امارات متحده عربی در سال‌های اخیر به‌عنوان بخشی از تلاش خود برای دستیابی به فناوری پیشرفته روز جهانی، برنامه فضایی خود را راه‌اندازی کرده و با توسعه آن در طول چند سال، در مسیر تبدیل شدن به یک قدرت فضایی غظیم قرار گرفته است.
روزنامه آمریکایی «هیل» در گزارشی، درمورد دلیل موفقیت برنامه فضایی امارات، می‌نویسد: «راهبردی که امارات متحده عربی در این زمینه دنبال می‌کند، شامل توسعه قابلیت‌های فضایی آن کشور، هم‌زمان با جست‌وجوی شرکای بین‌المللی و تجاری برای ماموریت‌های فضایی مختلف است و درضمن، از پروژه‌های بومی فضایی در بخش خصوصی و تجاری حمایت می‌کند.»
به نوشته «هیل»، این راهبرد امارات متحده عربی، موفقیت قابل توجهی را درپی داشته است و برنامه فضایی آن کشور و قدرت آن در «تاثیرگذاری مثبت بر اقتصاد و فرهنگ»، می‌تواند الگویی برای سایر کشورها قرار گیرد.
کاوشگر «امید» که ماه فوریه ۲۰۲۱ در مدار سیاره مریخ قرار گرفت، در امارات متحده عربی طراحی و مونتاژ و کنار هم قرار گرفتن قطعاتش در آزمایشگاه فیزیک جوی و فضایی دانشگاه کلرادو بولدر در آمریکا انجام شد. در نهایت این کاوشگر با یک موشک ژاپنی به‌سمت مریخ پرتاب شد. مرکز فضایی محمد بن راشد دبی به‌تازگی گنجینه‌ای ارزشمند از داده‌های دریافت‌شده از این کاوشگر را برای ارزیابی و استفاده عموم منتشر کرده است. این داده‌ها موارد مختلفی را مشخص می‌کند که از آن جمله می‌توان به نحوه تعامل گازهای جوی مریخ با یکدیگر و با تشعشعات خورشیدی اشاره کرد.
ماه‌نورد اماراتی «راشد» هم قرار است در اواخر سال ۲۰۲۲ با یک موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس پرتاب و با یک فرودگر ژاپنی بر سطح ماه فرود آید.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
امارات متحده عربی همچنین قصد دارد که در سال ۲۰۲۸ میلادی در ماموریتی فضایی به کاوش کمربند اصلی سیارک‌ها در منظومه شمسی برود. نام کاوشگری که برای این ماموریت ارسال خواهد شد، هنوز مشخص نشده است، اما براساس برنامه‌ریزی‌ها در سال ۲۰۳۰ به کمربند اصلی سیارک‌ها بین مدار مریخ و مشتری می‌رسد و عملیات آن تا سال ۲۰۳۳ ادامه خواهد داشت. آزمایشگاه فیزیک جوی و فضایی دانشگاه کلرادو بولدر آمریکا در این پروژه نیز با امارات متحده عربی همکاری دارد و یک شریک علمی عمده در این ماموریت فضایی محسوب می‌شود.
علاوه‌بر این، امارات متحده عربی و اسرائیل توافقنامه‌ای را برای همکاری‌های فضایی امضا کرده‌اند که شامل پروژه‌های مختلف، ازجمله مشارکت در ماموریت «بریشیت ۲» (Beresheet 2) به مقصد ماه است.
به نوشته «هیل»، دو کشور امارات متحده عربی و اسرائیل که پس از امضای پیمان ابراهیم و عادی‌سازی روابط به نوعی «متحدان تجاری و دفاعی» یکدیگر تبدیل شده‌اند، با این توافق همکاری فضایی، روابط دوجانبه خود را مستحکم‌تر از پیش می‌کنند.
امارات متحده عربی همچنین فضانوردانی ازجمله هزاع المنصوری، سلطان النیادی، نورا المطروشی و محمد الملا دارد. المنصوری پیش از این یک ماموریت یک‌هفته‌ای را در ایستگاه فضایی بین‌المللی گذرانده است المطروشی اولین زن فضانورد عرب است و اعلام آمادگی کرده تا در ماموریت فضایی آینده به کره ماه با عنوان «آرتمیس» شرکت کند.
در کنار توسعه فناوری فضایی در امارات متحده عربی، به گزارش روزنامه اماراتی «نشنال»، برنامه فضایی این کشور، باعث ایجاد نوعی «فرهنگ فضایی» در این کشور عربی شده که ازجمله در گسترش و پیشرفت حوزه‌هایی چون عکاسی نجومی خود را نشان داده است.
روزنامه «هیل» با اشاره به حضور زنان در عرصه پیشرفت‌های امارات متحده عربی در علوم، فناوری و مهندسی، علاوه‌بر نورا المطروشی، به ساره الامیری اشاره می‌کند که به‌عنوان نخستین وزیر علوم پیشرفته امارات و رئیس سازمان فضایی آن کشور منصوب شده است.
امارات متحده عربی همچنین یکی از نخستین کشورهای امضاکننده توافقنامه فضایی «آرتمیس» بود که در چارچوب آن، متعهد به همکاری در کنار ایالات متحده، استرالیا، کانادا، ایتالیا، ژاپن، لوکزامبورگ و بریتانیا، برای اکتشاف‌های فضایی بیشتر در ماه، مریخ و فراتر از آن شده است. به این ترتیب، این کشور عربی حوزه خلیج فارس، یکی از نیروهای عمده در اکتشاف‌های فضایی آینده خواهد بود.
