برآوردهای انجمن خانواده ناشنوایان ایران نشان می‌دهد که حدود یک و نیم میلیون فرد ناشنوا یا کم‌شنوا در ایران زندگی می‌کنند اما تنها پرونده ۲۲۵ هزار نفر از افراد دارای معلولیت شنوایی در سازمان بهزیستی ثبت شده است. به عبارت دیگر فقط ۱۵ درصد ناشنوایان و کم‌شنوایان ایران در سازمان بهزیستی پرونده دارند. همچنین آماری که انجمن خانواده ناشنوایان ارائه کرده است نشان می‌دهد که ۸۵ درصد ناشنوایان ایران بیکارند.
در تقویم جهانی، هفته چهارم ماه سپتامبر به‌عنوان «هفته جهانی ناشنوایان» نامگذاری شده است. شناسایی ناشنوایان در جامعه، اختصاص مساعدت‌هایی به‌عنوان امتیاز به جامعه ناشنوایان، ارائه امکانات رایگان برای این قشر و آگاهی عمومی درباره خطراتی که این قشر را تهدید می‌کند از جمله مواردی‌اند که فدراسیون جهانی ناشنوایان به‌عنوان اهداف نامگذاری این هفته اعلام کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در ایران، روز هشتم مهر، مصادف با ۳۰ سپتامبر، برای بزرگداشت جبار باغچه‌بان به‌عنوان روز ملی ناشنوایان اعلام شده است. جبار باغچه‌بان نخستین مرکز آموزشی ناشنوایان را در ایران تاسیس و زبان اشاره ویژه ناشنوایان را به ایران وارد کرد.
با وجود نامگذاری روز ملی ناشنوایان و ادعای سازمان بهزیستی مبنی بر حمایت از این قشر، ناشنوایان و کم‌شنوایان در ایران مشکلات متعددی دارند؛ به طوری که از حدود یک و نیم میلیون فرد ناشنوا یا کم‌شنوا در ایران، تنها مشخصات حدود ۲۲۵ هزار نفر از افراد دارای معلولیت شنوایی در سازمان بهزیستی ثبت شده است؛ یعنی تنها ۱۵ درصد از ناشنوایان و کم‌شنوایان ایران در بهزیستی پرونده دارند و از خدمات این سازمان بهره‌مند می‌شوند. همچنین حدود ۸۵ درصد ناشنوایان ایران بیکارند و با کمک خانواده و اطرافیان خود امرارمعاش می‌کنند. این در حالی است که به گزارش خبرگزاری رکنا، شیوع کرونا زندگی را برای ناشنوایان و کم‌شنوایان ایرانی سخت‌تر و دشواری‌های معیشتی این قشر را بیشتر کرده است.
با توجه اینکه ناشنوایان هنگام صحبت با زبان اشاره ناچارند ماسک را از صورت خود بردارند، احتمال ابتلای آنان به کرونا نیز بیشتر است؛ با این حال به گفته علی رمضانی، سخنگوی شبکه ملی ناشنوایان ایران، این قشر در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار نداشتند و دوز اول واکسن این افراد تازه حدود یک ماه پیش تزریق شده و اینک در انتظار دریافت دوز دوم واکسن‌اند.
علی رمضانی مهم‌ترین عامل بیکاری ناشنوایان را اجرا نشدن قانون دانسته و گفته است: «با وجود اینکه در قانون آمده است که باید سه درصد از کارکنان تمام دستگاه‌های دولتی و نهادهای عمومی غیردولتی از معلولان باشند، این قانون در عمده نهادهای دولتی و عمومی رعایت نمی‌شود.»
او با انتقاد از اینکه این قانون حتی در سازمان بهزیستی هم اجرا نمی‌شود، گفت: «وقتی حتی در نهادهای زیرمجموعه سازمان بهزیستی به‌عنوان متولی رسیدگی به امور معلولان هم اجرایی شدن قانون استخدام سه‌درصدی معلولان را شاهد نیستیم، نمی‌توان از دستگاه‌های دیگر انتظار داشت که به این قانون پایبند باشند.»
پیش از این نیز حامد عابدین‌زاده، رئیس هیئت مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران، به خبرگزاری ایسنا گفته بود که در شرایط همه‌گیری کرونا خدمات سمعک و شنوایی به دلیل کمبود ارز و گران شدن سمعک، باتری سمعک و قطعات و تجهیزات مربوط به آن بسیار محدود شده است و ناشنوایان توان خرید معمولی‌ترین سمعک و باتری را که قیمت آن حداقل چهار میلیون قیمت است، ندارند. به گفته او، سمعک‌های باکیفیت حدود هشت میلیون تومان و باتری سمعک نیز بسته‌ای ۳۵۰ هزارتومان است که با وجود حداقل حقوق دریافتی، ناشنوایان توان خرید سمعک و باتری را ندارند و این در حالی است که بسیاری از آن‌ها از حمایت‌های مالی مانند بیمه و حقوق از سازمان بهزیستی نیز برخوردار نیستند.
