دانشمندان هزاران سامانه سیاره‌ای دیگر را شناسایی کرده‌اند که ممکن است حیات بیگانه فضایی بتواند از آنجا زمین ما را تماشا کند. این سامانه‌های ستاره‌ای در مقیاس و مفهوم کیهانی نسبتا به ما نزدیکند و موقعیت قرار گرفتن آن‌ها به شکلی است که می‌توانند سیاره ما را زمانی که از مقابل خورشید می‌گذرد ببینند. 

سیاراتی که پیرامون این ستاره‌ها می‌چرخند قادر خواهند بود زمین را ببینند و بفهمند که آیا سیاره ما میزبان حیات است یا نه، یا اینکه آیا پیش از این امکان حیات در زمین وجود داشته است یا خیر.

همان‌طور که ما سایر ستارگان و سیاراتی را که از مقابل آن‌ها گذر می‌کنند می‌بینیم و از این اطلاعات برای سردر آوردن از اتمسفر آن‌ها استفاده می‌کنیم تا بفهمیم که آیا این سیارات می‌توانند میزبان حیات بیگانه باشند یا نه، فرازمینی‌ها نیز می‌توانند همین کار را درباره زمین انجام دهند.

لیزا کالتنگر، استاد ستاره‌شناسی و مدیر موسسه «کارل سیگن» کُرنل در کالج هنر و علوم، می‌گوید: «از دید [ساکنان] سیارات فراخورشیدی، ما بیگانگان [فضایی] محسوب می‌شویم.»

او می‌گوید: «ما می‌خواستیم بدانیم کدام ستاره‌ها برای رصد زمین در زمان گذر از مقابل نور خورشید، موقعیت مناسبی دارند.» چرا که ستاره‌ها در کیهانِ در حال تغییر و حرکت ما، جابه‌جا می‌شوند و موقعیت مناسب و فرصت [برای رصد زمین]، به دست می‌آید و از دست می‌رود.

دانشمندان در این پژوهش جدید در مجموع، ۲۰۳۴ سامانه ستاره‌ای را که همگی در حدفاصل ۳۲۶ سال نوری از زمین قرار داشتند، شناسایی کردند. از این تعداد، ممکن است ۱۷۱۵ سامانه ستاره‌ای زمین را از زمان شروع تمدن در چندهزار سال پیش شناسایی کرده باشند و بقیه قادر خواهند بود ما را در مدت پنج هزار سال آینده ببینند. از بین این ستاره‌ها، ۷۵ ستاره در فاصله ۱۰۰ سال نوری از ما قرار دارند که این فاصله برای اینکه امواج رادیویی که انسان تولید کرده به آن‌ها برسد به قدر کافی نزدیک است.

خود ستارگان با توجه به پراکندگی و متناسب با اندازه‌شان و سایر ویژگی‌ها در کهکشان راه شیری انواع و اقسام مختلفی دارند. برخی از آن‌ها قبلا به دقت بررسی شده‌اند - شامل آن‌هایی که می‌دانیم سیارات مخصوص به خودشان را دارند - در حالی که برخی دیگر تقریبا به کلی برای ما ناشناخته‌اند. دانشمندان برای دانستن اینکه چه تعداد از این ستارگان، سیارات سنگی مانند دارند، یا چه شرایطی ممکن است در آن‌ها وجود داشته باشد، داده‌های کافی در اختیار ندارند.

اما دانشمندان تخمین می‌زنند که ممکن است ۲۹ سیاره‌ای که می‌توانند بالقوه میزبان حیات باشند، در موقعیتی قرار گرفته‌اند که زمین را هنگام گذر از مقابل خورشید رصد کنند و به قدر کافی برای کشف و شناسایی امواج رادیویی به ما نزدیکند. 

از این رو دانشمندان در این تحقیق یادآور می‌شوند که این پرسش (که درباره آن زیاد بحث می‌شود) مبنی بر اینکه آیا ما باید حضور خود را از حیات بیگانه پنهان کنیم یا نه، [در عمل] بلاموضوع و بی‌معناست. به گفته دانشمندان، ستارگانِ به قدر کافی نزدیکِ بسیاری وجود دارند که تمدن‌های ساکن آن‌ها [تا کنون] توانسته باشند زمین را به عنوان یک «سیاره جالب» شناسایی کنند.

این پژوهش جدید از مجموعه داده‌های [تلسکوپ فضایی] «گایا» استفاده کرده که فهرستی از اجرام نجومی دارد که در فاصله ۱۰ پارسک یعنی برابر با ۳۰۰ سال نوری از خورشید ما قرار گرفته‌اند. از ترکیب این اطلاعات با هم و با در نظر گرفتن اینکه موقعیت دید آن‌ها چگونه با گذشت زمان تغییر می‌کند، محققان توانستند این مساله را حل کنند که کدامیک [از این سامانه‌های ستاره‌ای] ممکن بوده است که فرصت رصد ما را داشته باشد.

دانشمندان پیش از این تلاش کرده بودند این مساله را حل کنند که کدام ستاره‌ها ممکن است بتوانند زمین را حین گذر آن از مقابل خورشید رصد کنند، اما این پژوهش جدید، نخستین پژوهشی است که این موضوع را در نظر می‌گیرد که [موقعیت مکانی زاویه دید] چگونه ممکن است در طول زمان تغییر کرده باشد. 

این مطالعه جدید «گذشته، حال و آینده ستارگانی که می‌توانند زمین را به عنوان یک سیاره فراخورشیدی گذران رصد کنند» در « نشریه نیچر» منتشر شده است.