علی شهبازی، معاون مطالعات جامع منابع آب سازمان آب و برق استان خوزستان، گفت ذخیره آب سدهای این استان به ۴ درصد رسیده است. این خبر در حالی اعلام شد که در روزهای گذشته، گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه پساب‌های شهری و صنعتی به اروندرود وارد می‌شود.
به گفته علی شهبازی، هم‌اکنون وضعیت سدهای استان خوزستان در وضعیت بحرانی قرار دارد و حجم آب ذخیره‌شده به‌شدت کاهش یافته است.
معاون مطالعات جامع منابع آب سازمان آب و برق استان خوزستان، با بیان اینکه در حال حاضر حجم آب محدودی به سمت اروندرود فرستاده می‌شود، به خبرگزاری رکنا گفت: «هم‌اکنون به دلیل ارتباط اروندرود با دریا و شرایط جزرو‌مدی حاکم بر این منطقه، شوری آب اروند به‌شدت بالاست و چون جریان آب کارون به‌دلیل شرایط خشکسالی کاهش یافته است، اگر این ارتباط به‌طور کامل برقرار باشد، شوری آب اروند به مناطق آبادان، دارخوین و سایر شهرهای این منطقه می‌رسد.»
پیش‌تر فرهاد ایزدجو، مدیرعامل سازمان آب و برق استان خوزستان، گفته بود که میزان مخازن سدهای این استان حدود ۷ درصد است. بر اساس اعلام این مسئول وزارت نیرو، در حال حاضر «بدترین وضعیت» را سد دز دارد که ذخیره آب آن حدود ۵ درصد است. این در حالی است که علی‌اکبر محرابیان، وزیر نیرو، در سفری که ۱۵ شهریور به استان خوزستان داشت، وعده داده بود کمبود آب استان از طریق سدهای دز و کرخه رفع می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
طبق اعلام سازمان آب و برق استان خوزستان، برآوردها نشان داده است که استان خوزستان در پاییز امسال با کمبود حدود ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون مترمکعب آب مواجه است. در مهرماه امسال، احمد لفته‌نژاد، نماینده خرمشهر در مجلس نیز گفته بود آبی که به آبادان و خرمشهر می‌رسد، فاضلاب است و در این شهرها فاضلاب به خورد مردم داده می‌شود.
سیدعبدالنبی موسوی، نماینده رهبر جمهوری اسلامی ایران در استان خوزستان، پیش‌تر در خطبه‌های نماز جمعه اهواز از مردم خواسته بود که برای حل مسئله خشکسالی و کمبود آب، نماز باران بخوانند.
کم‌بارشی از یک‌سو و مدیریت ناکارآمد منابع آبی از سوی دیگر استان خوزستان را همچون دیگر استان‌های کشور با بحران جدی کمبود آب مواجه کرده است.
در تیرماه سال جاری، مردم این استان در اعتراض به اقدام‌های غیرکارشناسی و بحران کمبود آب به خیابان‌ها آمدند، دامنه اعتراض‌ها در کمتر از یک هفته به بیش از ۳۰ شهر ایران گسترش یافت اما مقام‌های امنیتی و حکومتی با برخوردهای قهری و شلیک مستقیم گلوله، معترضان را سرکوب کردند.
