و بهبود عوارض بیماری ۲۳.۲ درصدافزایش یافته است. این درحالی است که در گروه واکسینه‌نشده، این کاهش در عوارض حاد برابر با ۱۴.۲ درصد و بهبود عوارض برابر با  ۱۵.۴ درصد بوده است. 

واکنش بیماران به دو واکسن متفاوت  فایزر و آسترازنکا مشابه یکدیگر بوده است.

دانشمندان می‌گویند این مطالعات تنها به تعداد اندکی بیمار محدود است و تاکید می‌کنند که «(این تحقیقات) تنها شامل افرادی است که با نخستین عفونت در بیمارستان بستری شده بوده‌اند و بیمارانی را که دوره بیماری را در خانه سپری کرده‌اند، دربر نمی‌گیرد».

با این حال، نتیجه‌گیری کرده‌اند که دریافت هیچ یک از دو واکسن موجود در بریتانیا به وخیم‌تر شدن عوارض کووید-۱۹ نمی‌انجامد و بر کیفیت زندگی یا سلامت روان بیمار نیز تاثیری ندارد.

تازه‌ترین آمار منتشرشده اداره آمار ملی بریتانیا حاکی از آن است که تا پایان ماه دسامبر، ۳۰۰هزار نفر از ساکنان این کشور دچار عوارض کووید بلندمدت بوده‌اند.

این نهاد هشدار داده است که این آمار نتیجه پژوهشی تجربی است که هنوز به‌طور کامل ارزیابی و تأیید نشده است.

گروه فعالان موسوم به «کودکان کووید بلندمدت» که شامل ۱۴۰۰ پدر و مادر و کودکان مبتلا به کووید بلندمدت است، ضمن استقبال از مطالعات انجام‌شده در بریستول،  گفته‌اند که پیش از نتیجه‌گیری قطعی به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

فرانسیس سیمپسون، استاد روانشناسی و مشاور در دانشگاه کاونتری و یکی از بنیان‌گذاران این گروه، به ایندیپندنت گفت: «بی‌تردید هرگونه نشانه بهبود در افراد مبتلا به کووید بلندمدت خبر خوشی است، زیرا این‌گونه مطالعات به کسانی که از این بیماری رنج می‌برند، امید می‌بخشد.»

«اما از آنجایی که این پژوهش هنوز به تایید دیگر کارشناسان نرسیده و در مراحل اولیه است، باید در مورد تاثیر قابل توجه واکسن (بر عوارض بلندمدت کووید) تحقیقات بیشتری صورت گیرد.»

«اگر این نتیجه‌گیری درست باشد، این گروه از بیماران باید برای دریافت واکسن در اولویت قرار گیرند. همچنین، باید روی پژوهش برای واکسیناسیون کودکان تمرکز کرد، زیرا اگر واکسیناسیون عوارض کووید بلندمدت را بهبود بخشد، کودکان نیز باید از منافع آن مستفید شوند.»

گروه دیگری موسوم به «لانگ‌کووید اس‌اواس» (LongCovidSOS) که هدف آن نیز حمایت از افراد مبتلا به کووید بلندمدت است، اعلام کرده که این پژوهش «بی‌تردید دلگرم کننده است». 

این گروه همچنین افزوده است که به‌تازگی تحقیقات خود را برای گردآوردن شواهد پیامد واکسیناسون بر بیماران مبتلا به کووید بلند‌مدت آغاز کرده است.

مطالعات بریستول، هم‌زمان شده است با اقدام اخیر موسسه آمارهای پزشکی «بیوبانک» بریتانیا  که اعلام کرده است تحقیقات جدیدی را درمورد پیامدهای بلندمدت کووید-۱۹ آغاز خواهد کرد.

قرار است در جریان گسترده‌ترین تحقیقات از این نوع، کیت‌های آزمایشی تعیین وجود پادتن سارس‌-کوو-۲ در میان ۵۰۰هزار نفر در بریتانیا توزیع شود.

بررسی این داده‌ها در کنار اطلاعات مربوط به ساختار ژنتیکی و نحوه زندگی افراد، به دانشمندان امکان خواهد داد تا عوارض کووید بلندمدت را از نزدیک مطالعه کنند.

پروفسور نائومی آلن، کارشناس ارشد در بیوبانک بریتانیا، می‌گوید: «اطلاعات بسیاری درمورد پیامدهای کوتاه‌مدت سارس-کوو-۲ وجود دارد، اما داده‌های چندانی پیرامون تاثیرات بلندمدت آن در دست نیست.»

«اطلاعات به‌دست‌آمده از شرکت‌کنندگان در تحقیقات بیوبانک، پژوهشگران درسراسر جهان را برای ارزیابی پیامدهای بلندمدت ویروس مجهز خواهد کرد.»