روسیه در حال آزمایش استفاده از آب گرم حاصل از انرژی هستهای برای مصارف خانگی است.
به نوشته روزنامه دیلی میل چاپ لندن، یک نیروگاه شناور در منطقهای دورافتاده از سیبری، با نیروی هستهای آب گرم تولید میکند.
این نیروگاه روی سکوی شناوری در اقیانوس منجمد شمالی است و آب گرم تولیدی را به شهر بندری پِوک تلمبه میکند.
گروه زیستمحیطی «گرینپیس» این نیروگاه را «چرنوبیل شناور» خوانده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
برخی از کارشناسان میگویند که تولید آب گرم از انرژی هستهای به جای سوختهایی چون زغال سنگ و گاز طبیعی، انتشار گازهای گلخانهای را کاهش میدهد و گامی در جهت مقابله با تغیرات اقلیمی است.
شرکتهایی در آمریکا، چین، و فرانسه هم ساخت چنین نیروگاههایی را در دست بررسی دارند.
ساکنان شهر پِوِک چارهای جز استفاده از آب گرم هستهای ندارند. یکی از اهالی محل در پاسخ به سوالی درباره خطر نشت پرتو رادیواکتیو یا انفجار نیروگاه، گفت: «سعی میکنیم فکرش را نکنیم.»
یکی دیگر از ساکنان شهر گفت که خودش و سه فرزندش با آب گرم هستهای دوش میگیرند و حمام میکنند.
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، تولید آب گرم هستهای را به عنوان بخشی از طرح دولت برای به صفر رساندن انتشار کربن در دست بررسی دارد. از چهار سال دیگر، نصب آبگرمکنهای گازسوز در خانههای نوساز بریتانیا ممنوع خواهد شد.
جاکوپو بونجیورنو، استاد علوم هستهای در دانشگاه امآیتی آمریکا، گفت: «طرح هیجانانگیزی است. بری کردن تولید برق از انتشار کربن تنها یکچهارم راه حل است. اگر مردم خیالشان از این فناوری راحت نباشد، نتیجه نخواهد داد.»