هالیوود سال پرحادثه دیگری را پشت سر گذاشت اما رقابت‌ها برای اسکار با وجود پس‌زمینه‌ تیره آتش‌سوزی‌های گسترده‌ای که لس‌آنجلس را ویران کرد و هزاران خانه را از بین برد، ادامه یافت تا سرانجام مراسم اسکار روز یکشنبه دوم مارس ۲۰۲۵ با حضور کارگردان‌ها و عوامل این صنعت در سالن تئاتر دالبی هالیوود در لس‌آنجلس برگزار شود.

سرویس جهانی بی‌بی‌سی در گزارشی، برخی ویژگی‌ها، روندها، الگوها و رکوردشکنی‌های خاص نامزدهای امسال را گردآوری کرده است.

ــ‌ برای اولین بار در پنج دهه گذشته، دو فیلم موزیکال نامزد بهترین فیلم شده‌اند: فیلم‌های «شرور» و «امیلیا پرز». آخرین بار سال ۱۹۶۹ بود که دو فیلم موزیکال «دختر شوخ» و «الیور» به فهرست برترین‌ فیلم‌ها راه یافتند. آخرین فیلم موزیکالی هم که توانست جایزه بهترین فیلم را به ‌دست آورد، «شیکاگو» در سال ۲۰۲۳ بود. 

ــ آدرین برودی که سال ۲۰۰۲ برای بازی در «پیانیست» جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد برنده شد، حالا با فیلم «بروتالیست» شانس دیگری برای کسب این عنوان دارد. اگر او دوباره برنده شود، اولین بازیگری خواهد بود که در هر دو بار نامزدی برای بهترین بازیگر نقش اول، برنده شده است. تنها هفت بازیگر دیگر تاکنون موفق شده‌اند در تمامی دو یا چند نامزدی خود در اسکار برنده شوند: ویوین لی، هیلاری سوانک و کوین اسپیسی، لوییز راینر، کریستف والتس، هلن هیز و ماهرشالا علی.

البته تیموتی شالامی، ستاره فیلم‌های «تل‌ماسه» و «وانکا»، با بازی در فیلم «کاملا ناشناس» که به زندگی باب دیلن، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی می‌پردازد، رقیب سرسختی برای آدرین برودی خواهد بود. اگر او برنده شود، نه‌تنها مانع رکورد بی‌نقص برودی خواهد شد، بلکه رکورد او را به‌عنوان جوان‌ترین برنده این جایزه هم از آن خود خواهد کرد.

ــ «امیلیا پرز»، فیلم موزیکال نتفلیکس که به زبان اسپانیایی ساخته شده، با وجود آنکه نامزد جوایز بسیاری است، ممکن است سرنوشتی مشابه دیگر آثار اخیر تولید پلتفرم‌های پخش آنلاین اینترنتی داشته باشد، آثاری مانند «مرد ایرلندی»، «منک»، «قدرت سگ» و «قاتلان ماه گل» که با کسب نامزدی‌های متعدد راهی اسکار شدند، اما در نهایت جوایز چندانی کسب نکردند.

ــ فیلم «ماده» اولین فیلم ترسناک بدن‌محور است که نامزد بهترین فیلم می‌شود و هفتمین فیلم ترسناکی است که در اسکار به این مرحله رسیده است. شش فیلم دیگر عبارت بودند از:  «جن‌گیر»، «فرار»، «سکوت بره‌ها»، «آرواره‌ها»، «حس ششم» و «قوی سیاه». 

ــ ایزابلا روسلینی برای یک حضور هشت دقیقه‌ای در فیلم «مجمع کاردینال‌ها» نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل شده است، اما این کوتاه‌ترین حضور موفق تاریخ اسکار نیست. رکوردار این عنوان بئاتریس استرایت است که تنها با حضور پنج دقیقه و شش ثانیه‌ای‌ در فیلم «شبکه»، بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. جودی دنچ هم فاصله چندانی با او ندارد. او برای نقش‌آفرینی در فیلم «شکسپیر عاشق» که پنج دقیقه و ۵۲ ثانیه طول کشید، اسکار گرفت.

ــ برای اولین بار از سال ۱۹۷۷، تمام پنج بازیگری که برای اسکار بهترین بازیگر زن نامزد شده‌اند، در فیلم‌هایی بازی‌ کرده‌‌اند که نامزد بهترین فیلم‌اند. نبود همپوشانی میان این دو رشته در تاریخ اسکار معمولا به این نسبت داده می‌شد که آکادمی به اعطای جایزه بهترین فیلم به آثار با محوریت زنان تمایل چندانی ندارد، اما این روند در سال‌های اخیر تغییر کرده است، به طوری که فیلم‌هایی با شخصیت‌های اصلی زن مانند «کودا»،  «سرزمین آواره‌ها» و «همه‌چیز، همه‌جا، به یک‌باره» جایزه بهترین فیلم را به دست آوردند.

ــ دو بار آخری که رالف فاینس، ستاره بریتانیایی، برای بهترین بازیگر نقش اول مرد نامزد شد‌ - «فهرست شیندلر» و «بیمار انگلیسی»‌ - این فیلم‌ها برنده جایزه بهترین فیلم شد. اگر «مجمع کاردینال‌ها» برنده بهترین فیلم شود، فاینس رکوردی جدید خواهد زد و به تنها بازیگری تبدیل می‌شود که در چهار فیلم برنده بهترین فیلم حضور داشته است (نام فیلم چهارم «مهلکه» بود).

ــ کارگردان فیلم «آنورا» می‌تواند اولین کارگردانی باشد که برای یک فیلم  چهار جایزه اسکار دریافت می‌کند، زیرا شان بیکر که در بسیاری از بخش‌های تولید فیلم دخالت داشته، می‌تواند شخصا جایزه بهترین فیلم، تدوین، کارگردانی و فیلمنامه را ببرد و هیچ‌کس تاکنون چنین موفقیتی کسب نکرده است.

در سال ۱۹۵۳، والت دیزنی چهار اسکار برد، اما برای چهار فیلم مختلف. بونگ جون‌ــ‌هو، کارگردان «انگل»، هم در سال ۲۰۲۰ به این عنوان بسیار نزدیک شد، اما از آنجا که جایزه بهترین فیلم بین‌المللی به لحاظ فنی به کشوری که آن را ارسال کرده است، تعلق دارد و نه کارگردان، او تنها سه جایزه به خانه برد.