پس از معرفی کابینه طالبان، یکی از کاربران افغان در فیس‌بوک به طنز نوشت: «اگر از ۱۰ میلیون جایزه برای سر سراج‌الدین حقانی یک میلیون آن را به من بدهید، آدرسش را به شما می‌دهم: کابل ساختمان وزارت داخله؛ بروید و او را بگیرید.»
سراج‌الدین حقانی، یکی از چهره‌های مخوف و خشن طالبان، در حال حاضر به سمت وزیر داخله (کشور) امارت طالبان منصوب شده است. این در حالی است که اف‌بی‌ای آمریکا به‌تازگی جایزه برای سر او را تا ۱۰ میلیون دلار افزایش داده است.
سراج‌الدین حقانی پس از پدرش جلال‌الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی، مخوف‌ترین گروه تروریستی در افغانستان، شد. او متولد سال ۱۳۵۲ در میران شاه، یکی از مناطق وزیرستان شمالی در مناطق مرزی با پاکستان، است. حقانی دروس اسلامی را در مدرسه دیوبندیه دارالعلوم حقانی در وزیرستان شمالی فرا گرفت و مادرش زنی عرب از امارات متحده عربی است. البته جلال‌الدین حقانی همسری پشتون نیز داشته است که از وی هم فرزندانی دارد.
نام سراج‌الدین حقانی نخستین بار در سال ۲۰۰۸، پس از حمله انتحاری به هتل کابل سرینا، یکی از امنیتی‌ترین هتل‌های کابل، سر زبان‌ها افتاد. در این حمله شش تن از جمله دیوید هسلا، شهروند آمریکایی، کشته شدند. او در آن سال ترور حامد کرزی، رئیس‌جمهور وقت افغانستان، را نیز در دستور کار داشت که عملی نشد. در سال ۲۰۰۸، او دیوید اس‌رود، خبرنگار نیویورک‌تایمز، را نیز ربود.
این درست زمانی بود که جلال‌الدین حقانی، پدر سراج‌الدین و رئیس شبکه حقانی، به دلیل ابتلا به سرطان سراج‌الدین را به‌عنوان رهبر این شبکه تعیین کرد. پس از آن، سراج‌الدین پیچیده‌ترین عملیات تروریستی در افغانستان را سازمان داد. رابطه او با سازمان استخباراتی پاکستان باعث می‌شد تا این سازمان خونین‌ترین حملات انتحاری را طراحی و شبکه حقانی آن‌ها را اجرا کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
سراج‌الدین در سال ۲۰۱۰ هدف حمله هواپیمای بی‌سرنشین آمریکا قرار گرفت ولی از آن جان سالم بدر برد. گفته می‌شود سراج‌الدین پیش‌تر از محلی که هواپیما هدف گرفت، تخلیه شده بود.
در سال ۲۰۱۰، سراج‌الدین حقانی رسما به عضویت شورای رهبری کویته طالبان در آمد و زمانی که ملا هبت‌الله آخندزاده به رهبری طالبان رسید، او معاون ملا هبت‌الله شد. سراج‌الدین حقانی با القاعده هم رابطه نزدیکی دارد و در خصوص جنگ علیه غرب تحت تاثیر دیدگاه‌های القاعده است. او در سال ۲۰۱۰ کتابی به زبان پشتو نوشت که از آن به عنوان «درس‌های نظامی برای مجاهدین» یاد می‌شود. نظرات او در این کتاب درباره جنگ با غرب افراطی‌تر از بقیه طالبان است. او طرفدار سر بریدن و عملیات انتحاری است و به طالبان و همه مسلمانان توصیه می‌کند برای هدف قرار دادن غرب، ریش‌های خود را اصلاح کنند و مانند غربی‌ها لباس بپوشند.
انتشار مقاله‌ای به قلم سراج‌الدین حقانی در روزنامه نیویورک‌تایمز هم سروصدای زیادی به پا کرد. تعدادی از سیاستمداران در آن زمان، انتشار مقاله یکی از چهره‌های مخوف طالبان را زمینه دادن برای تبلیغ افراطی‌گری عنوان کردند. حقانی این مقاله را پس از امضای توافق‌نامه سیاسی میان آمریکا و طالبان نوشت. در این مقاله بیشتر بر چگونگی حکومت پس از خروج خارجی‌ها از افغانستان تمرکز شده است. حقانی در این مقاله خود نوشته بود: «ما از نگرانی‌ها و سوالاتی که در داخل و خارج از افغانستان در مورد نوع دولتی که پس از خروج نیروهای خارجی می‌خواهیم داشته باشیم، آگاهیم. پاسخ من این است که این امر به توافق بین افغان‌ها بستگی دارد. ما نباید بگذاریم نگرانی‌های ما جلو گفت‌وگوها و مشورت‌های واقعی را که برای نخستین بار خارج از نفوذ خارجی‌ها خواهد بود، بگیرد.»
حقانی در بخش دیگر مقاله خود از نگرانی در مورد استفاده تروریست‌ها از خاک افغانستان نوشته و گفته بود که به نفع افغانستان نیست که اجازه دهد از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر استفاده شود. این در حالی است که شبکه حقانی با شبکه‌های تروریستی از جمله شبکه القاعده بیشترین روابط را دارد.
در حال حاضر سراج‌الدین حقانی مسئولیت وزارت داخله افغانستان را بر عهده دارد. او هم‌زمان باید به تنش‌هایی که خود در میان طالبان دارد، نیز توجه داشته باشد. گفته می‌شود بین او و ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر طالبان، اختلاف‌های جدی وجود دارد. حتی عده‌ای بر این باورند که افراد سراج‌الدین ملا برادر را زخمی کرده یا حتی کشته‌اند. هرچند روز دوشنبه تعدادی از رسانه‌های داخلی افغانستان خبر دادند که ملا عبدالغنی برادر در قندهار حضور دارد و در حال گفت‌وگو درباره مسائل مهم با رهبر طالبان است.
به این ترتیب در حالی که ظاهرا اف‌بی‌ای دربه‌در دنبال سراج‌الدین حقانی می‌گردد و برای اطلاع از موقعیت او جایزه ۱۰ میلیون دلاری تعیین کرده، او در بخش جنوبی فرودگاه کابل و در ساختمان وزارت داخله افغانستان نشسته و در حال برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های خود است.
