بازیابی و کشف طرح‌های لباس و اسناد قانونی متعلق به سِر نورمن هارتنِل، طراح لباس‌های ملکه بریتانیا، جزئیات رسوایی بر سر لباس عروسی شاهدخت مارگارت (خواهر جوان‌تر و متوفی ملکه) را که در سال ۱۹۶۰ سرخط خبرهای بریتانیا بود، افشا کرده است.

گفته می‌شود سِر نورمن که در سال ۱۹۴۰ به عنوان طراح لباس‌های ملکه مادر و در سال ۱۹۵۷، به سمت طراح لباس‌های ملکه الیزابت منصوب شد، کار دوخت و تحویل لباس عروسی خواهر کوچک‌تر ملکه را در مقابل احتمال لغو مراسم عقد ازدواج او با آنتونی آرمسترانگ-جونز به مبلغ ۱۰ هزارپوند بیمه کرده بوده است.

نشریه دیلی اکسپرس این ماجرا را یک هفته پیش از ازدواج سلطنتی در اوایل ماه مه سال ۱۹۶۰، برای اولین بار فاش کرد و خشم موسسه هارتنل و کاخ ویندزور را برانگیخت.

مقالات منفی نشریات، حکم سلطنتی‌ موسسه هارتنل، طراح لباس عروسی ملکه در سال ۱۹۴۷ و لباس تاجگذاری او در سال ۱۹۵۳، را به مخاطره انداخت. (توضیح: در بریتانیا پادشاه یا ملکه به موسسات، فروشگاه‌ها، تولیدی‌ها و حتی رستوران‌هایی که پادشاه یا ملکه از کالا یا خدماتشان استفاده کرده است اجازه داده می‌شود از نشان سلطنتی در معرفی خود استفاده کنند. این مجوز به اصطلاح حکم سلطنتی خوانده می‌شود)

حال اسنادی که قرار است در ماه نوامبر در خانه حراج یوبَنکز به حراج گذاشته شود، افشا می‌کند که سِر نورمن شخصا چنین ادعایی را تکذیب کرده است. به همین گونه، سندی از جورج میچیسون، مدیرعمومی موسسه هارتنل، وجود دارد که می‌گوید پیتر بیکر، گزارشگر و نویسنده مقاله یادشده، او را در دفترش «مورد ارعاب» قرار داده و در ارتباط با این اتهام‌ها تماس‌های تلفنی تهدیدآمیز گرفته است.  

اندرو یوبَنک، کارگزار حراج به ایندیپندنت گفت:«این در آن زمان ادعایی بسیار تکان دهنده بود.»

«اقامه چنین ادعایی در مورد هر ازدواج سلطنتی پریشانی و شرمندگی بسیار زیادی را سبب می‌شد، اما به دنبال رسوایی و پیامد رابطه (عاشقانه) میان شاهدخت مارگارت و (پیتر) تاوزند که او (خواهر ملکه) را در اوایل سال‌های ۱۹۵۰ در سرخط اخبار قرار داد، این (ماجرای بیمه لباس عروسی) به‌ویژه حمله‌ای شریرانه تلقی می‌شد که موسسه هارتنل و حکم سلطنتی او را به‌شدت به خطر می‌انداخت.» 

ماجرای تاوزند از این قرار بود که شاهدخت مارگارت را مجبور می‌کرد میان پیتر تاوزند و وظایف سلطنتی یکی را انتخاب کند. شاهدخت جوان از ازدواج با آجودان سلطنتی منع شده بود زیرا پیتر تاوزند همسرش را طلاق داده بود. دولت آن زمان به نخست‌وزیری آنتونی ایدِن که او هم از همسرش جدا شده بود، تهدید کرده بود که که اگر شاهدخت مارگارت به این ازدواج تن دهد، او را از کلیه امتیازهای سلطنتی از جمله عایداتش محروم خواهد کرد.

اسناد خصوصی سر نورمن نشان می‌دهد که موسسه او حقیقتا از یک شرکت بیمه خواسته بوده مظنه چنین بیمه‌نامه‌ای را براورد کند اما این «در چارچوب اقدامی معمول برای چنین رویدادهایی بوده است» تا تردید در مورد ازدواج شاهدخت مارگرت.

این مجموعه همچنین شامل خطوط ترسیمی لباس‌ها و طرح‌هایی دیده نشده است که سر نورمن در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ کشیده است.

بخش اعظم این طرح‌ها که با آبرنگ کشیده شده‌اند، برای شاهدخت آن (دختر ملکه) بوده است. در میان آن‌ها لباسی لیمویی با دامن فون و کت همرنگش و یک لباس شب فیروزه‌ای و سفید دیده می‌شود. 

دیگر اقلام موجود در این مجموعه، بریده روزنامه‌های بین‌المللی، نمونه‌های پارچه، طراحی لباس‌های ویژه شرکت در مسابقات (اسبدوانی)، ضیافت‌های رسمی شب و چندین صفحه یادداشت است.

این مجموعه پس از نمایش طرح‌های سر نورمن به‌عنوان بخشی از نمایشگاه «خلق سبک سلطنتی» در کاخ کنزینگتون توسط صاحب بعدی موسسه هارتنل هدیه داده شد و در یک مجموعه خصوصی قرار گرفت. 

سوزان آرینج، کارشناس مد سطح بالای قدیمی در خانه حراج یوبنکز می‌گوید: «این‌ها خلاقیت‌های الهام‌بخش یکی از ستارگان نورانی صنعت خوش‌پوشی زمان خود است. به راحتی می‌توان دید چرا (این طرح‌ها) زنان طبقه اشراف را به خود جلب کرده بودند.»

«اینکه آن‌ها پس از ۵۰ سال چنین دست‌نخورده مانده‌اند هیجان‌انگیز است و من انتظار دارم روز ۱۱ نوامبر، روز حراج مد و پارچه‌، این مجموعه شور و شوق بسیاری برانگیزد.»