رئیس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان حفاظت محیط زیست جمهوری اسلامی ایران گفته است با وجود اینکه ایران یکی از ۱۰ کشور تولیدکننده گازهای گلخانهای از نظر حجم انتشار در جهان به شمار میرود، هنوز به پیمان پاریس نپیوسته است و به همین دلیل برای کاهش سطح انتشار گازهای گلخانهای خود تعهدی ندارد. به گفته الهام عزیزی، در آخرین گزارش ملی ایران که به دبیرخانه کنوانسیون تغییر آبوهوا (UNFCCC) ارائه شد، تاکید شده است که ایران از جمله کشورهای آسیبپذیر در برابر تغییرات آبوهوایی است و پدیدههایی مانند خشکسالی و افزایش متوسط دمای هوای ایران جزو آثار سوء ناشی از تغییرات آبوهوایی بر ایراناند.
گازهای گلخانهای به گازهایی گفته میشود که در جو زمین موجودند و باعث میشوند گرما در لایههای پایینی جو حفظ شود و دمای هوای افزایش یابد. در اثر افزایش دمای زمین، جهان با خطر تغییرات آبوهوایی مواجه میشود؛ به طوری که گفته میشود در صورت ادامه روند موجود، حیات موجودات زنده کرهزمین به خطر میافتد. آتشسوزی جنگلها، طوفانهای دریایی، خشکسالی و سیلابهای ناگهانی از جمله پیامدهای تغییرات آبوهوایی در جهاناند و کارشناسان محیط زیست از دهههای پیش درباره خطر افزایش گازهای گلخانهای هشدار دادهاند.
نتیجه این تلاشها تصویب پیماننامه سازمان ملل درباره تغییرات آبوهوایی و پس از آن پیمان پاریس در سال ۲۰۱۶ بود که بهموجب آن، ۱۹۵ کشور عضو متعهد شدند کاهش انتشار گازهای گلخانهای را در دستور کار برنامههای ملی خود قرار دهند؛ اما از آنجا که جمهوری اسلامی ایران این پیمان را امضا نکرده است، خود را به کاهش انتشار گازهای گلخانهای ملزم نمیداند. این در حالی است که به گفته الهام عزیزی، ایران یکی از ۱۰ کشور اول تولیدکننده گازهای گلخانهای از نظر حجم انتشار این گازها در سطح جهان، محسوب میشود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
الهام عزیزی با بیان اینکه تمام کشورها برای سازگاری با تبعات ناشی از این تغییرات یک سند ملی تدوین کردهاند، تاکید کرد: «ما باید بر اساس برنامه سازگاری با تبعات تغییرات آبوهوایی، محصولاتی را در ایران تولید کنیم که با آبوهوای کشورمان متناسب باشد. همچنین باید مردم را در مناطقی از کشور مستقر کنیم که در آنها کمترین تبعات ناشی از تغییرات آبوهوایی بروز پیدا کند.»
رئیس گروه تغییر اقلیم مرکز ملی هوای سازمان محیط زیست در ادامه به خبرگزاری رکنا گفت: «در سالهای آتی ما باید بهگونهای برنامهریزی کنیم که تمام شهرهایمان به شهرهایی تابآور در برابر تبعات تغییرات آبوهوایی و دیگر بلایای طبیعی تبدیل شوند. در واقع ما باید از همین حالا رویکردی سازگار با تبعات ناشی از نوسانات آبوهوایی در پیش بگیریم تا آسیبهای زیست محیطی ناشی از این پدیده خسارتهای کمتری به کشورمان وارد کنند.»
به گفته عزیزی، برای سازگاری ایران با تبعات تغییرات آبوهوایی، باید میان وزارتخانههای نفت، صمت، نیرو، کشور، جهاد کشاورزی، بهداشت و امورخارجه و سازمانهایی از جمله محیط زیست، استاندارد، برنامه و بودجه و مرکز تحول همکاری و پیشرفت نهاد ریاستجمهوری هماهنگی مطلوب ایجاد شود.
با وجود اینکه تغییرات آبوهوایی شهرهای ایران را با خطر مواجه کرده است، در ایران برنامه منسجمی برای کاهش گازهای گلخانهای وجود ندارد. مقامهای جمهوری اسلامی ایران پیشتر گفته بودند که در صورت تداوم تحریمها، تا سال ۲۰۳۰ فقط چهار درصد از انتشار گازهای گلخانهای را کاهش میدهند.