یک خانواده چهارنفری برای اینکه بتواند سبد نیازهای اساسی خود را تکمیل کند به درآمد ماهیانه حداقل شش میلیون و ۸۰۰ هزار تومان نیاز دارد. این در حالی‌ است که میزان دریافتی کارمندان و بازنشستگان در سال جاری حدود سه میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعلام شده و دستمزد کارگران قانونی نیز هنوز به مرز سه میلیون تومان نرسیده است.

اتاق بازرگانی اعلام کرده که میزان افزایش هزینه خوراکی‌ها در سال گذشته ۷۰ درصد بوده است. در این گزارش بر هزینه‌های اساسی تاکید شده است و با‌ اضافه شدن دیگر هزینه‌ها، بودجه ماهیانه مورد نیاز یک خانواده چهارنفری به‌مراتب بیش از رقم اعلام شده است.

به گزارش خبرآنلاین، برآورد اتاق بازرگانی حکایت از آن دارد که وضعیت شاخص رفاه جامعه ایران در طول سه دهه گذشته همواره کاهش‌ یافته است. در سال جاری نیز نرخ سبد هزینه‌های اساسی یک خانواده چهارنفری حداقل شش میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است. این رقم در سال ۹۹ کمتر از پنج میلیون تومان بود و مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال گذشته، خط فقر یک خانواده چهارنفری را چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اعلام کرده بود. 

فقر مطلق به معنای بهره‌مند نبودن از حداقل استانداردهای زندگی است، آنچه به گواهی آمار و ارقام، بیش از۶۰ درصد مردم ایران از آن محروم‌اند. احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در فروردین‌ماه سال جاری با اعلام اینکه ۶۰ درصد مردم ایران زیر خط فقر قرار دارند گفت که «گرسنگی و فقر در ایران معنادار» شده است. 

افزایش هزینه‌های زندگی در سال‌های اخیر، بسیاری از مردم را در تامین نیازهای اساسی خانواده دچار مشکل کرده است. آن‌ها در چنین شرایطی ممکن است به برخی شعارهای انتخاباتی که وعده حل مشکلات و تنگناهای اقتصادی را می‌دهند، توجه بیشتری نشان دهند، وعده‌هایی که در دیگر دوره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری نیز مطرح شده بود، اما نتیجه‌ای جز افزایش شاخص فلاکت در کشور نداشته است. 

وضعیت اقتصادی کشور در حال حاضر به‌گونه‌ای است که برون‌رفت از مشکلات اقتصادی فعلی به مدیریت کارآمد منابع داخلی و تغییر رویکرد در سیاست خارجی نیاز دارد، اما برخی نامزدهای ریاست‌جمهوری با سوار شدن روی نیازهای اقتصادی مردم و وعده برای حل مشکلات آن‌ها سعی دارند، برای خود رای دست‌و‌پا کنند.

اتاق بازرگانی با پوپولیستی خواندن این شعارها، اعلام کرد نامزدهایی که این وعده‌ها را می‌دهند «هیچ درک دقیقی از شرایط اقتصادی کشور» ندارند. طبق اعلام اتاق بازرگانی، قیمت اقلام خوراکی در یک‌ سال گذشته ۷۰ درصد افزایش یافته است و یک خانواده چهارنفری برای اینکه بتواند سبد نیازهای اساسی خود را تکمیل کند به درآمد ماهیانه حداقل شش میلیون و ۸۰۰ هزار تومان نیاز دارد. به‌عبارت‌ دیگر، حتی اگر حقوق دو تا چهارمیلیونی کارگران، کارمندان و بازنشستگان دو برابر هم شود، آن‌ها فقط امکان تامین حداقل نیازهای اساسی خود را خواهند داشت و این با رفاه اجتماعی فاصله بسیار دارد. 

نامزدهای ریاست جمهوری این روزها همچون دوره‌های گذشته مشکلات اقتصادی مردم را نشانه‌ گرفته‌اند؛ محسن رضایی وعده داده است یارانه را به ۴۵۰ هزار تومان می‌رساند و به زنان خانه‌دار حقوق می‌دهد، امیرحسین قاضی‌زاده مدعی شده است مشکلات بورس را در مدت سه روز حل می‌کند و به زوج‌های جوان ۵۰۰ میلیون تومان وام می‌دهد. از نظر کارشناسان اقتصادی، این وعده‌ها با کمبود منابع مالی و خزانه تهی کشور، پوپولیستی و غیرواقعی است. 

مهراد عباد، عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران، با اشاره به اینکه این وعده‌ها به دلیل ساختار بودجه تحقق‌پذیر نیست، به ایلنا گفت: «اگر هم بخواهند این میزان از نقدینگی را به جامعه تزریق کنند، مسلما باعث افزایش تورم می‌شود.»

مهدی پازوکی، اقتصاددان نیز در گفت‌وگو با خبرآنلاین، شعارهای پول‌پاشی برخی نامزدها را غیرواقعی دانست و گفت: «هیچ‌کدام این‌ها با واقعیت‌های موجود اقتصاد ایران هماهنگ نیست و در واقع منابعی برای این حاتم‌بخشی‌ها وجود ندارد.»

نامزدهای ریاست‌جمهوری با دستاویز قرار دادن نیازهای مردمی که از مشکلات اقتصادی، فقر و بحران اشتغال به تنگ آمده‌اند، شعارهایی می‌دهند که رای بیاورند. در دوره‌های دیگر نیز روسای جمهوری با وعده‌هایی مشابه، مثل حل بحران اشتغال، از بین بردن فقر و برقراری عدالت اجتماعی روی کار آمدند، اما در همه این سال‌ها آنچه بهبود پیدا نکرد وضعیت مردم بود، به‌طوری‌که هر روز سفره آن‌ها کوچک‌تر شد. 

حسن روحانی در سال ۱۳۹۶، پس از انتخابات ریاست‌جمهوری، در یکی از نخستین سخنرانی‌هایش قول داد تا سال ۱۴۰۰ فقر مطلق در کشور از بین برود. با این حال و با وجود قرار گرفتن ۶۰ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر، حسن روحانی سال گذشته در سومین سال از دومین دوره ریاست جمهوری‌اش گفت: «کوچک شدن سفره مردم مهم نیست، مهم این است که مردم ما دست از نظامشان برنمی‌دارند.»