رئیس سندیکای چای شمال با اشاره به افزایش قیمت چای، اظهار داشت چای از سال گذشته تاکنون بیش از ۵۰ درصد گران شده و با افزایش قابل توجه قیمت چای، مصرف مردم هم کم شده است.
محمد صادق حسنی با بیان اینکه قیمت هر کیلو چای ایرانی بر اساس کیفیت، در کارخانه بین ۲۰ تا ۱۲۰ هزار تومان است، گفت: «در فصل تابستان تقاضا برای خرید چای به دلیل فصل گرما به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است. البته جیب مردم هم برای خرید برخی کالاهای اساسی کوچک‌تر شده و به همین دلیل برخی کالاها از جمله چای روی دست فروشگاه‌ها مانده است. انتظار می‌رود از آبان تقاضا برای خرید چای بیشتر شود.»
تجارت نیوز در این مورد می‌نویسد چای ایرانی که سال گذشته هر کیلو آن با قیمت ۳۰ هزار تومان فروخته می‌شد، حالا به کیلویی ۶۰ هزار تومان رسیده است. همچنین چای ۸۰ هزار تومانی هم با قیمت ۱۶۰ هزار تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به نظر می‌رسد تأمین مواد غذایی نیز علی‌رغم وجود کالا در بازار، بسیار دشوار شده است. مشخص نیست کارگرانی که با حقوق دو میلیون ۶۰۰ هزار تومانی باید ماه را سر کنند، چطور باید از پس هزینه خرید چای ۶۰ هزار تومانی بر آیند. به عبارت دیگر حداقل حقوق مصوب وزارت کار حتی کفاف حداقل‌های یک خانواده دو نفره را هم نمی‌دهد.
از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ قیمت برخی اقلام خوراکی حتی تا ۱۲۸ درصد نیز افزایش قیمت داشته است. به گفته رئیس شورای تأمین دام کشور، در سال ۱۴۰۰ مصرف گوشت مردم ایران نصف شده است.
مصرف نان نیز پس از گران شدن حدود ۲۰ درصد کاهش یافته و مصرف شیر نیز ۱۵ تا ۲۰ درصد کم شده است.
افزایش قیمت شیر از ابتدای سال تاکنون چند مرتبه خبرساز شد و هر بار نیز نگرانی‌هایی در جامعه ایجاد کرد؛ چراکه افزایش قیمت شیر خام، گرانی قیمت لبنیات و شیر خشک را به همراه دارد و برای مردمی که قدرت خرید آن‌ها برای تهیه پروتئین کاهش پیدا کرده است، استفاده از لبنیات یک جایگزین مفید به شمار می‌رود؛ اما با افزایش قیمت شیر خام و رشد ۷۰ درصدی بهای انواع محصولات لبنی، برای مردم جایگزین دیگری وجود ندارد.
به طور کلی تقاضای مواد غذایی در یک سال گذشته حدود ۳۵ درصد کاهش داشته است. در یک سال گذشته تورم در بازار مواد غذایی حدود ۷۰ درصد بوده است. تغذیه به طور متوسط سهمی ۳۰ تا ۴۰ درصدی در سبد خانوار دارد و افزایش قیمت‌ها بدون افزایش دستمزد، خانوارهای بیشتری را به زیر خط فقر مطلق سقوط داده است. کاهش مصرف مواد غذایی یعنی افزایش هزینه‌های درمان در آینده که این نیز دریچه‌ای به‌سوی فقر بیشتر است.
