جلال ستاری، نویسنده، پژوهشگر، مترجم و اسطوره‌شناس صاحب‌نام، در سن ۹۰ سالگی درگذشت.

لاله تقیان، همسر جلال ستاری، با تایید این خبر گفت که او حوالی ساعت ۵ عصر  شنبه، نهم مردادماه، از دنیا رفته است. 

جلال ستاری در سال ۱۳۱۰ رشت متولد شد. او سپس تحصیلات دانشگاهی خود را در سوئیس ادامه داد و دکترای روانشناسی  گرفت. یکی از استادان معروف او ژان پیاژه بود. ستاری نیز مانند کارل گوستاو یونگ سوئیسی، درکی فراتر از روانشناسی فردی داشت و تمرکز خود را بر روانشناسی جمعی و شناخت تأثیر مثبت یا منفی کهن‌الگوها و اسطوره‌ها و افسانه‌ها در ناخودآگاه جمعی معطوف کرد.

 ستاری بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های افسانه‌شناسی، ادبیات نمایشی، و نقد فرهنگی در طی بیش از ۶۰ سال تالیف و ترجمه کرد. 

برخی از آثار جلال ستاری عبارتند از «جان‌های آشنا»، «افسون شهرزاد»، «پژوهشی در اسطوره گیلگمش و افسانه اسکندر»، «آیین و اسطوره در تئاتر»، «نمایش در شرق»، و ترجمه‌هایی چون «اسطوره‌های عشق»، «دانش اساطیر» و «تأثیر سینما در کودک و نوجوان».

او همچنین نشان هنر و ادب درجه شوالیه را از دولت فرانسه دریافت کرده‌ بود.

یکی از آثار مهم ستاری، کتاب «هزار و یک شب» است که به انگلیسی و فرانسه هم ترجمه شد و مخاطبان زیادی در اروپا یافت.

ستاری در باره شیفتگی‌اش به اسطوره‌ها گفته بود: « من به اسطوره عمیقا علاقه‌مندم. باید بگویم علاقه‌مندی‌ام به اسطوره‌ از دوران دانشجویی شروع شد. خب خیلی چیزها در باب تاریخ، فرهنگ و قصه‌ها خوانده بودم. پی بردم به این‌که اسطوره نخستین جوانه‌ تمدنی بشر است. اسطوره‌ها غالبا مربوط به خلقت بشر هستند. نخستین اسطوره‌ها به خلقت می‌پردازند؛ اما هرچقدر سخیف و نازل، اولین بذر تفکر بشری هستند. نخستین‌بار در اسطوره‌ها بشر فکر کرده چرا جهان پدید آمد است.»

«بنابراین اگر بخواهیم به این نکته پی ببریم که چگونه جهان پدید آمده است، فکر کردم باید از اسطوره‌ها آغاز کرد. چرا این به ذهنم آمد؛ برای این‌که یکی از استادانم که روان‌شناس بزرگی بود، سر کلاس می‌گفت نمی‌خواستم روان‌شناس شوم، می‌خواستم در باب تکوین معرفت فکر کنم؛ اپیستومولوژی. اگر بخواهم این کار را بکنم، باید از پوزیتیویسم شروع کنم و بگویم که چطور شیء درست شد و پدید آمد. مفهوم زمان و مکان چیست. از کودکی شروع کردم در باب زمان و کودک، تا برسم به این‌که چطور این علمی شده است.»