نشانه‌های سرطان پروستات چیست و چقدر رایج است؟

این موزیسین هنگام حضور در مراسم گل‌ریزان پروژه پروستات به همت سازمان خیریه تور اروپایی در شهر ساری انگستان در روز شنبه ۱۴ سپتامبر، توضیح داد که دکترها سرطان او در مراحل اولیه تشخیص دادند.

سرطان پروستات رایج‌ترین نوع سرطان در میان مردان در بریتانیا است و تقریبا از هر هشت مرد یک نفر را در طول زندگی تحت تاثیر قرار می‌دهد.

گرچه این بیماری بیشتر در افراد بالای سن ۵۰ سالگی شایع است، در سنین جوان‌تر هم امکان بروز و تشخیص آن وجود دارد. 

از نشانه‌ها تا درمان، این تمام چیزی است که باید درباره سرطان پروستات بدانید:

 

 سرطان پروستات سرطانی است که در غده پروستات اتفاق می‌افتد، غده‌ای کوچک که در پایین مثانه قرار دارد. 

کارکرد اصلی غده پروستات، که عضوی بارور در مردان است، ترشح مایعات پروستات است.

غده پروستات اندازه یک گردو است ولی با پا به سن گذاشتن مردان بزرگ‌تر می‌شود.

این غده به دور اولین قسمت مجرای ادراری پیچیده است که لوله‌ای برای انتقال ادرار و منی است.

بنا به اظهارات مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا، وقتی غده پروستات به سرطان پروستات مبتلا می‌شود، معمولا در سلول‌های خارجی آن قابل تشخیص است. این سلول‌ها اکینار ادنکارسینوماس (acinar adenocarcinomas) نامیده می‌شود.

سرطان وقتی اتفاق می‌افتد که سلول‌های غیرعادی شروع به زاد و ولد خارج از کنترل می‌کنند.

به گزارش مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا بیشتر موارد سرطان پروستات رشد آهسته‌ای دارد و معمولا به سایر نقاط بدن سرایت نمی‌کند. 

اگر سرطان پروستات به دیگر بافت‌های بدن سرایت کند از آن به عنوان سرطان پیشرفته پروستات یاد می‌شود.

 

بر اساس اظهارات سازمان ملی بهداشت، نشانه‌های سرطان پروستات ممکن است شامل این موارد باشد: نیاز به ادرار کردن متناوب، عجله کردن به سمت دستشویی، زور زدن هنگام ادرار، احساس این که بعد از دستشویی رفتن هم هنوز مثانه‌تان کاملا تخلیه نشده است، و خون در ادرار یا منی. 

سازمان ملی بهداشت همچنین می‌افزاید وجود این نشانه‌ها لزوما به معنان ابتلا به سرطان پروستات نیست.

مردان مسن‌تر ممکن است نشانه‌های مشابهی را به خاطر بزرگ‌تر شدن غده پروستات خود شاهد باشند که هیچ ارتباطی با سرطان ندارد.

به گفته مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا نشانه‌های این که سرطان پروستات به سایر اعضای بدن سرایت کرده باشد شامل این موارد است: درد در ناحیه کمر، باسن یا لگن، مشکل در نعوظ، خون در ادرار یا منی، و کاهش  غیرقابل توضیح وزن.

برای اطلاعات بیشتر درباره نشانه‌های سرطان پروستات به سایت مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا مراجعه کنید.

 

گرچه دلالیل سرطان پروستات کاملا مشخص نیست، بعضی عوامل ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهد.

به گزارش سازمان ملی بهداشت، این عوامل شامل موارد زیر است: سن بالای ۵۰ سال، این که آیا برادر یا پدر فرد قبل از رسیدن به سن ۶۰ سالگی به سرطان پروستات مبتلا شده‌ یا نه، اضافه‌وزن داشتن، و رژیم غذایی ناسالم.

کسانی که نژاد آفریقایی یا آفریقایی-کارائیبی دارند نیز ممکن است بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این سرطان باشند.

 

به گزارش مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا، سرطان پروستات رایج‌ترین نوع سرطان در میان مردان در بریتانیا است.

سرطان پروستات هر ساله در حدود ۴۷ هزار و پانصد مرد در سراسر بریتانیا تشخیص داده می‌شود.

حدود ۳۵ درصد موارد جدید سرطان پروستات در هر سال مردان بالای ۷۵ سال هستند.

سرطان پروستات می‌تواند در هر کسی که غده پروستات دارد اتفاق بیافتد که شامل مردان، افراد تراجنسیتی و اشخاص خارج از جنسیت است.

 

به گزارش سازمان ملی بهداشت بعضی از موارد تشخیص سرطان پروستات به هیچ درمانی احتیاج ندارد.

درمان سرطان پروستات هر فرد به این بستگی دارد که آیا سرطان در غده پروستات محدود مانده یا به سایر نقاط بدن سرایت کرده است.

سازمان ملی بهداشت توضیح می‌دهد که بیمار مبتلا به این سرطان باید توسط تیمی حرفه‌ای تحت درمان قرار بگیرد که تیمی متشکل از متخصصان در زمینه‌های مختلف است.

این تیم از دکتران و متخصصان پزشکی ممکن است شامل سرطان‌شناس، متخصص رادیوگرافی، و پرستاران متخصص در این امر به همراه سایر کارشناسان باشد.

سازمان ملی بهداشت اضافه می‌کند که درمان سرطان پروستات با این هدف صورت می‌گیرد که یا بیماری را به طور کامل درمان کرد یا نشانه‌های آن را کنترل کرد که بر طول عمر بیمار تاثیر منفی نگذارد. 

به برخی از مردان مسن‌تر که به سرطان پروستات مبتلا شده‌اند ممکن است پیشنهاد شود که فقط آن را «با شکیبایی به نظارت» بنشینند که یعنی از نزدیک مراقب نشانه‌های خود باشند تا سرطان ایشان به هیچ وجه به مرحله پیشرفته نرسد. 

همینطور ممکن است به آنها گفته شود «نظارت فعالانه» داشته باشند که یعنی به طور مرتب برای انجام آزمایش و ام‌آرآی و نمونه‌برداری مراجعه کنند بدون این که نیازی به هرگونه درمان «غیرضروری» داشته باشند.

دیگر شیوه‌های درمانی که بیمار مبتلا به سرطان پروستات ممکن است از آنها بهره جوید شامل این موارد است: برداشت عمده قسمت‌هایی از پروستات، که از طریق جراحی بر روی غده پروستات انجام می‌پذیرد، پرتودرمانی، هورمون درمانی، و شیمی‌درمانی. 

اگر سرطان پروستات شخصی بسیار پیشرفته شده ممکن است فرصت درمان از دست رفته باشد. با این وجود، راه‌هایی مانند پرتودرمانی، هورمون درمانی و شیمی درمانی ممکن است روند پیشرفت سرطان را کاهش دهد.