دنیا عاشق بالیوود است، اگر هم نباشد دستکم جمعیت میلیاردی هندوستان، صنعت سینمای خود را تا پای جان تحسین میکنند. گل سرسبد آن هم بدون شک «شعله» است.
فیلم شعله روایت سه ساعت و نیمهای از یک داستان حادثهای عاشقانه است. کشمکش بین تاکور، پلیس بازنشسته و جبارسینگ خلافکار است با چاشنی عشق و رقص و آواز.
معدودی از دلباختگان این فیلم، در ایران، شانس آن را داشتند که آن را روی رده سینما ببینند. معروف است که فیلم سینمایی «شعله» اصلا از اكران پایین نمیآمد. بعد از انقلاب، نمایش فیلمهای بالیوودی در کنار باقی محصولات سینمایی که با «انقلاب اسلامی» سازگاری نداشت، ممنوع شد؛ اما این ممنوعیت باعث نشد که نسلهای بعدی ایرانیان این فیلم را با وجود ممنوعیتها و محدودیتها روی نوار ویدئو و سی دی تماشا نکند و آواز و رقصش را یاد نگیرد.
بسیاری از ما هنوز خاطره رقصهای هندی در عروسیهای دهه ۶۰ و ۷۰ شمسی را از یاد نبردهایم و اگر سری به فیلم جشن عروس و دامادهای آن زمان بزنیم، حتما در گوشه و کناری نشانهای از این رقصها را میبینیم.
«باسانتی» در این فیلم نمونه یک زن جوان شجاع است که حتی از رقصیدن روی شیشههای شکسته برای نجات معشوق خود، ابایی ندارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
شوخی یا جدی، هزاران نفر در سراسر جهان تحت تاثیر این فیلم و رقص معروفش، هنرنمایی کردهاند و عدهای هم آن را در شبکههای اجتماعی با دیگران به اشتراک گذاشتهاند.
اخیرا نیز فیلمی از یک مهمانی ایرانی که در آن صحنه معروف رقص شعله بازسازیشده، همهجا دستبهدست میشود.
جدا از عکسالعمل کاربران ایرانی، با ورود این ویدئو به شبکه جهانی، طرفداران شعله از گوشه و کنار جهان پیامهای مهر و محبتی را نثار رقصنده و برگزارکنندگان مهمانی کردند.
کاربری به نام راجش از هندوستان، با تحسین آنها مینویسد من عاشق مردی شدم که با دستان بسته، نقشش را بازی میکند. کاربر دیگری به نام راج با بازنشر این ویدئو مینویسد: «درحالیکه ما درگیر سیاست هستیم، دنیا از رقص ما لذت میبرد.»
کاربر دیگری هم با اشاره به تفنگ اسباببازی در دست مردی که نقش جبار را بازی میکند، نوشت که از حس گرفتن مردهای این ویدئو در حالی که زن جوان جلوی آنها میرقصد، خوشش آمده است.
آمیتا باچان و همسرش جایابهادری نیز در این فیلم بازی کردند. در جشن صدسالگی سینمای بالیوود، شعله بهعنوان برترین فیلم سینمایی هند در یک سده گذشته و کل تاریخ سینمای هندوستان معرفی و ستایش شد.