پژوهش‌های جدید نشان داده است که درمان بیماران مبتلا به ویروس کرونا با ماسک‌های اکسیژن پرفشار، به تنفس آن‌ها کمک می‌کند و در نتیجه بیماران کمتری به مراقبت‌های ویژه با دستگاه تنفس مصنوعی نیاز خواهند داشت.

در جریان موج‌های همه‌گیری که ده‌ها هزار بیمار مبتلا به کووید-۱۹ با اختلال شدید تنفسی به بیمارستان‌ها مراجعه کردند، پزشکان در مورد بسیاری از بیماران از ماسک‌های «فشار هوای مثبت مداوم» (سی‌پی‌اِی‌پی- که جریان هوای مثبت با فشار هوای ملایمی را به صورت مداوم اعمال می‌کند تا راه تنفسی را باز نگه دارد) استفاده کردند.

این روشی برای افزایش میزان اکسیژن در بیمارانی بود که ویروس ریه‌های آنان را به شدت درگیر کرده بود. بسیاری از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ به اختلال حاد دستگاه تنفسی مبتلا شدند.

حالا تحقیقات جدیدی که بودجه آن را انستیتوی ملی برای پژوهش‌های بهداشتی تامین کرده، میزان موفقیت سی‌پی‌ای‌پی با تیوب‌های اکسیژن پرفشار در داخل بینی و درمان‌های استاندارد (ریکاوری آراس) با اکسیژن را مقایسه کرده است.

آزمایش‌های موسوم به «راهبردهای تنفسی در کووید-۱۹؛ فشار قوی و مراقبت‌های استاندارد (ریکاوِری- آراس)» که با نظارت دانشگاه واریک و کویینز یونیورسیتی بلفاست انجام می‌شود، یکی از عمده‌ترین آزمایش‌های جهانی مربوط به درمان‌های غیرتهاجمی دستگاه تنفسی برای کووید-۱۹ در بیش از یک هزار و ۲۰۰ داوطلب در ۴۸ بیمارستان بریتانیا است.

در طول یک سال از آوریل ۲۰۲۰ تا مه ۲۰۲۱، یک هزار و ۲۷۲ بیمار بالای ۱۸ سال مبتلا به کووید-۱۹ با علائم درگیری حاد دستگاه تنفسی که در بیمارستان بستری شده بودند، برای این تحقیقات انتخاب شدند. آن‌ها بدون رده‌بندی خاصی تحت مداوا با یکی از سه روش درمان با اکسیژن قرار گرفتند.

در گروه سی‌پی‌ای‌پی، از میان ۳۷۷ بیمار، ۱۳۷ نفر یا ۳۶ درصد آن‌ها یا به لوله‌گذاری تنفسی (اینتوبه کردن) نیاز پیدا کردند یا ظرف ۳۰ روز درگذشتند اما در مقایسه با درمان‌های معمول اکسیژن، این روش در ۴۴ درصد بیماران چنین نتیجه‌ای داد. بر این مبنا، از هر ۱۲ بیمار، یک بیمار تحت درمان با ماسک سی‌پی‌ای‌پی به اینتوبه کردن نیاز نخواهد داشت.

دنی مکولی، پژوهشگر ارشد و متخصص درمان ویژه در بیمارستان ویکتوریا و کویینز یونیورسیتی بلفاست، می‌گوید: «نتایج این آزمایش حقیقتا هیجان‌انگیز است، زیرا نشان می‌دهد با استفاده از سی‌پی‌ای‌پی احتمالا برای درمان بسیاری از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که به اکسیژن نیازمندند، به لوله‌گذاری تنفسی نیازی نیست. اجتناب از اکسیژن‌رسانی تهاجمی (انتوبه کردن)، نه تنها برای بیمار بهتر است، بلکه با افزایش ظرفیت بخش مراقبت ویژه از نظر منابع (درمانی) هم مهم است. این پژوهش باید قاعدتا در درمان بیماران مبتلا به کووید-۱۹ به کادر درمان در بریتانیا و فراتر آن کمک کند، برای بیمار نتیجه بهتری داشته باشد و از فشار روی منابع (درمانی) بکاهد.»

نتیجه این تحقیقات هنوز مورد داوری سایر دانشمندان قرار نگرفته است اما پژوهشگران می‌گویند این آزمایش‌ها که اندکی مفید بوده، شالوده برای بررسی مجدد استفاده از اکسیژن پرفشار است. 

گَوین پرکینز، استاد مراقبت‌های ویژه پزشکی در دانشکده طب دانشگاه واریک، می‌گوید: «استفاده معمول از اکسیژن پرفشار از طریق بینی که مقادی معتنابهی اکسیژن مصرف می‌کند باید مجددا بررسی شود زیرا (نشان داده) تاثیری در بهبود بیمار نداشته است. ما می‌توانیم با استفاده از موثرترین روش درمان در مرحله نخست، از کمبود منابع در نظام درمان عمومی بریتانیا جلوگیری کنیم و مطمئن شویم بیمار در صورت نیاز، به نوع درست دستگاه‌های تنفسی دسترسی دارد.»

او افزود: «آنچه این پژوهش انجام می‌دهد این است که برای نخستین بار به کادر پزشکی، بیماران و اقوام آن‌ها اطمینان‌خاطر می‌بخشد که با توجه به اینکه با توسل به درمان سی‌پی‌ای‌پی از هر ۱۲ بیمار، یک بیمار از اینتوبه شدن بی‌نیاز شده است، می‌تواند مسیر درمان با اکسیژن کنترل شده را به درمان با سی‌پی‌ای‌پی تغییر دهند.»